Σε λιγότερο από το 50% των ζευγαριών ανευρίσκεται συγκεκριμένη αιτία, ενώ τα περισσότερα στα οποία δε βρίσκεται αιτία, θα καταφέρουν να αποκτήσουν παιδί αργότερα.
Υπάρχει ένας αριθμός παραγόντων που έχουν ρόλο στις καθ’ έξιν αποβολές:
- Ηλικία: όσο αυξάνεται η ηλικία της γυναίκας, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες για αποβολή εμβρύου. Σε γυναίκες άνω των 40 ετών, περισσότερες από 1 στις 2 εγκυμοσύνες θα καταλήξουν σε αποβολή.
- Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο: το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από τάση υπερπηκτικότητας του αίματος.
- Γενετικοί παράγοντες: στο 2-5% των ζευγαριών με καθ’ έξιν αποβολές, ένας από τους συντρόφους έχει μια χρωμοσωμική ανωμαλία, παρόλο που ο ίδιος είναι φυσιολογικός.
- Ανεπάρκεια τραχήλου: συνήθως αφορά τις αποβολές που συμβαίνουν μεταξύ 14 και 23 εβδομάδων. Η διάγνωση είναι δύσκολη αλλά μπαίνει η υποψία όταν υπάρχει προηγούμενος πρόωρος τοκετός.
- Λοιμώξεις: ο ρόλος της φλεγμονής στις καθ’ έξιν αποβολές είναι ασαφής.
- Θρομβοφιλία: κληρονομικές παθήσεις με τάση υπερπηκτικότητας του αίματος.
- Ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας: όπως είναι η δίκερη ή η μονόκερη μήτρα. Το διάφραγμα της μήτρας είναι λιγότερο συχνή αιτία αποβολών, ιδιαίτερα εάν είναι μικρό.
- Σακχαρώδης διαβήτης και διαταραχές της λειτουργίας του θυρεοειδή αδένα: καταστάσεις που δεν προκαλούν αποβολές εάν είναι υπό ρύθμιση.
- Φυσικά κυτταροκτόνα κύτταρα (ΝΚ-Natutal Killer Cells). Για την προστασία του εμβρύου από μέρους της μητέρας, υπάρχει μερική καταστολή ειδικών κυττάρων του ανοσιολογικού συστήματος, που σκοπό έχουν να αντιδρούν αρνητικά σε κάθε ξένο εισβολέα και χρησιμοποιούν από των οργανισμό ως άμυνα. Η γνώση της λειτουργικής καταστάσεις κατάστασης της ΝΚ κυττάρων δηλαδή εάν έχουν βλαπτική επίδραση στο έμβρυο είναι σημαντική σε αποβολές ή αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης παρά τις ιδανικές προοπτικές εγκυμοσύνης.
- Δεσμευτικά αντισώματα (αντιπατρικά). Οι ιστικές πληροφορίες (που προέρχονται από τον πατέρα του εμβρύου) κωδικοποιούνται γενετικά και καθορίζουν ένα γενετικό τόπο το ccHLA-G αντιγόνο στον αρχόμενο πλακούντα. Η παραγωγή από την μητέρα των αντιπατρικών αντισωμάτων, είναι σημαντική για την επιβίωση του νεοσχηματιθέντος πλακούντα και κατ΄επέκταση για την εγκυμοσύνη.
- Ανοσολογικοί παράγοντες: σε κάποια ζευγάρια, η ανοσολογική σύνδεση με το έμβρυο, φαίνεται να μην είναι η συνηθισμένη.
- Παχυσαρκία
- Κάπνισμα
- Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
Υπάρχουν εξετάσεις για τη διερεύνηση όλων των αιτιών των καθ’ έξιν αποβολών και αντιμετώπιση κατά περίπτωση είτε φαρμακευτική είτε με αλλαγή της διαχείρισης του περιστατικού (γενετική συμβουλευτική, δωρεά ωαρίων, σπερματοζωαρίων, παρένθετη μητέρα, στροφή προς υιοθεσία). Στις περιπτώσεις που δε βρίσκεται αιτία, η θεραπεία είναι συνήθως εμπειρική.
Οπωσδήποτε η ψυχολογική υποστήριξη είναι πρωταρχικής σημασίας και δεν πρέπει να παραβλέπεται για τα συγκεκριμένα ζευγάρια πριν από κάθε άλλη παρέμβαση.