Σε αυτή τη σελίδα, μπορείτε να αποστέλλετε τα ερωτήματα και τις απορίες σας στην ομάδα των καταξιωμένων συνεργατών μας, που αναλαμβάνει να απαντά υπεύθυνα, γρήγορα και έγκυρα στα μηνύματά σας.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η γονιμοποίηση έξω από το σώμα: αντί δηλαδή η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο να γίνει στο φυσικό περιβάλλον, που είναι η σάλπιγγα της γυναίκας, γίνεται στο εργαστήριο. Είναι ουσιαστικά η παράκαμψη μιας συγκεκριμένης λειτουργίας του οργανισμού, όταν, για διαφόρους λόγους, δεν μπορεί να επιτευχθεί.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση αναπτύχθηκε αρχικά απευθυνόμενη σε μία ομάδα ασθενών με απουσία ή δυσλειτουργία των σαλπίγγων (ωαγωγών). Για το λόγω αυτό, ο αρχικός στόχος της εξωσωματικής υπήρξε η προσομοίωση των συνθηκών του ανθρώπινου σώματος στο εργαστήριο. Σήμερα, η προσομοίωση αυτών των συνθηκών παραμένει απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχή εξωσωματική γονιμοποίηση, ενώ παράλληλα οι διάφορες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται, καλύπτουν πλέον ένα ευρύ φάσμα ασθενών, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων υπογονιμότητας άγνωστης αιτιολογίας και ανδρικής υπογονιμότητας.
Το φύλο, εκτός από τις περιπτώσεις των φυλοσύνδετων νοσημάτων, δεν μπορεί να θεωρηθεί αιτία νόσησης, ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στις δικαιοδοσίες και στα καθήκοντα του θεράποντος ιατρού, που συνίστανται στην προστασία της υγείας των ασθενών του και όχι στην ικανοποίηση των οποιοδήποτε άλλων επιθυμιών τους.
Όσο αφορά τον καθορισμό φύλου με τον προεμφυτευτικό έλεγχο πρέπει να γίνεται μόνο όταν υπάρχει σοβαρή υποψία για κίνδυνό μετάδοσής φυλοσύνδετου νοσήματος. Είναι ανήθικος ο καθορισμός του φύλου σε περιπτώσεις που κάποια οικογένεια θέλει να αποκτήσει απογόνους και των δυο φύλων. Τα προβλήματα που θα προκύψουν αν δεν εφαρμοστούν μέτρα για το πότε επιτρέπεται ή όχι ο καθορισμός φύλου είναι πολλά και τα σοβαρότερα είναι η δημογραφική συρρίκνωση και παραμόρφωση.
Μερικές γυναίκες πιθανόν να αποβάλλουν εξαιτίας χαμηλών επιπέδων της ορμόνης προγεστερόνης. Η προγεστερόνη παράγεται μετά την ωορρηξία και είναι απαραίτητη για την εγκυμοσύνη, γιατί βοηθάει στην εμφύτευση του εμβρύου. Όταν τα επίπεδα αυτής της ορμόνης είναι χαμηλά, τότε είναι δύσκολο για το έμβρυο να εμφυτευτεί στο ενδομήτριο.
Οι γυναίκες που έχουν κύκλο λίγων ημερών είναι πιο επίφοβες για τέτοιου είδους προβλήματα, ειδικά αν το διάστημα μεταξύ της ωορρηξίας και της περιόδου είναι μικρότερο από 12 μέρες.
Η διάγνωση σε αυτές τις περιπτώσεις επιβεβαιώνεται με μια εξέταση αίματος (χαμηλά επίπεδα προγεστερόνης μια εβδομάδα μετά την ωορρηξία) και με μια βιοψία του ενδομητρίου. Σε αυτή την περίπτωση χορηγείται στη γυναίκα προγεστερόνη για τις 2 τελευταίες εβδομάδες του κύκλου.
Ωστόσο, νεότερα δεδομένα υποδηλώνουν πως μερικές φορές τα επίπεδα προγεστερόνης είναι χαμηλά ακριβώς επειδή η ωορρηξία-κύηση δεν εξελίσσεται ομαλά, γιατί υπάρχει δηλαδή κάποιο πρόβλημα.
H χρήση τελευταίας τεχνολογίας μικροσκοπίων με ειδικευμένους φακούς, πολύ μεγαλύτερης μεγέθυνσης σε σχέση με αυτούς που γενικά χρησιμοποιούνται, επιτρέπει την χρήση σπερματοζωαρίων χωρίς μορφολογικές αλλοιώσεις. Οι συγκεκριμένες αλλοιώσεις δεν θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτές στο χειριστή στις χαμηλότερες μεγεθύνσεις που χρησιμοποιούνται ευρέως.
Συστήνεται στα ζευγάρια που έχουν υψηλές πιθανότητες να μεταβιβάσουν ένα σοβαρό νόσημα στο παιδί τους ή σε αυτά που έχουν πολλαπλές αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η βιοψία γίνεται την τρίτη ημέρα σχηματισμού του εμβρύου. Το έμβρυο αποτελείται από 6- 8 κύτταρα. Οι επιστήμονες αφαιρούν το ένα κύτταρο, στο οποίο και κάνουν γονιδιακές αναλύσεις (DΝΑ) για να ελέγξουν εάν φέρει κάποιο σοβαρό νόσημα. Σημειώνεται πως η απομάκρυνση του ενός κυττάρου συνήθως δεν επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου, καθώς τα υπόλοιπα κύτταρα έχουν την ιδιότητα να αναπληρώσουν το κενό.
Χάρη στην εξέλιξη αυτή, κρυοσυντηρημένος ωοθηκικός ιστός ή ανώριμα ωάρια, που συλλέγονται με παρακέντηση της ωοθήκης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή ώριμων ωαρίων στο εργαστήριο.
Η μέθοδος συνίσταται στη βιοψία τεμαχίων ιστού της ωοθήκης, που καταψύχονται με σκοπό να χρησιμοποιηθούν αργότερα. Έτσι, μπορούν να βοηθηθούν π.χ. γυναίκες που πρόκειται να χάσουν τη γονιμότητά τους επειδή θα υποβληθούν σε χημειοθεραπεία. Συνήθως, το ιστοτεμάχιο αποψύχεται και μεταμοσχεύεται στην ίδια τη γυναίκα μετά την αποθεραπεία της και από αυτό μπορούν να παραχθούν ωάρια για εξωσωματική γονιμοποίηση.
Σε αντίθεση με τα έμβρυα, τα ωάρια δύσκολα καταψύχονται και αποψύχοντα επιτυχώς. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχουν βελτιωθεί οι τεχνικές κατάψυξης και απόψυξης τους, οι οποίες αυξάνουν τα ποσοστά επιβίωσης και γονιμοποίησής τους αργότερα. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η τεχνική αυτή θα δώσει την ευκαιρία σε πολλές γυναίκες να διαφυλάξουν τη γονιμότητά τους καταψύχοντας τα ωάριά τους, ώστε να τα χρησιμοποιήσουν στο μέλλον. Η κρυοσυντήρηση των ωαρίων, ή αλλιώς υαλοποίηση, πραγματοποιείται στους-196 βαθμούς Κελσίου. Έτσι, τα ωάρια μπορούν να διατηρηθούν για πολλά χρόνια σε υγρό άζωτο. Κατ΄ αυτό τον τρόπο περιορίζεται ο κίνδυνος δημιουργίας στα κύτταρα κρυστάλλων κατά την απόψυξη, που μπορούν να βλάψουν το ωάριο.
Ουσίες και ιχνοστοιχεία που βοηθούν την γυναικεία γονιμότητα είναι η βιταμίνη Ε, η βιταμίνη Α, C, B1, B2, B3, B6, B12, η χολίνη, η ινοσιτόλη, το φυλλικό οξύ, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο, το ασβέστιο, ο χαλκός, ο σίδηρος, και το σελήνιο. Καμία γυναίκα που σχεδιάζει μία εγκυμοσύνη δεν θα πρέπει να λαμβάνει περισσότερο από 5000 διεθνείς μονάδες βιταμίνης Α σαν συμπλήρωμα, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος γεννητικών δυσμορφιών στο έμβρυο όταν η λήψη της βιταμίνης Α υπερβεί τις μονάδες αυτές.
Μεγάλη καταστροφή στον αριθμό των σπερματοζωαρίων μπορεί να επιφέρουν οι ελεύθερες ρίζες, που προκαλούν βλάβες στις μεμβράνες και το γενετικό υλικό (DNA) του κυττάρου. Τα κύτταρα συνήθως χρησιμοποιούν τα αντιοξειδωτικά, που τα προστατεύουν από αυτές τις αλλαγές. Οι ελεύθερες ρίζες παράγονται ενδογενώς στο σώμα μας αλλά προσλαμβάνονται και από τη διατροφή ή τον τρόπο ζωής (κάπνισμα, αλκοόλ κτλ.) Σημαντικά αντιοξειδωτικά που ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και λαμβάνονται από τη διατροφή είναι τα εξής:
- Το λυκοπένιο: βρίσκεται σε υψηλή συγκέντρωση στο σπέρμα. Όσο πιο αυξημένη είναι η πρόσληψη λυκοπενίου από τη διατροφή, τόσο αυξάνονται τα ποσοστά του λυκοπενίου στο σπέρμα. Πλούσιες πηγές είναι οι σάλτσες ντομάτας, η κέτσαπ και λιγότερο οι φρέσκιες ντομάτες
- Βιταμίνες C&E: βελτιώνουν την ποιότητα του σπέρματος περιορίζοντας τη βλάβη στις μεμβράνες. Καλές πηγές βιταμίνης C είναι τα εσπεριδοειδή φρούτα και τα ωμά λαχανικά. Η βιταμίνη Ε απαντάται στις καλής ποιότητας μαργαρίνες και έλαια, στα λιπαρά ψάρια, στους σπόρους και τους ξηρούς καρπούς
- Σελήνιο: ισχυρό αντιοξειδωτικό που λαμβάνει μέρος σε πλήθος αλυσιδωτών αντιδράσεων ενώ επηρεάζει τα κύτταρα του Leydig που παράγουν τεστοστερόνη στον άνδρα. Έρευνες έδειξαν ότι η χορήγηση σεληνίου σε μορφή συμπληρωμάτων αύξησε την κινητικότητα του σπέρματος καθώς και τις πιθανότητες γονιμοποίησης στους περισσότερους άνδρες. Στη διατροφή μας, το προσλαμβάνουμε από τους ξηρούς καρπούς, το ψάρι και τα ολικής αλέσεως δημητριακά
- Ψευδάργυρος & φυλλικό οξύ: παίζουν ρόλο στη σύνθεση του DNA και του RNA. Ανεπάρκεια ψευδαργύρου έχει σαν κλινικό σύμπτωμα τη μειωμένη σπερματογένεση και τη μειωμένη γονιμότητα. Ο ψευδάργυρος βρίσκεται στα οστρακοειδή και το ψαχνό κρέας, ενώ το φυλλικό οξύ σε σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά και σε εμπλουτισμένα δημητριακά.
Ο Νόμος 3305/2005 σχετικά με την εφαρμογή της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ξεκαθαρίζει αρκετά ζητήματα σχετικά με την εξωσωματική γονιμοποίηση και ορίζει το 50ό έτοςτης ηλικίας ως όριο για να αναζητήσει μια γυναίκα θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Υπογονιμότητα ορίζεται ως η αδυναμία πραγματοποίησης κυήσεως, μετά την παρέλευση ενός έτους κανονικών σεξουαλικών σχέσεων. Παράγοντες που επηρεάζουν τη γονιμότητα είναι η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών, η ηλικία της γυναίκας, η διάρκεια της υπογονιμότητας, το κάπνισμα, η άσκηση, η δίαιτα, η αλλαγή βάρους, ψυχοσυναισθηματικοί παράμετροι, γενικές παθήσεις, καθώς και η χρήση φαρμάκων.
Ενδείξεις που οδηγούν ένα ζευγάρι σε εξωσωματική γονιμοποίηση είναι:
- Σαλπιγγικός παράγοντας (μερική ή ολική απόφραξη σαλπίγγων): Μικρόβια όπως τα χλαμύδια, ο γονόκκοκος, το μυκόπλασμα, το ουρεόπλασμα τα οποία μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή, αποτελούν την κυριότερη αιτία φλεγμονής των σαλπίγγων (σαλπιγγίτιδας) και σε δεύτερο χρόνο απόφραξής τους.
- Ανδρικός παράγοντας (διαφορετικού βαθμού και αιτιολογίας): Οι παράγοντες του σπέρματος, ιδιαίτερα η συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων, η κινητικότητα και η μορφολογία τους, επιδεινώνονται συνεχώς στον ανδρικό πληθυσμό στο δυτικό κόσμο τα τελευταία χρόνια. Οι λόγοι είναι κυρίως το κάπνισμα, η αύξηση του «παθητικού» καπνίσματος στο χώρο εργασίας και διασκέδασης, η μόλυνση της ατμόσφαιρας, τα συντηρητικά των τροφίμων, η αλόγιστη χρήση λιπασμάτων που δεν προλαβαίνουν να αποδομηθούν διότι τα φρούτα και τα λαχανικά προωθούνται ταχύτατα στην κατανάλωση. Στα προηγούμενα προστίθενται μεταλλάξεις στο γενετικό υλικό του ανδρικού πληθυσμού από γενιά σε γενιά, που, ενώ δεν προκαλούν εμφανή βλάβη στην υγεία του ατόμου, δημιουργούν βλάβη στη γονιμοποιητική ικανότητα του σπέρματος κατά το ευαίσθητο στάδιο της ωρίμασης αυτού στον όρχι. Ο παράγων άγχος φαίνεται ότι παίζει τον μικρότερο ρόλο στην ανδρική υπογονιμότητα.
- Ανωμαλίες ωοθυλακιορρηξίας: Η αδυναμία ρήξης του ωοθυλακίου και απελευθέρωσης του ωαρίου στη μέση του κύκλου της γυναίκας, όπως συμβαίνει συχνά σε γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών αποτελεί συχνό παράγοντα αδυναμίας σύλληψης. Αν η φαρμακευτική αγωγή αποτύχει να αποκαταστήσει τη φυσιολογική ωοθυλακιορρηξία, τότε λύση αποτελεί η εξωσωματική γονιμοποίηση.
- Η ηλικία της γυναίκας: Είναι γνωστό πως τα καλύτερης ποιότητας ωάρια είναι διαθέσιμα για γονιμοποίηση νωρίς στην αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας (πριν από την ηλικία των 30 ετών). Όλο περισσότερο απομακρυνόμαστε από αυτό το χρονικό σημείο, τόσο αυξάνουν οι βλάβες στα ωάρια που οι ωοθήκες διαθέτουν για γονιμοποίηση. Αναφέρεται πως στην ηλικία των 40 ετών περισσότερα από τα μισά ωάρια που υπάρχουν ως «εφεδρεία» στις ωοθήκες έχουν χρωμοσωμική βλάβη, άρα είτε εν μπορούν να γονιμοποιηθούν, είτε οδηγούν σε αποβολές του εμβρύου πολύ νωρίς στην κύηση (ιδίως στο πρώτο τρίμηνο).
- Ενδομητρίωση: Η συχνότητα της ενδομητρίωσης στο γυναικείο πληθυσμό είναι περίπου 5-6%, αυξάνει αρκετά όμως στον πληθυσμό των γυναικών που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν (ξεπερνά το 15%).
- Ανοσολογικός παράγοντας
- Ανεξήγητη υπογονιμότητα
Συνήθως στο 20% των υπογόνιμων ζευγαριών συνυπάρχουν κάποιοι παράγοντες υπογονιμότητας. Απαιτείται από την πλευρά του θεράποντα ιατρού λεπτομερής διερεύνηση όλων των πιθανών αιτίων (όπως προκύπτουν από τη λήψη του ιστορικού και την κλινική εξέταση) προτού το ζευγάρι προχωρήσει σε εξωσωματική γονιμοποίηση.
Κατά το στάδιο της ωοληψίας, η γυναίκα προσέρχεται στη μονάδα σε συγκεκριμένη ώρα, νηστική. Η λήψη των ωαρίων είναι απλή επέμβαση ρουτίνας κατά την οποία τα ωάρια λαμβάνονται διακολπικά υπό άμεσο υπερηχογραφικό έλεγχο. Πραγματοποιείται παρουσία αναισθησιολόγου ο οποίος χορηγεί ήπια αναλγησία ώστε η όλη διαδικασία να είναι ανώδυνη για τη γυναίκα. Γίνεται παρακέντηση όλων των ωοθυλακίων που παρατηρούνται υπερηχογραφικά και το ωοθυλακικό υγρό παραλαμβάνουν οι εμβρυολόγοι για την αναζήτηση και εκτίμηση των ωαρίων. Το στάδιο αυτό διαρκεί περίπου 10-20 λεπτά. Η γυναίκα μεταφέρεται σε ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο για να ανανήψει. Το ζευγάρι μετά από 1 περίπου ώρα είναι έτοιμο να φύγει.
Στους άνδρες, η γονιμότητα δεν παρουσιάζει τις δραματικές αλλαγές που παρατηρούνται στις γυναίκες. Όμως, υπάρχει μια ήπια σταδιακή μείωση των επιπέδων της τεστοστερόνης. Η ηλικία έναρξης της μείωσης και η ταχύτητα εξέλιξης της διαφέρουν από άνδρα σε άνδρα. Μετά την ηλικία όμως των 50 ετών, στους περισσότερους άνδρες η μείωση είναι αισθητή. Στην ηλικία αυτή, η ποσότητα του σπέρματος μειώνεται, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μειώνεται σε σημείο τέτοιο που να μην επιτρέπει την τεκνοποίηση. Oι άνδρες ουσιαστικά θα έχουν πάντοτε σπέρμα.
Τα κύρια αίτια γυναικείας υπογονιμότητας με βάση διεθνείς αναφορές περιγράφονται παρακάτω:
- Διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας (15-20%)
- Διαταραχές της λειτουργίας των σαλπίγγων (20%)
- Ενδομητρίωση (10%)
- Ανεξήγητη υπογονιμότητα (20-25%)
Το σημαντικότερο κριτήριο για την επιλογή του κέντρου εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι η εμπιστοσύνη που εμπνέουν οι γιατροί και οι συνεργάτες του. Η σχέση με το θεράποντα ιατρό είναι ιδιαίτερη και για το λόγο αυτό πρέπει να εμπνέει ασφάλεια. Επίσης η εικόνα από τη λειτουργία του κέντρου, η άνεση και η τήρηση των κανόνων υγιεινής είναι εξίσου σημαντικά. Η φιλική συμπεριφορά του προσωπικού, σε συνδυασμό με την ακρίβεια και τη σωστή αντιμετώπιση κάθε προβλήματος ή απορίας που έχει το ζευγάρι είναι ενδεικτικά της επαγγελματικότητας του κέντρου. Η αποτελεσματικότητα που μεταφράζεται σε ποσοστά επιτυχίας και ο αριθμό των κύκλων ανά έτος, καθώς και το κόστος της θεραπείας είναι καθοριστικά για την επιλογή του καλύτερου κέντρου εξωσωματικής.
Φυσιολογικά, ο ενδομητρικός ιστός καλύπτει τα εσωτερικά τοιχώματα της μήτρας και αποτελεί το φιλόξενο έδαφος πάνω στο οποίο θα εμφυτευθεί το έμβρυο σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Γι’ αυτό και κάθε μήνα ο ιστός αυξάνει σε πάχος, υπό την επίδραση ορμονών, προκειμένου να συγκρατήσει το γονιμοποιημένο ωάριο. Στην περίπτωση που δεν υπάρξει κύηση, ο ιστός αποβάλλεται με το αίμα της εμμήνου ρύσεως.
Στην ενδομητρίωση, ο ιστός εντοπίζεται και σε άλλα σημεία του αναπαραγωγικού συστήματος, εκτός της μήτρας. Ωστόσο, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται όπως και όταν βρίσκεται στη φυσιολογική του θέση. Διογκώνεται δηλαδή και στη συνέχεια πρέπει να αποβληθεί με τη μορφή αίματος. Όμως, λόγω της μη φυσιολογικής του θέσης, δεν μπορεί να αποβληθεί, επειδή δεν υπάρχει η κατάλληλη δίοδος. Κατά συνέπεια, το αίμα συσσωρεύεται μέσα στο σώμα και γίνεται εστία φλεγμονών και συμφύσεων, οι οποίες «πλέκονται» γύρω από τα αναπαραγωγικά όργανα. Επίσης, δημιουργούνται κύστεις (σοκολατοειδείς ¬κύστες στις ωοθήκες).
Ο γιατρός είναι σε θέση να υποψιαστεί την ύπαρξη ενδομητρίωσης από τα συμπτώματα για τα οποία παραπονιέται η γυναίκα, όπως πόνος στην κοιλιά, πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή, δυσκολία σύλληψης. Ωστόσο, η οριστική διάγνωση γίνεται μόνο με λαπαροσκόπηση (που απαιτεί ολική νάρκωση), χάρη στην οποία διαπιστώνεται η έκταση των ενδομητρικών εστιών, οπότε η πάθηση χαρακτηρίζεται ήπια, μέτρια ή σοβαρή.
Ο λεγόμενος έκτοπος ενδομητρικός ιστός είναι «εχθρικός» για το σπέρμα, ενώ μπορεί να αποφράξει τις σάλπιγγες, δυσκολεύοντας τη σύλληψη. Η ενδομητρίωση είναι πιθανό -αλλά όχι βέβαιο- να επηρεάσει τη γονιμότητα. Εκτιμάται ότι το 15-25% των υπογόνιμων γυναικών έχουν ενδομητρίωση, καθώς και ότι το 20-66% των γυναικών με ενδομητρίωση θα έχουν πρόβλημα υπογονιμότητας. Από τα ποσοστά αυτά καθίσταται σαφές ότι η ενδομητρίωση δεν συνεπάγεται στειρότητα. Μάλιστα, οι γυναικολόγοι αναφέρουν ότι πολλές γυναίκες με ενδομητρίωση μπορούν να συλλάβουν χωρίς θεραπεία. Η ενδεχόμενη εγκυμοσύνη «ηρεμεί» τις εστίες ενδομητρίωσης, δεδομένου ότι τις καθιστά ανενεργές για διάστημα τουλάχιστον 9 μηνών.
Ως υπογονιμότητα ορίζεται η ακούσια αδυναμία ενός ζευγαριού να επιτύχει σύλληψη και να ολοκληρώσει κύηση μετά από τουλάχιστον ένα έτος τακτικών σεξουαλικών επαφών χωρίς αντισύλληψη. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, η υπογονιμότητα αποτελεί πάθηση, η οποία χρήζει ιατρικής αντιμετώπισης.
Πρωτοπαθής υπογονιμότητα χαρακτηρίζεται η αδυναμία ενός άτεκνου ζευγαριού να κάνει παιδιά για πρώτη φορά,
ενώ ζευγάρια που έχουν ήδη συλλάβει στο παρελθόν και έχουν τεκνοποιήσει ή έχουν κάνει άμβλωση και αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία στο να επιτύχουν επόμενη κύηση, θεωρείται ότι έχουν δευτεροπαθή υπογονιμότητα.
Το κόστος θεραπείας ενός κύκλου υποβοηθούμενης αναπαραγωγής απαρτίζεται από το κόστος της ιατρικής πράξης και από το κόστος της φαρμακευτικής αγωγής. Παρόλ’ αυτά δεν είναι σταθερό, αλλά επηρεάζεται από διάφορες παραμέτρους, όπως:
- Το αίτιο υπογονιμότητας του ζευγαριού, σύμφωνα με το οποίο θα επιλεγεί η κατάλληλη τεχνική υποβοήθησης της αναπαραγωγής.
- Το είδος και οι δόσεις των φαρμάκων που θα χρησιμοποιηθούν που επηρεάζονται με τη σειρά τους από διάφορες παραμέτρους, όπως η ηλικία της γυναίκας, η ανταπόκρισή της στη φαρμακοθεραπεία σε προηγούμενες προσπάθειες, κ.λπ.
Το κόστος κάθε θεραπείας είναι διαφορετικό, όπως και η τιμή της ίδιας θεραπείας σε διαφορετικά κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Σίγουρα, το κόστος αποτελεί σημαντικό παράγοντα, αφού μπορεί να εξασφαλίσει ακόμη και περισσότερες προσπάθειες, σε περίπτωση αποτυχίας, κάτι που πρέπει να έχουν κατά νου τα ζευγάρια, αφού κανένα κέντρο στον κόσμο δεν έχει ποσοστό επιτυχίας 100%. Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι εξ’ ορισμού μια ακριβή θεραπεία, καθώς, αποτελεί διαδικασία υψηλής τεχνολογίας που απαιτεί τη συνεργασία πολλών ειδικών και ακριβού εξοπλισμού.
Η γονιμότητα είναι συνήθως ο καθρέφτης της γενικότερης υγείας. Εάν ένας άνδρας έχει μια υγιεινή ζωή και διατροφή οι πιθανότητες να έχει φυσιολογικό σπέρμα είναι μεγάλες, αρκεί να μην έχει υποστεί στο παρελθόν μόνιμες βλάβες στα όργανα παραγωγής του σπέρματος εξ αιτίας τραυματισμών ή φλεγμονών και να μην έχει γεννηθεί με δομικές ή λειτουργικές βλάβες που εμποδίζουν την παραγωγή φυσιολογικού σπέρματος. Μερικά αίτια ανδρικής υπογονιμότητας είναι τα εξής:
- Κάπνισμα: Επηρεάζει σημαντικά τον αριθμό ανά κυβικό εκατοστό αλλά και τον χρόνο ζωής των σπερματοζωαρίων
- Οινοπνευματώδη
- Χρήση ναρκωτικών ουσιών
- Χρήση αναβολικών στεροειδών
- Υπερβολική άσκηση: Αυξάνει η έκκριση επινεφριδιακών στεροιδικών ορμονών οι οποίες μειώνουν την έκκριση τεστοστερόνης. Η μειωμένη έκκριση τεστοστερόνης οδηγεί σε μείωση της παραγωγής σπερματοζωαρίων.
- Μειωμένη λήψη βιταμίνης C και ψευδαργύρου με την τροφή
- Κακή διατροφή
- Λήψη διαφόρων αντιβιοτικών
- Λήψη χημειοθεραπευτικών φαρμάκων
- Κιρσοκήλη: Διάταση των φλεβών που φεύγουν από τον όρχι προκαλεί άνοδο της θερμοκρασίας του και αυτό επηρεάζει το αριθμό την κινητικότητα και την ζωτικότητα των σπερματοζωαρίων.
- Φλεγμονές στα επιμέρους αναπαραγωγικά όργανα όπως προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα και ορχίτιδα
- Φλεγμονές που επηρεάζουν τους όρχεις όπως παρωτίτιδα μετά την εφηβεία
- Υψηλός πυρετός για μεγάλο χρονικό διάστημα
- Πολύ ζεστό μπάνιο, πολύ στενά εσώρουχα ή παντελόνια
- Σάουνα και κάθε τι που προκαλεί αύξηση της θερμοκρασίας του όσχεου, όπως εργασία σε φούρνους και θερμό περιβάλλον χωρίς τοπική προστασία των γεννητικών οργάνων.
- Έκθεση σε επικίνδυνο περιβάλλον όπως ακτινοβολίες, επιδημίες, χρώματα, μόλυβδο, ιώδιο, βενζίνη, βόριο, βαρέα μέταλλα και τοξικά χημικά αλλά και απόβλητα
- Τραυματισμοί και επεμβάσεις στους όρχεις
- Εκ γενετής απόφραξη ή ανατομική δυσπλασία του σπερματικού πόρου καθώς και κρυψορχία
- Καταστροφή των σπερματικών πόρων από σεξουαλικά μεταδιδόμενες φλεγμονές όπως βλεννόρροια ή χλαμύδια.
- Χρωμoσωματικές διαταραχές
- Μεγάλη σεξουαλική αποχή επηρεάζει αρνητικά την γονιμότητα, σεξουαλική επαφή με μεσοδιάστημα 3 έως 6 μέρες θεωρείται ότι βελτιώνει το σπέρμα
- Έντονο stress
Χάρη στην εξέλιξη των τεχνικών της εξωσωματικής γονιμοποίησης, τα ποσοστά επιτυχίας φτάνουν κατά μέσο όρο στο 20-30% ανά προσπάθεια. Ωστόσο, πολλοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα, όπως:
- Η ηλικία της γυναίκας: Μετά τα 40, η πιθανότητα επιτυχίας της μεθόδου μειώνεται στο 10-15%, στα 42-43 είναι μονοψήφια, ενώ μετά τα 45 σχεδόν μηδενίζεται.
- Το ενδοµήτριο: Εάν είναι λεπτό, το έμβρυο δυσκολεύεται να «κολλήσει» στο τοίχωμα της μήτρας.
- Τα περιττά κιλά: Ο παράγοντας αυτός μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ανταπόκριση στη φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών.
- Διάφορες µεταβολικές διαταραχές (π.χ. θυρεοειδοπάθειες): Μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς την έκβαση της προσπάθειας.
Το θέμα της ασφάλειας της δωρεάς ωαρίων έχει εκτενέστατα μελετηθεί και απασχολήσει το σύνολο του ιατρικού κόσμου που ασχολείται με την υπογονιμότητα. Έως τώρα δεν έχει καταγραφεί αυξημένος κίνδυνος και επιβάρυνση της υγείας των υπογόνιμων γυναικών. Πιθανόν όμως να υπάρξουν παρενέργειες στις δότριες ωαρίων. Mία στις τρεις γυναίκες που κάνουν ορμονοθεραπεία μπορεί να παρουσιάσει ήπια υπερδιέγερση των ωοθηκών (οι ωοθήκες υπερπαράγουν οιστρογόνα και υγρά) που εκδηλώνεται με ελαφρύ πρήξιμο στην κοιλιά και συνήθως υποχωρεί μόνη της. Aν η υπερδιέγερση είναι μεγαλύτερης έντασης χρειάζεται παρακολούθηση και ανάπαυση, ενώ αν είναι βαριάς μορφής απαιτείται νοσηλεία. Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει διεθνώς δεν υπάρχει στατιστικά αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου στο μαστό, στη μήτρα ή στις ωοθήκες για τις γυναίκες που κάνουν ορμονοθεραπεία στο πλαίσιο της εξωσωματικής. Ωστόσο, συνιστάται ο ιατρικός έλεγχος τόσο τον επόμενο χρόνο μετά τη θεραπεία, όσο και πριν από μία προσπάθεια εξωσωματικής.
Ουσίες και ιχνοστοιχεία που βοηθούν την γυναικεία γονιμότητα είναι η βιταμίνη Ε, η βιταμίνη Α, C, B1, B2, B3, B6, B12, η χολίνη, η ινοσιτόλη, το φυλλικό οξύ, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο, το ασβέστιο, ο χαλκός, ο σίδηρος, και το σελήνιο. Καμία γυναίκα που σχεδιάζει μία εγκυμοσύνη δεν θα πρέπει να λαμβάνει περισσότερο από 5000 διεθνείς μονάδες βιταμίνης Α σαν συμπλήρωμα, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος γεννητικών δυσμορφιών στο έμβρυο όταν η λήψη της βιταμίνης Α υπερβεί τις μονάδες αυτές. Μεγάλη καταστροφή στον αριθμό των σπερματοζωαρίων μπορεί να επιφέρουν οι ελεύθερες ρίζες, που προκαλούν βλάβες στις μεμβράνες και το γενετικό υλικό (DNA) του κυττάρου. Τα κύτταρα συνήθως χρησιμοποιούν τα αντιοξειδωτικά, που τα προστατεύουν από αυτές τις αλλαγές. Οι ελεύθερες ρίζες παράγονται ενδογενώς στο σώμα μας αλλά προσλαμβάνονται και από τη διατροφή ή τον τρόπο ζωής (κάπνισμα, αλκοόλ κτλ.) Σημαντικά αντιοξειδωτικά που ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού και λαμβάνονται από τη διατροφή είναι τα εξής: Το λυκοπένιο βρίσκεται σε υψηλή συγκέντρωση στο σπέρμα. Όσο πιο αυξημένη είναι η πρόσληψη λυκοπενίου από τη διατροφή, τόσο αυξάνονται τα ποσοστά του λυκοπενίου στο σπέρμα. Πλούσιες πηγές είναι οι σάλτσες ντομάτας, η κέτσαπ και λιγότερο οι φρέσκιες ντομάτες. Βιταμίνες C&E: βελτιώνουν την ποιότητα του σπέρματος περιορίζοντας τη βλάβη στις μεμβράνες. Καλές πηγές βιταμίνης C είναι τα εσπεριδοειδή φρούτα και τα ωμά λαχανικά. Η βιταμίνη Ε απαντάται στις καλής ποιότητας μαργαρίνες και έλαια, στα λιπαρά ψάρια, στους σπόρους και τους ξηρούς καρπούς. Σελήνιο: ισχυρό αντιοξειδωτικό που λαμβάνει μέρος σε πλήθος αλυσιδωτών αντιδράσεων ενώ επηρεάζει τα κύτταρα του Leydig που παράγουν τεστοστερόνη στον άνδρα. Έρευνες έδειξαν ότι η χορήγηση σεληνίου σε μορφή συμπληρωμάτων αύξησε την κινητικότητα του σπέρματος καθώς και τις πιθανότητες γονιμοποίησης στους περισσότερους άνδρες. Στη διατροφή μας, το προσλαμβάνουμε από τους ξηρούς καρπούς, το ψάρι και τα ολικής αλέσεως δημητριακά. Ψευδάργυρος & φυλλικό οξύ: παίζουν ρόλο στη σύνθεση του DNA και του RNA. Ανεπάρκεια ψευδαργύρου έχει σαν κλινικό σύμπτωμα τη μειωμένη σπερματογένεση και τη μειωμένη γονιμότητα. Ο ψευδάργυρος βρίσκεται στα οστρακοειδή και το ψαχνό κρέας, ενώ το φυλλικό οξύ σε σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά και σε εμπλουτισμένα δημητριακά.
Αγαπητή κυρία, καταρχήν είναι σημαντικό που ξεπερνάτε το κύριο πρόβλημα της υγείας σας και ευχόμαστε όλα πλέον να είναι ευχάριστα και ελπιδοφόρα στο μέλλον σας. Φαίνεται ότι η χημειοθεραπεία στην οποία υποβληθήκατε επέδρασε στη γονιμότητά σας, γεγονός που μεταφράζεται σε πολύ χαμηλό απόθεμα ωοθηλακίων-ωαρίων, τα οποία ενδεχομένως να είναι και χαμηλής ποιότητας όπως δείχνει η ΑΜΗ (0,35). Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν υποβληθείτε σε φαρμακευτική διέγερση ωοθηκών, το πιθανότερο είναι να λάβουμε πολύ λίγα ωάρια, ή ίσως και μόνο ένα, όπως δηλαδή στην καταμήνια αυτόματη ωοθυλακιορρηξία. Γι' αυτό και η φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών δεν συστήνεται στην περίπτωσή σας καθώς δεν αυξάνει την πιθανότητα επίτευξης κύησης που παραμένει δυστυχώς στο 2-3% σε κάθε κύκλο. Επιτρέψτε μου να αναφέρω ότι η ίδια η φαρμακευτική αγωγή δεν φαίνεται να επηρεάζει την πορεία της νόσου, την πρόκληση υποτροπών ή το προσδόκιμο επιβίωσης και ως εκ τούτου δεν συνιστά απόλυτη αντένδειξη η χρήση τους. Έχει παρατηρηθεί σε μικρό ποσοστό μερική επανεκκίνηση της ωοθηκικής λειτουργίας μετά πάροδο δύο ετών από την χημειοθεραπεία γεγονός που πιθανόν αυξάνει ελαφρώς την πιθανότητα αυτόματης σύλληψης. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι η ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η δωρεά ωαρίων και εναλλακτικά ο φυσικός κύκλος (με καθόλου ή ελάχιστη λήψη φαρμάκων) που συνίσταται σε παρακολούθηση της αυτόματης καταμήνιας ωοθυλακιορρηξίας, λήψη του ενός ωαρίου που πιθανόν παράγεται και τεχνητή γονιμοποίησή αυτού στο εργαστήριο με το σπέρμα του συζύγου. Από την άλλη η πιθανότητα κύησης με τη διαδικασία της δωρεάς ωαρίων, ξεπερνά το 50% και επιπλέον δεν απαιτείται η διέγερση των ωοθηκών. Η απόκτηση παιδιού μπορεί να γίνει πραγματικότητα για όλους με την εφαρμογή των διαφόρων τεχνικών εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ελπίζω να σας βοήθησα στη λήψη της κατάλληλης απόφασης. Είμαι σίγουρος ότι τα καλυτέρα για εσάς είναι μπροστά. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία.
Αγαπητή Βιβή. Σε ότι αφορά το ερώτημα σου η απάντηση είναι καταφατική. Φυσικά και μπορείς να μείνεις έγκυος σε αυτήν την ηλικία, οπωσδήποτε όμως υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί. Το γεγονός ότι έχεις ήδη παιδιά είναι ανακουφιστικό, και βεβαίως το ότι γέννησες με καισαρική τομή δεν επηρεάζει την ικανότητά σου για τεκνοποίηση. Πρέπει όμως να πούμε, ότι όταν η γυναίκα ξεπερνάει τα 38έτη η γονιμοποιητική της ικανότητα μειώνεται, καθώς τα ωάρια που παράγονται μπορεί να φέρουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες, οπότε γονιμοποιούνται δυσκολότερα αλλά επιπλέον πολλές φορές οδηγούμαστε και σε αποβολές. Το πρώτο που απαιτείται είναι να διαπιστώσουμε την ωοθηκική επάρκεια αλλά και τη γονιμοποιητική ικανότητα του συζύγου. Οπότε μια εξέταση αίματος για εσάς (μέτρηση αντιμυλλέριαν ορμόνης-ΑΜΗ) αλλά και ένα σπερμοδιάγραμμα του συζύγου κρίνονται για αρχή απολύτως απαραίτητα. Ανάλογα με τα αποτελέσματα των παραπάνω εξετάσεων θα δοθούν και οι ανάλογες κατευθύνσεις για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσετε. Η ελεύθερη ερωτική πράξη τις γόνιμες ημέρες δεν βλάπτει, αλλά μάλλον ωφελεί στην περίπτωση σας. Τα φάρμακα διέγερσης των ωοθηκών όταν χορηγούνται σε γυναίκες ηλικίας άνω των 40ετών συνήθως δεν έχουν τα θεαματικά αποτελέσματα που συναντάμε σε ηλικίες μικρότερες των 35ετών. Είμαστε στη διάθεση σου για όποια άλλη ερώτηση έχεις. Με φιλικούς χαιρετισμούς.
Πράγματι, η διαδικασία της εξωσωματικής περιλαμβάνει ενέσιμη θεραπεία περίπου 8-10 ημερών που αφορά στη διέγερση των ωοθηκών και την ρύθμιση του ορμονικού περιβάλλοντος του οργανισμού σας. Οι ενέσεις αυτές γίνονται υποδορίως με μια πολύ λεπτή βελόνη (ινσουλίνης), το τσίμπημα είναι ανεπαίσθητο και κατά κανόνα ανώδυνο. Πολύ σπάνια στη γύρω περιοχή να εκδηλωθεί ήπια ερυθρότητα ως δερματική αντίδραση η οποία όμως παρέρχεται γρήγορα. Επιπλέον η χορήγηση ορμονικών σκευασμάτων ίσως αυξήσει ελαφρώς το σωματικό βάρος λόγω κατακράτησης ύδατος και επιφέρει αίσθημα τάσης στους μαστούς. Όλα όμως αυτά, είναι πολύ λίγα και μικρά συγκρινόμενα με ένα θετικό αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας και της επίτευξης κύησης.
Αγαπητή κυρία, Όταν αναφερόμαστε σε εξωσωματική χωρίς φάρμακα αναφερόμαστε σε φυσικό κύκλο. Δηλαδή σε υπερηχογραφική παρακολούθηση του ενός συνήθως ωοθυλακίου που δημιουργείται φυσιολογικά στον καταμήνιο κύκλο, τη λήψη του ωαρίου αυτού με παρακέντηση όταν είναι ώριμο και τη γονιμοποίηση του στο εργαστήριο με τη μέθοδο της μικρογονιμοποίησης. Το κόστος μιας τέτοιας προσπάθειας είναι πολύ χαμηλότερο απο μια τυπική εξωσωματική. Βεβαίως αντίστοιχα το αποτέλεσμα της μεθόδου θεωρείται οτι υπολείπεται εκείνου της εξωσωματικής κυρίως σε ηλικίες < 42ετών, καθώς δεν υπάρχει φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών, δεν παράγονται πολλά ωάρια (αλλά μόνο ένα) επομένως η πιθανότητα κλινικής κύησης είναι μικρότερη. Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία είμαστε στη διάθεσή σας.
Πράγματι ο πυρετός και γενικά η λοίμωξη επηρεάζουν τις παραμέτρους του σπέρματος κυρίως σε ότι αφορά την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων. Οι όρχεις είναι ευαίσθητοι στην τοπική αύξηση της θερμοκρασίας αλλά και στην παρουσία τοπικά κυττάρων της φλεγμονής όπως είναι τα ουδετερόφιλα κύτταρα. Καλό είναι όταν εμφανίζεται πυρετός να λαμβάνεται αντιβίωση για τουλάχιστον 5 ημέρες ανάλογα με την περίπτωση, διαφορετικά να αναμένεται η αυτόματη ύφεση του πυρετού, η αναμονή για 7 ημέρες και στη συνέχεια η διενέργεια νέου σπερμοδιαγράμματος.
Με την διαγνωστική υστεροσκόπηση στην πράξη επισκοπούμε την ενδομήτρια κοιλότητα για τη διάγνωση ανωμαλιών, επομένως μας ενδιαφέρει να έχουμε όσο το δυνατόν καθαρότερη εικόνα. Καλό λοιπόν είναι η υστεροσκόπηση να πραγματοποιείται την πρώτη εβδομάδα μετά την περίοδο. Αυτό γιατί εάν υπάρχει ακόμα περίοδος, το αίμα θα δυσκολέψει την εξέταση, ενώ εάν γίνει μετά τις πρώτες 7 ημέρες, το ενδομήτριο αναπτύσσεται γρήγορα με αποτέλεσμα πολλές φορές φυσιολογικές παχύνσεις του να εκλαμβάνονται ως υπερπλασία ή ενδομήτριος πολύποδας.
Η αναισθησία που χορηγείται κατά τη διαδικασία της ωοληψίας είναι πολύ ήπια και καλείται μέθη. Είναι τόση η δόση ώστε να μην αντιλαμβάνεται η γυναίκα τον πόνο, χωρίς όμως να κοιμάται ενώ παράλληλα έχει τις αισθήσεις της και μπορεί να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω της. Εξάλλου η ίδια η ωοληψία διαρκεί λιγότερο από δέκα λεπτά.
Η παρουσία ανωμαλιών των σπερματοζωαρίων έχει να κάνει αποκλειστικά με τη διαδικασία της σπερματογένεσης και δυστυχώς οι δυνατότητες παρέμβασής μας είναι μηδαμινές. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, εάν οι ομαλές μορφές των σπερματοζωαρίων είναι λιγότερες από 14% τότε το σπέρμα θεωρείται ότι έχει πρόβλημα. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι σε εφαρμογή μεθόδων εξωσωματικής η γονιμοποίηση του ωαρίου πρέπει να γίνει με τη μέθοδο της μικρογονιμοποίησης (ICSI), επιλέγοντας το καλύτερο μορφολογικά σπερματοζωάριο (μέθοδος IMSI) ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητες κύησης. Με τον τρόπο αυτό απαιτείται ένα σπερματοζωάριο με καλά χαρακτηριστικά για τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου. Σε περίπτωση που με τον παραπάνω τρόπο προκύψουν αποβολές στο 1ο τρίμηνο καταφεύγουμε στην περαιτέρω διερεύνηση του σπέρματος με τις μεθόδους DNA-fragmentation, FISH. Στην 1η μέθοδο καταγράφεται το ποσοστό κατακερματισμού του DNA των σπερματοζωαρίων και στη 2η το ποσοστό ανευπλοειδίας και χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Στην περίπτωση ανευπλοειδιών απαιτείται προεμφυτευτικός έλεγχος των εμβρύων (PGS) ώστε να επιλεγεί το χρωμοσωμικά ευπλοειδικό και να επιτύχουμε βιώσιμη κύηση. Τις παραπάνω μεθόδους δυνατόν να τις χρησιμοποιήσουμε και προκαταβολικά πριν την εφαρμογή δηλαδή της εξωσωματικής ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για την πιθανότητα προεμφυτευτικού ελέγχου και να αποφύγουμε την ψυχολογική επιβάρυνση των εξωσωματικών και των αποβολών. Επίσης μπορούμε να τις παρακάμψουμε τελείως και από επιλογή μας να προχωρήσουμε απευθείας στον προεμφυτευτικό έλεγχο. Δεν είναι ξεκάθαρο επιστημονικά ποιος δρόμος είναι καλύτερος, καθώς οι εξετάσεις είναι εξειδικευμένες (γίνονται επί ενδείξεων αποβολών) και επιπλέον έχουν ένα κόστος. Το αποτέλεσμα των εξετάσεων μπορεί να είναι φυσιολογικό, οπότε εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι δεν έπρεπε να γίνουν προκαταβολικά και χωρίς την ύπαρξη ιατρικών ενδείξεων.
Τα 49 έτη είναι κοντά στο όριο (50έτη), που το νομικό πλαίσιο της χώρας μας επιτρέπει την εφαρμογή μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Οπότε εάν έχει αποφασίσει να ξαναπροσπαθήσει πρέπει να βιαστεί!!! Η επιλογή της δωρεάς ωαρίου θεωρείται η πλέον ενδεδειγμένη καθώς στην ηλικία αυτή, οι περισσότεροι εμμηνορρυσιακοί κύκλοι είναι ανωοθυλακιορρηκτικοί (δεν παράγεται ωάριο) ή εάν σπάνια παραχθεί ωάριο αυτό είναι συνήθως χαμηλής ποιότητας και δεν οδηγεί σε κύηση ακόμα και αν γονιμοποιηθεί.
Αγαπητή κυρία. Το ιστορικό σας είναι αρκετά εκτεταμένο και ιδιαίτερο, θα σας χαρακτηρίζαμε μια μάλλον δύσκολη περίπτωση με βάσει αυτά που μας αναφέρετε. Δεν θα θέλαμε να μπούμε σε λεπτομέρειες μιας πιθανής θεραπείας ή επιπλέον εξετάσεων που αφορούν το σύζυγο. Είναι καλύτερα να συζητούσαμε από κοντά τις δυνατότητες που υπάρχουν και τις επιλογές που ταιριάζουν καλύτερα στο ιατρικό σας προφίλ. Μια επαφή μαζί μας, προσκομίζοντας όλες τις εξετάσεις και το ιατρικό σας ιστορικό, θα ήταν το καλύτερο, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση για εσάς. Προσβλέπουμε σε περαιτέρω επικοινωνία μαζί σας. Θα χαρούμε ιδιαίτερα να συζητήσουμε από κοντά τις επιλογές που υπάρχουν.
Η γυναίκα που θα εισέλθει σε αυτή τη διαδικασία πρέπει να είναι αποφασισμένη και ψυχολογικά έτοιμη να κυοφορήσει ένα κύημα που τελικά θα πρέπει να αποχωριστεί. Αυτό πρέπει να είναι τελείως ξεκάθαρο στο μυαλό της. Επιπλέον βάσει νόμου απαιτείται ενδελεχής γυναικολογική εξέταση και εργαστηριακός έλεγχος του αίματος για αποκλεισμό ηπατίτιδας αλλά και άλλων νόσων. Το σύνολο των εξετάσεων πρέπει να γίνεται σε οργανωμένο κέντρο, οι εξετάσεις να είναι όλες φυσιολογικές και η ιατρική ομάδα να έχει τον έλεγχο της εξωσωματικής διαδικασίας και του όλου εγχειρήματος.
Αγαπητή Βάλια, Μας στείλατε εξετάσεις που αφορούν εσάς και τον σύζυγό σας. Θα ήθελα να αναφερθώ αρχικά στο σύζυγο. Το σπερμοδιάγραμμα είναι φυσιολογικό, παρά την ύπαρξη της ήπιας κιρσοκήλης που σημαίνει ότι η κιρσοκήλη δεν επηρέασε την ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του σπέρματος, οπότε δεν χρειάζεται αντιμετώπιση ούτε μπορεί να θεωρηθεί παράγοντας υπογονιμότητας. Σε ότι αφορά εσάς σημαντικό είναι να γνωρίζουμε την ηλικία σας καθώς είναι γεγονός πως σε γυναίκες άνω των 35ετών η ποιότητα των ωαρίων χειροτερεύει καθώς συσσωρεύονται μεταλλάξεις με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η επίτευξη κύησης. Επιπλέον χρήσιμο θα ήταν να κάνατε εξέταση αίματος για μέτρηση της Αντιμυλλέριαν ορμόνης (AMH) που συνιστά δείκτη της ωοθηκικής επάρκειας σε ωάρια. Η παρουσία περιόδου δεν εξασφαλίζει την ωοθηκική επάρκεια ούτε και την ποιότητα των ωαρίων. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε απορία έχετε και θα χαρούμε να σας γνωρίσουμε και από κοντά.
Αγαπητέ κύριε.Το ΙΑΚΕΝΤΡΟ συνιστά κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και προγεννητικού ελέγχου. Στο πλαίσιο του προγεννητικού ελέγχου εάν διαπιστωθεί χρωμοσωμική ανωμαλία του εμβρύου ή μείζονα ανωμαλία διάπλασης συστήνεται διακοπή της κύησης στο χρονικό πλαίσιο που ορίζει ο νόμος, δηλαδή μέχρι την 24η εβδομάδα της κύησης. Διακοπή της κύησης για κοινωνικούς λόγους, πάλι βάσει νόμου μπορεί να γίνει μέχρι και την 12η εβδομάδα. Για τις δύο παραπάνω περιπτώσεις μπορείτε να απευθυνθείτε και θα σας εξυπηρετήσουν ιδιώτες γυναικολόγοι και βεβαίως στα Νοσοκομεία εάν το επιλέξετε.
Αγαπητή κυρία. Είστε 49 ετών και φαίνεται ότι είστε σε κλιμακτήριο. Σταδιακά η περίοδος θα διακοπεί πλήρως και ίσως μέχρι την ηλικία των 50 ετών θα μπείτε στην εμμηνόπαυση. Η ηλικία αυτή είναι ο μέσος όρος που οι γυναίκες στην Ελλάδα φυσιολογικά εισέρχονται στην εμμηνόπαυση. Η χορήγηση θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης συνήθως χορηγείται για την αποφυγή κλιμακτηριακών συμπτωμάτων σε γυναίκες με πρόωρη εμμηνόπαυση και για διάστημα μέχρι να προσεγγίσουν ηλικιακά τα 50 έτη. Στις άλλες περιπτώσεις που η εμμηνόπαυση έρχεται φυσιολογικά στα 50 έτη η θεραπεία μπορεί υπό προϋποθέσεις να χορηγηθεί για 2-3 έτη και πάντα κατά περίπτωση όπου ο ιατρός θα σταθμίσει το πιθανό όφελος και τους υπαρκτούς κινδύνους μιας τέτοιας αγωγής. Η χορήγηση από του στόματος οιστρογόνων και προγεστερόνης (θεραπεία υποκατάστασης), βελτιώνει τα αγγειοκινητικά συμπτώματα όταν είναι έντονα (εφίδρωση, άγχος, εκνευρισμός), την δυσπαρευνία και την σεξουαλική συμπεριφορά, ενώ αποτρέπει και την οστεοπόρωση και τα κατάγματα του ισχίου. Αντίθετα αυξάνει τον κίνδυνο θρομβομβολικού επεισοδίου, ισχαιμικού εγκεφαλικού αλλά και καρκίνου του μαστού ιδιαίτερα σε χορήγηση άνω των 3 ετών. Η χορήγηση μόνο οιστρογόνων χωρίς προγεστερόνη, δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού αλλά αυξάνει τον κίνδυνο υπερπλασίας και καρκίνου του ενδομητρίου και σε γυναίκες που διατηρούν τη μήτρα τους αποφεύγεται η χορήγηση τους. Κάθε περίπτωση αξιολογείται εξατομικευμένα σταθμίζοντας το όφελος και τους κινδύνους. Πάντα προηγείται μαστογραφία και ελέγχεται το ατομικό ιστορικό για καρκίνο μαστού ή άλλου γυναικολογικής προέλευσης. Εάν αποφασιστεί, χορηγείται η μικρότερη δραστική δόση και για διάστημα όχι μεγαλύτερο των 3 ετών. Για την αντιμετώπιση της δυσπαρευνίας συνήθως χορηγούνται τοπικά οιστρογόνα κολπικής εφαρμογής τα οποία εισέρχονται μόνο μερικώς στην κυκλοφορία. Καταληκτικά, συμβουλεύεστε πάντα το γυναικολόγο σας.
Αγαπητή Δέσποινα. Θέσατε αρκετά ερωτήματα και θα προσπαθήσουμε να τα απαντήσουμε περιεκτικά. Αρχικά για την ηλικία στην οποία βρίσκεστε τα ωάρια που παράγετε είναι αρκετά καλής ποιότητας αν και το ποσοστό χρωμοσωμικών ανευπλοειδιών αυξάνει. Το γεγονός ότι είστε όπως αναφέρετε υπέρβαρο άτομο ενέχει γενικότερους κινδύνους για την υγεία σας (μεταβολικό σύνδρομο, υπέρταση , διαβήτης) και είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσετε με επιμονή και γενναιότητα. Η αναζήτηση πιθανής αιτίας του αυξημένου βάρους είναι σημαντική καθώς μπορεί να υποκρύπτεται νόσος που διορθώνεται (υποθυρεοειδισμός). Ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ>35) αρχικά οδηγεί σε διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας (παραγωγής ωαρίων) λόγω περιφερικής παραγωγής οιστρογόνων και καταστολής του άξονα υπόφυσης-υποθάλαμος-ωοθήκες. Έτσι ενώ οι ορμονικές εξετάσεις δείχνουν φυσιολογικές συνήθως δεν παράγεται ωάριο σε κάθε κύκλο ενώ πολλές φορές αυτό είναι και κακής ποιότητας. Το επιπλέον βάρος μειώνει τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής ιδιαίτερα σε ύπαρξη υπόβαθρου συστηματικής νόσου (υποθυρεοειδισμός). Σε επίτευξη δε εγκυμοσύνης η κύηση θεωρείται υψηλού κινδύνου για εκδήλωση προεκλαμψίας, διαβήτη κύησης, πρόωρου τοκετού, μακροσωμίας εμβρύου κ.α. Η ίδια η διαδικασία της εξωσωματικής δεν εγκυμονεί αυξημένους κινδύνους, παρά τη λήψη των φαρμάκων και η προδιάθεση για θρομβοεμβολικά επεισόδια που για εσάς είναι αυξημένη αντιμετωπίζεται με λήψη ενέσεων ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους. Ηλικία >35 ετών δεν συνιστά αντένδειξη για σπερματέγχυση όταν το σπερμοδιάγραμμα του συζύγου είναι ικανοποιητικό και η βατότητα των σαλπίγγων φυσιολογική. Βέβαια το ποσοστό επίτευξης κύησης είναι μικρότερο σε σχέση με μεθόδους εξωσωματικής και μειώνεται ακόμα περισσότερο με την αύξηση της ηλικίας. Συνήθως σε ηλικίες >35ετών η ανάγκη απόκτησης παιδιού είναι επείγουσα καθώς η ποιότητα των ωαρίων φθίνει με αποτέλεσμα η σπερματέγχυση να θεωρείται σε πολλές περιπτώσεις απώλεια χρόνου αλλά και χρήματος. Συμπερασματικά η αναζήτηση πιθανής αιτίας και η προσπάθεια απώλειας του αυξημένου βάρους είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την επιτυχία μιας προσπάθειας εξωσωματικής, όσο γενικότερα για την υγεία σας, αλλά και για την ομαλή έκβαση μιας ενδεχόμενης εγκυμοσύνης. Η εξωσωματική είναι επιτυχής για υπέρβαρα άτομα και οι όποιοι κίνδυνοι (θρομβοεμβολικά επεισόδια) αντιμετωπίζονται επαρκώς. Η σπερματέγχυση μάλλον θεωρείται απώλεια χρόνου και χρήματος σε ηλικίες >35ετών. Είμαστε στη διάθεσή σας για επιπλέον ενημέρωση και συμβουλευτική.
Αγαπητή Μαρία. Η απάντηση αφορά τόσο εσένα όσο και το σύζυγό σου καθώς το όποιο πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο του ζευγαριού. Ξεκινώντας από το σύζυγο λόγω του μεγάλου ποσοστού ανώμαλων μορφών σπερματοζωαρίων θα προτείναμε πέραν της επανάληψης ενός σπερμοδιαγράμματος και κάποιες επιπλέον εξετάσεις για τον αποκλεισμό χρωμοσωμικών ανωμαλιών όπως: 1. DNA-fragmentation: με εφαρμογή ειδικών μεθόδων (tunel assay, SCD test), διαπιστώνεται το ποσοστό των αλύσων DNA των σπερματοζωαρίων που εμφανίζουν 'σπασίματα' και κατακερματισμό. Εάν το ποσοστό>20% τότε είναι επιβαρυντικό στοιχείο και προδιαθέτει σε αποτυχία γονιμοποίησης, εμφύτευσης και αποβολές 2. FISH: με εφαρμογή in situ υβριδισμού διαπιστώνονται στο DNA των σπερματοζωαρίων η παρουσία ή απουσία συγκεκριμένων αλληλουχιών γενετικού υλικού και μεταλλάξεων. Από την άλλη εσείς, προτείνουμε να κάνετε τις εξής εξετάσεις: 1. Αντιμυλλέριαν ορμόνη (AMH) η οποία σε συνδυασμό με την ηλικία σας θα μας αποκαλύψει την ωοθηκική επάρκεια και την αναπαραγωγική σας ικανότητα. 2. Υπερηχογράφημα πυέλου και εξέταση αίματος για μέτρηση του δείκτη Ca-125 λόγω του ιστορικού ενδομητριωσικής κύστης που είχατε οπότε θα έχουμε μια ένδειξη για το εάν η νόσος είναι σε ύφεση. Από τα αποτελέσματα των παραπάνω εξετάσεων θα μπορέσουμε να προσανατολιστούμε για το πια μέθοδος υποβοήθησης ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες σας και επομένως εάν θα πρέπει να λάβετε ορμονική θεραπεία ή όχι. Οπωσδήποτε και μια άμεση επικοινωνία μαζί μας με τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα ήταν επιθυμητή και προσδοκώμενη. Δεν πρέπει να αγχώνεστε υπερβολικά καθώς λύσεις
Η ποιότητα των ωαρίων ελέγχεται από το αναπαραγωγικό ρολόι και συναρτάται αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας. Δηλαδή όσο αυξάνει η ηλικία τόσο επιδεινώνεται η ποιότητα αλλά και ο αριθμός των παραγόμενων από την ωοθήκη ωαρίων. Σε εργασίες έχει καταδειχθεί (Barrak) ότι το ποσοστό ανευπλοειδικών ωαρίων στην ηλικία των 20 ετών είναι 5% και εκτοξεύεται σε 60% στην ηλικία των 40 ετών γεγονός που φανερώνει ότι καθώς αυξάνει η ηλικία περισσότερα ωάρια φέρουν παθολογικό γενετικό υλικό και επομένως αδυναμία επίτευξης κύησης που οδηγεί σε επιτυχή έκβαση. Υπάρχουν εργασίες και αναφορές για χρήση της DHEA( δυϊδροεπιανδροστερόνης) η οποία συμμετέχοντας στον κύκλο της ωοθηκικής στεροειδογένεσης αυξάνει τα ενδοωθηκικά επίπεδα ορμονών και μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των παραγόμενων ωαρίων όχι όμως να βελτιώσει και την ποιότητάς τους ή την ποιότητα των εμβρύων που προκύπτουν, με αποτέλεσμα τα ποσοστά κύησης και επιτυχούς έκβασης να μην βελτιώνονται. Η χορήγηση της DHEAS μπορεί να επιχειρηθεί σε νέες γυναίκες με πρόωρη ωοθηκική γήρανση και ανεπάρκεια στην προσπάθεια να αυξήσουμε την ωοθυλακιογένεση όχι όμως και την ποιότητα των παραγόμενων ωαρίων. Άλλη ουσία που υποστηρίχτηκε ότι βελτιώνει την ποιότητα των ωαρίων είναι η μελατονίνη η οποία φαίνεται ότι λειτουργεί αντιοξειδωτικά στο ωοθυλκικό μικροπεριβάλλον. Τα αποτελέσματα τελικά της χορήγησής της δεν ήταν τα αναμενόμενα με αποτέλεσμα να μην έχει επικρατήσει ως πάγια τεχνική και μάλλον έχει εγκαταλειφτεί. Πολλά υποσχόμενη μέθοδος ήταν η δημιουργία υβριδικών ωαρίων τα οποία προέκυπταν μεταμοσχεύοντας τον πυρήνα ωαρίων της γυναίκας στο κυτταρόπλασμα ωαρίων από δότρια αφού αφαιρεθεί πρώτα ο πυρήνας τους. Τα νέα ωάρια διατηρούσαν το γενετικό υλικό της γυναίκας σε ένα όμως καλύτερο μικροπεριβάλλον με ισχυρότερους επιδιορθωτικούς μηχανισμούς και με αποφυγή επίσης των μιτοχονδριακά κληρονομούμενων νόσων (κυτταρόπλασμα-μιτοχόνδρια ωαρίου της δότριας). Η μέθοδος εφαρμόστηκε σε λίγα ερευνητικά κέντρα χωρίς ευρύτερη αποδοχή και δεν εφαρμόζεται στην καθ' ημέρα πράξη. Συμπερασματικά η ποιότητα των ωαρίων είναι βιολογικά καθοδηγούμενη από τη μητέρα φύση στο πλαίσιο της φυσικής επιλογής των ειδών και της γέννησης υγιών τέκνων με αποτέλεσμα το αναπαραγωγικό παράθυρο της γυναίκας να είναι πεπερασμένο. Τα ωάρια με την αύξηση της ηλικίας συσσωρεύουν μεταλλάξεις, γίνονται ανευπλοειδικά και λιγότερα κατάλληλα προς γονιμοποίηση ιδιαίτερα σε ηλικίες >43ετών οδηγώντας συχνότερα σε βιοχημικές κυήσεις ή αποβολές 1ου τριμήνου. Η χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων λίγο μπορεί να επηρεάσει την παραπάνω φυσική διαδικασία.
Ως προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης δεν θεωρείται μόνο η διαδικασία λήψης των σκευασμάτων διέγερσης των ωοθηκών για την πρόκληση πολλαπλής ωοθυλακιορρηξίας με βάση ορισμένα πρωτόκολλα, αλλά συμπεριλαμβάνει αρχικά και τη διερεύνηση της υπογονιμότητας του ζευγαριού με απεικονιστικές ή ορμονικές εξετάσεις γεγονός που πολλές φορές είναι χρονοβόρα διαδικασία. Σχηματικά μπορούμε να πούμε ότι η αρχική προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης περιλαμβάνει τα εξής βασικά στάδια:1. Διερεύνηση και διάγνωση της υπογονιμότητας. Ο χρόνος ποικίλει ανάλογα με την ταχύτητα διεκπεραίωσης των απαιτούμενων εξετάσεων (ορμονικός έλεγχος της γυναίκας την 2η-5η ημέρα του κύκλου, υστεροσαλπιγγογραφία και ίσως διαγνωστική υστερο-λαπαροσκόπηση, σπερμοδιάγραμμα του άνδρα κ.α.) 2. Προκαταρκτικές αιματολογικές εξετάσεις του ζευγαριού. Περίπου μια εβδομάδα 3. Χορήγηση φαρμακευτικών ενέσιμων σκευασμάτων για την καταστολή του γενετικού άξονα και τη διέγερση των ωοθηκών με πρόκληση πολλαπλής ωοθυλακιορρηξίας. Μακρύ πρωτόκολλο: χορήγηση ενέσεων απο την 21η ημέρα του προηγούμενου κύκλου και για 12-14ημέρες από τον νέο κύκλο. Βραχύ πρωτόκολλο: χορήγηση ενέσεων από τη 2η ημέρα του νέου κύκλου και για 12-14ημέρες 4. Έλεγχος της διέγερσης των ωοθηκών με σειρά κολπικών υπερηχογραφημάτων και ορμονικών εξετάσεων. 5. Πρόκληση της τελικής ωρίμανσης ωαρίων και της ωοθυλακιορρηξίας (εφ’ άπαξ βραδινή ένεση-Pregnyl). 6. Συλλογή των ωαρίων (ωοληψία) και του σπέρματος 34ώρες μετά τη χορήγηση της Pregnyl. Διαδικασία περίπου 10-15λεπτών 7. Γονιμοποίηση των γεννητικών κυττάρων και καλλιέργεια των ζυγωτών στο εργαστήριο(2-6 ημέρες). 8. Εμβρυομεταφορά των ποιοτικότερων εμβρύων 9. Έλεγχος βιοχημικής κυήσεως (14 ημέρες μετά την εμβρυομεταφορά με αιμοληψία για τον προσδιορισμό της ορμόνης β-χοριακής γοναδοτροπίνης).
10. Έλεγχος κλινικής κυήσεως με διακολπικό υπερηχογράφημα (4 εβδομάδες μετά την εμβρυομεταφορά για απεικόνιση ενδομήτριου σάκου-εμβρυικού πόλου και ίσως καρδιακής λειτουργίας).
Η ηλικία της γυναίκας επηρεάζει καθοριστικά το ποσοστό κύησης μιας προσπάθειας εξωσωματικής γονιμοποίησης με χρήση αυτόλογου γεννητικού υλικού (ωαρίων). Αυτό αφορά τόσο την ωοθηκική επάρκεια σε ωάρια όσο και την ποιότητά των λαμβανόμενων τελικά, μετά από κατάλληλη διέγερση των ωοθηκών, ωαρίων. Το αναπαραγωγικό παράθυρο της γυναίκας μετά τα 35έτη αρχίζει να κλείνει δραστικά. Με βάση τα ποσοστά του κέντρου μας, είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό κύησης για γυναίκες ηλικίας <35ετών είναι περίπου 63%, ενώ περιορίζεται στο 33% περίπου για ηλικίες >40ετών. Στην πράξη η πιθανότητα επιτυχούς έκβασης μιας κύησης για ηλικίες >40ετών (take home baby) με χρήση αυτόλογου ωαρίου είναι αρκετά μικρότερη. Περισσότερο ευνοημένες είναι οι γυναίκες που έχουν ήδη κυοφορήσει και θηλάσει για 6-12μήνες, καθώς για κάθε μία προηγούμενη κύηση κερδίζουν ένα επιπλέον έτος γονιμότητας σε σχέση με τις άτοκες. Σε ηλικίες >40ετών συνήθως εφαρμόζονται φυσικοί κύκλοι χωρίς διέγερση των ωοθηκών, παρά μόνο παρακολούθηση της ωοθυλακιογένεσης και πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας. Σε αποτυχία επίτευξη κύησης σε επαναλαμβανόμενες προσπάθειες λύση αποτελεί η προσπάθεια εξωσωματικής με δωρεά ωαρίων.
Η ρινική συμφόρηση ως αποτέλεσμα συνήθως αλλεργικής ή μικροβιακής αιτιολογίας συνιστά συχνό πρόβλημα κατά την κύηση και ιδιαίτερα την άνοιξη. Υποτροπιάζει συχνά και είναι εξαιρετικά ενοχλητικό σύμπτωμα για την έγκυο. Η χορήγηση αποσυμφορητικών (ρινικών σπρέι) στην εγκυμοσύνη δεν έχει μελετηθεί επαρκώς και οι πληροφορίες που έχουμε προέρχονται από πειράματα σε ζώα και από μεμονωμένες περιπτώσεις κυήσεων. Τα ρινικά σπρέι ανήκουν στην κατηγορία φαρμάκων C. Αυτό σημαίνει ότι γίνεται χρήση τους στην κύηση με φειδώ και μόνο εάν κρίνεται πως η ωφέλεια ξεπερνά την όποια βλαπτική τους επίδραση. Αν και δεν έχουν παρατηρηθεί επιπλοκές, η χρήση τους στο 1ο τρίμηνο καλό είναι να αποφεύγεται όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα φαρμακευτικά σκευάσματα. Επιπλοκές έχουν περιγραφεί σε κάποιες λίγες περιπτώσεις μακροχρόνιας-εξαρτημένης χρήσης τους στο 3ο τρίμηνο της κύησης όπου παρατηρήθηκε σπασμός των μητριαίων αγγείων και παροδική υποξαιμία του εμβρύου με καταγραφή αλλοιώσεων στο καρδιοτοκογράφημα. Η χρήση τους λοιπόν ενώ δεν αντενδείκνυται δεν ενθαρρύνεται κιόλας. Επιπλέον, οι επαναλαμβανόμενες ρινικές πλύσεις με χρήση διαλύματος υπέρτονου φυσιολογικού ορού έχει συνήθως το ίδιο αποτέλεσμα με τη χρήση των αποσυμφορητικών και επομένως προτιμάται. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται η ενημέρωση του γυναικολόγου και ΩΡΛ ιατρού που σας παρακολουθούν και οι οποίοι θα αποφασίσουν κατά περίσταση και ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων. Επιπλέον, η μεταξύ των ιατρών επικοινωνία κρίνεται πολλές φορές απαραίτητη.
Αγαπητή φίλη, οι ανώμαλες μορφές του σπέρματος και η χαμηλή κινητικότητα είναι προβλήματα που συναντούμε πλέον με αυξημένη συχνότητα, πάραυτα υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης και δεν πρέπει να απογοητεύεστε. Η παρουσία κιρσοκήλης, η κακή διατροφή που είναι χαμηλή σε φρούτα και λαχανικά (βιταμίνες, αντιοξειδωτικά), τραυματισμοί της περιοχής κ.α. επηρεάζουν την ποιότητα του σπέρματος. Ένας τρόπος λοιπόν είναι να βελτιώσουμε τη διατροφή μας, να αντιμετωπίσουμε την κιρσοκήλη (πρόσφατα διαγνωσμένη και σε ηλικία <30ετών) και να λάβουμε αντιοξειδωτικά σκευάσματα για 3 περίπου μήνες. Σε μεγάλο ποσοστό το σπερμοδιάγραμμα βελτιώνεται, οπότε η πιθανότητα επιτυχημένης εξωσωματικής αυξάνεται. Επομένως δεν είναι σκόπιμο να καταφύγετε στη δωρεά σπέρματος. Καλό θα ήταν, εκτός απο τη λήψη αντιοξειδωτικών να κάνετε και κάποιες επιπλέον εξετάσεις στο σπέρμα, όπως DNA-fragmentation FISH για τη διαπίστωση κατακερματισμού ή χρωμοσωμικών βλαβών του γενετικού υλικού. Εάν διαπιστωθούν αυξημένες βλάβες που δεν βελτιώνονται με την ακολουθούμενη αγωγή τότε ίσως είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε και σε προεμφυτευτικό έλεγχο των εμβρύων πριν την εμφύτευση τους, ώστε να αποκλείσουμε την πιθανότητα χρωμοσωμικής βλάβης, μεγιστοποιώντας το ποσοστό επιτυχούς κύησης. Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός, και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη απορία έχετε.
Αγαπητή φίλη, μου αναφέρετε οτι κάνατε καμπύλη σακχάρου και ινσουλίνης. Απο τις τιμές, φαίνεται οτι το σάκχαρο ρυθμίζεται καλά αλλά η τιμή της ινσουλίνης την 1η ώρα της δοκιμασίας (61), είναι οριακά αυξημένη καθώς ανώτερη τιμή θεωρείτει το (60). Βέβαια καλό είναι να πάρετε και μια γνώμη απο ενδοκρινολόγο. Τα Glucophage, πράγματι μπορεί να βοηθήσουν στην ομαλοποίηση των τιμών, καθώς αυξάνουν την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη και φαίνεται οτι σε διάστημα 6μηνών αποκαθιστούν και τακτική περίοδο σε γυναίκες με ανωοθυλακιορρηξία και σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, που συνήθως έχουν και κάποια παραπανίσια κιλά. Οπότε, η απάντηση είναι καταφατική, πράγματι τα Glucophage μπορεί να σας βοηθήσουν. Βέβαια πιθανόν στο ίδιο αποτέλεσμα να καταλήξετε με βελτίωση της διατροφής και την απώλεια 5-7κιλών εάν είστε και λίγο ευτραφής. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ένας απο τους πολλούς μηχανισμούς εκδήλωσης του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών και επιβαρύνει τη γυναίκα στο βαθμό που δημιουργεί ανωοθυλακιορρηξία και ακατάστατη περίοδο οπότε και υπογονιμότητα. Όπως σας ανέφερα αυτό αντιμετωπίζεται με σωστή διατροφή, λήψη ευαισθητοποιητών της ινσουλίνης (Glucophage), αλλά και με σκευάσματα για πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας (κιτρική κλομιφαίνη, κ.α) στην περίπτωση που επιθυμούμε εγκυμοσύνη. Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός, και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη απορροία έχετε.
Αγαπητή φίλη, μπορείτε να επικοινωνήσετε με το κέντρο μας στα τηλέφωνα που φαίνονται στο site και να κλείσετε ένα ραντεβού με τον καθηγητή κ.Πράπα ώστε απο κοντά να διαμορφώσουμε ένα πλάνο κινήσεων με βάσει τις εξετάσεις που έχετε ήδη κάνει και άλλες που πιθανόν να χρειάζονται. Να συζητήσουμε τις μελλοντικές κινήσεις και βέβαια να γνωρίσετε και τις εγκαταστάσεις μας. Εάν σας παρακολουθεί κάποιος γυναικολόγος καλό είναι να τον ενημερώσετε σχετικά. Περιμένουμε να σας δούμε απο κοντά. Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία.
Αγαπητή φίλη, οι διαταραχές στον κύκλο είναι συχνότατο πρόβλημα και συνήθως οφείλονται σε ορμονική ανισορροπία. Στις εξετάσεις ελέγχου που κάνουμε, τη 3η-5η ημέρα του κύκλου, πρέπει να ελέγχονται εκτός των FSH, LH, οιστραδιόλη, επίσης ο θυρεοειδής (TSH, fT4), η προλακτίνη, η τεστοστερόνη, αλλά και ορμόνες των επινεφριδίων. Διαταραχές αυτών προκαλούν διαταραχές στον κύκλο. Εάν συμβαίνει αυτό τότε απαιτείται αγωγή. Επίσης, μήπως έχετε ιστορικό πολυκυστικών ωοθηκών ? Το σύνδρομο αυτό επιδεινώνεται όσο αυξάνεται η ηλικία και τα συμπτώματά του είναι πιο έκδηλα. Επιπλέον, μπορεί η τιμή της FSH να μην δείχνει εμμηνόπαυση , αλλά εάν είναι >10, τότε είναι ένδειξη οτι βαδίζετε προς τα εκεί σε λίγα χρόνια, επομένως πιθανόν κάποιοι κύκλοι σας να είναι ήδη ανωοθυλακιορρηκτικοί και η περίοδος ορισμένες φορές να καθυστερεί. Επίσης είναι σημαντικό και το είδος της διαταραχής που βιώνεται ή εάν έχετε υποβληθεί σε απόξεση πρόσφατα. Μήπως έχετε μητρορραγίες ? Σε κάθε περίπτωση θα χρειαστεί να εξεταστείτε από γυναικολόγο ο οποίος και θα σας κατευθύνει σωστά. Ελπίζω να σας βοήθησα, και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Η τιμή της προγεστερόνης την 21η ημέρα είναι δείκτης της ωοθυλακιορρηξίας και εν μέρει της ποιότητας του ωοθυλακίου, όχι όμως και του ωαρίου. Τιμή >8-10mg/ml σημαίνει ότι η ωοθήκη διεγείρεται επαρκώς από την ορμόνη (LH), ωριμάζει και απελευθερώνει ωάριο, ενώ τιμές μικρότερες είναι ενδεικτικές ανωοθυλακιορρηξίας. Δηλαδή ανεπαρκούς ωρίμανσης και αδυναμίας απελευθέρωσης του ωαρίου. Χαμηλές τιμές προγεστερόνης μπορεί να προκληθούν από την παχυσαρκία, την αντίσταση στην ινσουλίνη, την ελλειπή άσκηση και τη λάθος διατροφή, δηλαδή παράγοντες που συχνά συναντούμε στις γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, οι οποίες πολύ συχνά βιώνουν ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους και καθυστερημένη περίοδο. Σε περιπτώσεις, που η περίοδος είναι σταθερή, η πολυκυστική εμφάνιση των ωοθηκών δεν επιβαρύνει τη υγεία τους και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υποκρύπτεται το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών. Είναι αληθές ότι η χορήγηση μετφορμίνης (glucophase) βελτιώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη και το γλυκαιμικό προφίλ με αποτέλεσμα σε βάθος 6 μηνών να αποκαθιστά την ωοθυλακιορρηξία σε ορισμένες περιπτώσεις και επομένως η τιμή της προγεστερόνης να ανεβαίνει. Αποτελεί δηλαδή επιλογή θεραπείας για γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών που δεν έχουν περίοδο. Η απώλεια βάρους, η άσκηση, η υγιεινή διατροφή μπορούν επίσης να οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Επομένως η προγεστερόνη είναι δείκτης ωοθυλακιορρηξίας αλλά όχι της ποιότητας των ωαρίων, η οποία εξαρτάται αποκλειστικά από βιολογικούς παράγοντες (ηλικία της γυναίκας κ.α), και την οποία δυστυχώς δεν μπορούμε να βελτιώσουμε.
Αγαπητή SIA, σε συνέχεια της προηγούμενης επικοινωνίας μας θα ήθελα να σημειώσω τα παρακάτω. Με ιστορικό αμμηνόρροιας απο 3μήνου και FSH=68, δεν υπάρχει αμφιβολία οτι βρίσκεστε σε εμμηνόπαυση. Οτι δηλαδή οι ωοθήκες έχουν εξαντλήσει το απόθεμά τους σε ωάρια και παρά την προσπάθεια του οργανισμού δεν μπορεί να προκληθεί καταμήνια ωοθυλακιορρηξία. Σπάνια μπορεί να ωριμάζει κάποιο ωάριο, χωρίς όμως να ξέρουμε το χρόνο που αυτό συμβαίνει και βεβαίως την ποιότητά του. Η χορήγηση φαρμάκων δεν έχει κανένα αποτέλεσμα και δεν πρέπει να χορηγούνται άσκοπα. Όπως σας έχω επισημάνει, για την απόκτηση παιδιού, λύση μπορεί να δώσει η δωρεά ωαρίων. Αυτά γονιμοποιούνται στο εργαστήριο με το σπέρμα του συζύγου και τα έμβρυα που προκύπτουν εμφυτεύονται στη μήτρα σας, οπότε και κυοφορείται. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε και βεβαίως να κλείσουμε και κάποιο ραντεβού, ώστε να τα πούμε απο κοντά εάν το επιθυμείτε.
Αγαπητή Aggeliki, η μεταφορά γενετικού/βιολογικού υλικού μεταξύ των κρατών είναι εφικτή, δυστυχώς όμως δεν γνωρίζω το διαδικαστικό κομμάτι της υπόθεσης. Δηλαδή τα έγγραφα που απαιτούνται απο τις Υπηρεσίες των Η.Π.Α για τη μεταφορά του βιολογικού υλικού. Οπωσδήποτε αρχικά πρέπει ο αρραβωνιαστικός σας να απευθυνθεί σε κλινική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για να δώσει το δείγμα του σπέρματος το οποίο στη συνέχεια θα το παγώσουν. Η μεταφορά μπορεί να γίνει σε ειδικό δοχείο μεταφοράς βιολογικού υλικού απο κλινική σε κλινική με συνοδευτικά έγγραφα βεβαίωσης ελέγχου του βιολογικού υλικού. Περισσότερες πληροφορίες για το νομικό πλαίσιο, το είδος των εγγράφων που πρέπει να συνοδεύουν το υλικό απο τις Η.Π.Α στην Ελλάδα αλλά και το κόστος της διαδικασίας θα πρέπει να αναζητήσετε σε υπηρεσίες του Ταχυδρομείου στην Ελλάδα και τις Η.Π.Α. Ευχαριστούμε για την επικοινωνία και πάλι είμαστε στη διάθεσή σας.
Η απόφαση για σπερματέγχυση πρέπει να λαμβάνεται μετά από συζήτηση με τον θεράποντα ιατρό που σας παρακολουθεί και να μην είναι απλά μια δική σας επιθυμία, καθώς ως μέθοδος έχει περιορισμούς. Βασική προϋπόθεση είναι οι σάλπιγγες να είναι βατές (σαλπιγγογραφία), η σύζυγος να παράγει ωοθυλάκια (ορμονικές εξετάσεις, υπερηχογράφημα) και το σπέρμα να είναι εντός των φυσιολογικών ορίων (σπερμοδιάγραμμα). Στην πράξη, η σύζυγος μετά την περίοδο παρακολουθείται από τον γυναικολόγο της, με διαδοχικά υπερηχογραφήματα για να καθορίζεται το μέγεθος του αναπτυσσόμενου ωοθυλακίου και να υπολογίζεται η πιθανή ημέρα της ωοθυλακιορρηξίας. Όταν το μέγεθος του ωοθυλακίου γίνει >18mm τότε χορηγείται υπό μορφή ένεσης μια ορμόνη ώστε το ωάριο να απελευθερωθεί μετά από 36ώρες. Το πρωί της ημέρα της σπερματέγχυσης ο σύζυγος δίνει δείγμα σπέρματος (αποχή για 3ημέρες), το οποίο επεξεργαζόμαστε στο εργαστήριο (συμπύκνωση, ενδυνάμωση) και μετά 2-3ώρες γίνεται η έγχυση στην ενδομήτρια κοιλότητα. Δηλαδή παρακάμπτουμε τον κόλπο και τον τράχηλο , ενδυναμώνουμε το σπέρμα και αυξάνουμε την πιθανότητα να συναντήσει και να γονιμοποιήσει το ωάριο. Την επόμενη ημέρα ακολουθεί νέος υπερηχογραφικός έλεγχος. Εάν το ωάριο δεν έχει απελευθερωθεί ακολουθεί και νέα σπερματέγχυση. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι λίγο καλύτερα σε σχέση με εκείνα μιας σύλληψης με φυσικό τρόπο και εξαρτώνται από την ηλικία και την ποιότητα του ωαρίου και των σπερματοζωαρίων.
Αγαπητή κυρία, θα ήθελα να επισημάνω οτι η FSH και οι άλλες ορμόνες πρέπει να μετρώνται την 3η-5η ημέρα του κύκλου διαφορετικά οι τιμές τους είναι παραπλανητικές. Οπότε, εάν πράγματι η FSH μετρήθηκε τότε και βρέθηκε 68, δεν υπάρχει αμφιβολία οτι αν και πολύ νέα είστε ήδη σε εμμηνόπαυση, γεγονός που ενισχύεται και απο το ιστορικό πρόωρης εμμηνόπαυσης της μητέρας σας (35 ετών) όπως μου αναφέρετε. Αν συμβαίνει αυτό, δυστυχώς οι ωοθήκες έχουν εξαντλήσει το ωοθηκικό τους απόθεμα, η περίοδος έχει σταματήσει και η πιθανότητα αυτόματης σύλληψης είναι απίθανη ανεξάρτητα απο την ποσότητα και το είδος των χορηγούμενων φαρμάκων. Σε αυτήν την περίπτωση διέξοδο μας δίνει η δωρεά ωαρίων. Τα δανεικά ωάρια γονιμοποιούνται απο το σπέρμα του συζύγου και τα έμβρυα που προκύπτουν εμφυτεύονται στη μήτρα σας και τα κυοφορείτε. Αντίθετα, φαρμακευτική υποβοήθηση μπορεί να υπάρξει με πολλούς τρόπους σε περίπτωση πρόωρης μειωμένης ωοθηκικής λειτουργίας (όχι όμως και εμμηνόπαυσης). Πιστεύω οτι πρέπει να ελέγξετε εάν οι εξετάσεις έγιναν το σωστό χρόνο και ίσως να τις επαναλάβετε (FSH, οιστραδιόλη, ΑΜΗ). Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Για να γίνει κάποιος δωρητής σπέρματος πρέπει να πληρούνται ορισμένα κριτήρια. Ηλικία <35ετών, παράμετροι σπέρματος (σπερμοδιάγραμμα με percol) εντός φυσιολογικών ορίων με βάση την κλίμακα της WHO 2010 και να μην πάσχει από λοιμώδη νοσήματα και γενετικές κληρονομούμενες νόσους. Απαιτείται δηλαδή έλεγχος καρυότυπου και εξετάσεις αίματος και σπέρματος.
Αγαπητή Ιωάννα, η δωρεά γενετικού υλικού (σπερματοζωάρια, ωάρια) καλύπτεται στην Ελλάδα από το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο που ορίζει πλήρη ανωνυμία, και μηδενική παροχή πληροφοριών από πλευράς της κλινικής για τα χαρακτηριστικά του δότη. Σε κάθε όμως περίπτωση, η επιλογή του κατάλληλου δότη (matching) προσπαθούμε να γίνεται πάντα και σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες του ζευγαριού, όπως μας αναφέρονται. Οπωσδήποτε δίνουμε ιδιαίτερη σημασία σε παράγοντες όπως: ομάδα αίματος/rhesus, μάτια, μαλλιά, απόχρωση δέρματος, καταγωγή κ.τ.λ., χωρίς όμως το ζευγάρι να έρθει σε επικοινωνία με τον δότη ή τις κλινικές πληροφορίες που τον αφορούν λόγω της ανωνυμίας. Επιπλέον, γίνεται εργαστηριακός έλεγχος για τον αποκλεισμό χρωμοσωμικών ανωμαλιών, γενετικών νόσων (αιμοσφαιρινιπάθεια, κυστική ίνωση) και λοιμωδών νοσημάτων. Το κόστος της προσπάθειας αθροιστικά είναι το κόστος της προσπάθειας εξωσωματικής πλέον της νόμιμης αποζημίωσης του δότη. Για επιπλέον πληροφορίες θα χαρούμε να συζητήσουμε και από κοντά ώστε να επιλεγεί ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος σας. Καλή χρονιά και ευελπιστούμε στην περαιτέρω επικοινωνία μας.
Η λήψη ARVEKAP καταργεί τον φυσιολογικό ορμονικό άξονα και προκαλεί αμηνόρροια, γεγονός απαραίτητο σε περίπτωση προετοιμασίας του ενδομητρίου. Η δράση της ένεσης διαρκεί περίπου 40 ημέρες, οπότε μια μικρή καθυστέρηση της περιόδου είναι αναμενόμενη και δεν πρέπει να αγχώνει μια γυναίκα. Η περίοδος έρχεται σύντομα και μπορεί να ξεκινήσει άμεσα την επόμενη προσπάθειά της, σε συνεννόηση βέβαια και με το κέντρο που την παρακολουθεί. Η αύξηση του ενδομητρίου είναι πιο σημαντικό θέμα και ίσως χρειαστεί τροποποίηση της ακολουθούμενης αγωγής με αύξηση της δόσης και προσθήκη ενδεχομένως και κάποιου άλλου σκευάσματος
Η παρουσία στίγματος σε σχέση με τη νόσο της μεσογειακής αναιμίας, διαφέρει σημαντικά. Στη δεύτερη, οι συνεχείς μεταγγίσεις είναι απαραίτητες και οι ανάγκες σε χορήγηση αίματος αυξημένες σε πιθανή κύηση. Στην περίπτωση δε αυτή πρέπει ο σύντροφος να είναι απολύτως υγιής, γιατί εάν και ο ίδιος έχει στίγμα η πιθανότητα το έμβρυο να πάσχει από μεσογειακή αναιμία είναι μεγάλη. Τότε απαιτείται προγεννητική διάγνωση της νόσου με βιοψία τροφοβλάστης στο 1ο τρίμηνο της κύησης και εάν το έμβρυο πάσχει τότε συστήνεται διακοπή της κύησης. Σε περίπτωση εξωσωματικής απαιτείται προεμφυτευτική διάγνωση της νόσου. Η περίοδος μπορεί να είναι σταθερή η ασταθής οπότε απαιτείται υπερηχογραφικός έλεγχος της ωοθυλακιορρηξίας από τον γυναικολόγο προκειμένου να καθοριστεί η γόνιμη περίοδος. Πολλές φορές τελικά απαιτείται να ρυθμιστεί ο κύκλος και να κατευθυνθούν οι γόνιμες ημέρες με φάρμακα όπως η κιτρική κλομιφαίνη. Σε περίπτωση ύπαρξης παραγόντων υπογονιμότητας μπορεί να απαιτηθεί και η χρήση μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (σπερματέγχυση, IVF/ICSI), πάντα βεβαίως μετά από συζήτηση και συναπόφαση με τον γυναικολόγο. Σε κάθε περίπτωση η κύηση θεωρείται υψηλού κινδύνου και θα πρέπει να παρακολουθείται στενά και από αιματολόγο.
Αγαπητή κυρία, φαίνεται ότι το πρόβλημα σε εσάς εντοπίζεται στο να συντηρηθεί και να εξελιχθεί η εγκυμοσύνη και λιγότερο στη δυνατότητα να μένετε έγκυος. Οι περιπτώσεις αυτές είναι πάντα ιδιαίτερες και χρίζουν περαιτέρω διερεύνησης. Πολλές φορές δε, παρά τις όποιες εξετάσεις δεν καταλήγουμε σε κάποιο συμπέρασμα με αποτέλεσμα να μιλάμε για ανεξήγητη υπογονιμότητα. Στην περίπτωσή σας θα ήταν σκόπιμο να γίνει έναν εκτεταμένος έλεγχος θρομβοφιλίας, έλεγχος αντιπατρικών αντισωμάτων και κυττάρων ΝΚ, έλεγχος καρυότυπου σε εσάς και τον σύζυγο και επιπλέον εξετάσεις που αφορούν το σπέρμα όπως FISH (καρυότυπος σπέρματος) και DNA-fragmentation (κατάτμηση του γενετικού υλικού). Εάν όλα αυτά είναι φυσιολογικά μπορεί επιπλέον να συστηθεί προεμφυτευτικός έλεγχος των εμβρύων πριν την εμβρυομεταφορά για διαπίστωση χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Συνήθως η επίτευξη της πρώτης κύησης και γέννησης ενός παιδιού, 'απελευθερώνει' κατά κάποιον τρόπο τον οργανισμό και οι επόμενες προσπάθειες συνήθως είναι πιο ελπιδοφόρες και αποδοτικές, πολλές φορές και χωρίς υποβοήθηση. Τελικό καταφύγιό μας συνιστά η δωρεά γαμετών ή εμβρύου προκειμένου να επιτύχουμε κύηση ξεπερνώντας πιθανούς άγνωστους μηχανισμούς που υπονομεύουν την προσπάθειά μας. Το γεγονός ότι είστε 36ετών σας κατατάσσει στο δεύτερο επίπεδο γονιμότητας, μειώνοντας επιπλέον και την ποιότητα των ωαρίων. Δεν γνωρίζω εάν συντρέχουν και άλλοι αιτιολογικοί παράγοντες υπογονιμότητας αλλά σίγουρα είστε μια περίπτωση που χρίζει συζήτησης και υπομονής. Τελικά δεν υπάρχει ζευγάρι που με κάποιον τρόπο να μην αποκτήσει παιδί, αρκεί να το θέλει και να είναι διατεθειμένο να χρησιμοποιήσει όλες τις δυνατότητες που η επιστήμη προσφέρει. Εύχομαι να σας βοήθησα και πάλι είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη ερώτηση έχετε. Καλή δύναμη και επιτυχία στην προσπάθειά σας.
Αγαπητή Ελένη, έχοντας αφορμή την ερώτησή σου μου δίνεται η ευκαιρία να αναφερθώ στις εξετάσεις που απαιτούνται για διερεύνηση της υπογονιμότητας και οι οποίες διενεργούνται όλες στο ΙΑΚΕΝΤΡΟ, εκτός από μία, που είναι η υστεροσαλπιγγογραφία. Εξετάσεις γυναίκας: 1. Ορμονικός έλεγχος: FSH, LH, E2, TSH, f-T3, f-T4, Τεστοστερόνη, Προλακτίνη, DHEAS, Δ4-ανδροστενδιόνη, SHBG, AMH (αντιμυλλέριαν ορμόνη), ινσουλίνη 2. Διακολπικός υπερηχογραφικός έλεγχος έσω γεννητικών οργάνων 3. Υστεροσαλπιγγογραφία 4. Ερευνητική υστεροσκόπηση (επί ενδείξεων) 5. Ερευνητική λαπαροσκόπηση (επί ενδείξεων) 6. Καρυότυπος (επί ενδείξεων) 7. Αντιπατρικά αντισώματα (επί ενδείξεων) 8. Έλεγχος ΝΚ κυττάρων (επί ενδείξεων) Εξετάσεις άνδρα: 1. Σπερμοδιάγραμμα, καλλιέργεια σπέρματος 2. Αντισπερμικά αντισώματα (επί ενδείξεων) 3. DNA-fragmentation (επί ενδείξεων) 4. FISH (επί ενδείξεων) 5. Καρυότυπος για έλεγχο (επί ενδείξεων) χρωμοσωμικών ανωμαλιών, κυστικής ίνωσης, Υ microdeletions. 6. Βιοψία όρχεος (επί ενδείξεων) Επιπλέον διενεργούνται και όλες οι αιματολογικές εξετάσεις που αφορούν ομάδα αίματος/Rhesus, ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης, τεστ-δρεπάνωσης, λοιμώδη νοσήματα (ηπατίτιδες) κ.α Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός και σας ευχαριστώ για την ερώτησή σας. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία.
Αγαπητή Νίκη, η αυξημένη προλακτίνη χρειάζεται διερεύνηση από ενδοκρινολόγο για διαπίστωση της υποκείμενης αιτίας και βεβαίως κατάλληλη ρύθμιση με χρήση αγωνιστών ντοπαμίνης. Η μη καλή ρύθμιση μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές ωοθυλακιορρηξίας-περιόδου και υπογονιμότητα. Επίσης το γεγονός των αποβολών πρέπει να διερευνηθεί με έλεγχο θρομβοφιλίας, υπερηχογράφημα γεννητικών οργάνων, καρυότυπο, υστεροσκόπηση κ.α. σύμφωνα με τις οδηγίες του γυναικολόγου που σας παρακολουθεί. Καταλαβαίνω ότι το πρόβλημα είναι περισσότερο οι αποβολές παρά η αδυναμία επίτευξης φυσιολογικής κύησης. Εάν οι αποβολές ήταν στο πλαίσιο εξωσωματικής θα ήταν χρήσιμη και η περαιτέρω διερεύνηση του σπέρματος (FISH, DNA-fragmentation), αλλά ίσως και η προεμφυτευτική διάγνωση για πιθανές χρωμοσωμικές ανωμαλίες του εμβρύου. Συμπερασματικά, διορθώστε την υπερπρολακτιναιμία (ενδοκρινολόγος), συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο σας για το θέμα των αποβολών (διερεύνησή τους) και μετά σκεφτείτε την πιθανότητα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Πρέπει πάντα να προηγείται έλεγχος της γονιμότητας του ζευγαριού ώστε να καθορίζονται οι ιατρικές ενδείξεις και ο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισης. Είμαστε πάντα στη διάθεσή σας για περαιτέρω πληροφορίες.
H διαδικασία της δωρεάς σπέρματος είναι μια επιλογή της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ιατρικές ενδείξεις και βεβαίως η απόφαση λαμβάνεται συνολικά από το ζευγάρι και όχι μεμονωμένα από τη γυναίκα ή τον άνδρα. Πρέπει και οι δύο να συμφωνούν και να συνυπογράψουν τη διαδικασία. Δεν γίνεται εν κρυπτώ ή χωρίς ενημέρωση αμφότερων των συζύγων. Η δωρεά σπέρματος απευθύνεται σε ζευγάρια με μη αποφρακτικού τύπου αζωοσπερμία και αρχικά προηγείται διερεύνηση του ζευγαριού ως προς τα αίτια της υπογονιμότητας. Επομένως η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημά ιατρικά αλλά και νομικά δεν είναι απλή.
Αγαπητή Νίκη, οι εξετάσεις που σας πρότεινε ο συνάδελφος είναι σωστές και θα σας κατευθύνουν ορθά στις περαιτέρω ενέργειές σας. Απο τις εξετάσεις που μου αναφέρετε, στο κέντρο μας μπορούν να γίνουν το σπερμοδιάγραμμα (κόστος 15ευρώ) καθώς και η αντιμυλλέριαν ορμόνη (κόστος 30ευρώ). Μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν και το σύνολο των αιματολογικών, βιοχημικών, ορμονικών, ανοσολογικών εξετάσεων καθώς και καρυότυπος εάν απαιτηθεί. Δυστυχώς για την υστεροσαλπιγγογραφία πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιο ακτινολογικό κέντρο καθώς στο κέντρο μας δεν υπάρχει η σχετική υποδομή. Ευχαριστούμε για την επικοινωνία και καλή σας επιτυχία στην προσπάθεια που ξεκινάτε.
Αγαπητέ Κώστα, χαίρομαι ιδιαίτερα που στην επικοινωνία μας προστέθηκε και ένας άνδρας. Τώρα σχετικά με την ερώτησή σου θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα. Θεωρείται ότι ένα ζευγάρι που προσπαθεί συστηματικά και προγραμματισμένα τις γόνιμες ημέρες για επίτευξη κύησης για τουλάχιστον 12μήνες χωρίς θετικό αποτέλεσμα θα πρέπει να αναζητήσει ιατρική συμβουλή για έλεγχο γονιμότητας. Ο έλεγχος αυτός αφορά συνολικά το ζευγάρι και όχι μόνο τον άνδρα ή τη γυναίκα καθώς οι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν καθυστέρηση σύλληψης αφορούν στο ίδιο ποσοστό και τους δύο συντρόφους. Απαραίτητες εξετάσεις για τη γυναίκα θεωρούνται οι : υστεροσαλπιγγογραφία, η αντιμυλλέριαν ορμόνη (ΑΜΗ), ο υπερηχογραφικός έλεγχος των γεννητικών οργάνων, ενώ για τον άνδρα το σπερμοδιάγραμμα. Οι αρχικές αυτές εξετάσεις σε συνδυασμό με την ηλικία και το υπόλοιπο ιατρικό ιστορικό θα αναδείξουν το πρόβλημα, εάν υπάρχει, και θα κατευθύνουν τις περαιτέρω ενέργειές μας. Επομένως η απόφαση για απευθείας σπερματέγχυση χωρίς προηγούμενες εξετάσεις, δεν είναι σωστή αλλά βεβιασμένη κίνηση. Η απόφαση ανήκει κατεξοχήν στον ιατρό ο οποίος βάσει των εξετάσεων θα καταλήξει στον προτιμότερο τρόπο χειρισμού της κατάστασης, βεβαίως πάντα σε συνεννόηση και συναπόφαση δική σας. Δεν χρειάζονται βιαστικές κινήσεις καθώς πολλές φορές αυτές είναι περιττές και μας γεμίζουν άγχος, χωρίς να επιλύουν τελικά κανένα ζήτημα. Καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας, είμαστε στη διάθεσή σας για όποια απορία έχετε.
Στην περίπτωση εμβρυομεταφοράς κρυοσυντηρημένων εμβρύων ουσιαστικά πρέπει να επιτύχουμε το συγχρονισμό του κύκλου με την απόψυξη των εμβρύων. Στην πράξη είναι στη διακριτική ευχέρεια της γυναίκας να επιλέξει το διάστημα που επιθυμεί να γίνει η εμβρυομεταφορά ακολουθώντας πάντα ορισμένα βήματα. Το γενικό πλάνο είναι το εξής: Την 20η ημέρα του προηγούμενου κύκλου χορηγούμε μια ένεση GnRH αγωνιστή (π.χ Arvekap 3,75) ώστε να καταστείλουμε την ενδογενή παραγωγή ορμονών από τον οργανισμό. Με το που έρχεται η περίοδος την 2η ημέρα του κύκλου διενεργούμε ένα υπερηχογράφημα για να αποκλείσουμε την παρουσία κύστεων στις ωοθήκες και ξεκινούμε τη λήψη οιστρογόνων υπό τη μορφή καταπινόμενων δισκίων μέχρι και την 8η-9η ημέρα του κύκλου για να προετοιμάσουμε κατάλληλα το ενδομήτριο. Επαναλαμβάνουμε το υπερηχογράφημα προκειμένου να ελέγξουμε το ενδομήτριο και εάν απαιτείται να αναπροσαρμόσουμε τη δόση των λαμβανόμενων οιστρογόνων. Ο στόχος είναι το ενδομήτριο τη 12η ημέρα του κύκλου να είναι μεγαλύτερο από 8mm. Εφόσον συμβεί αυτό χορηγούμε επιπλέον κολπικά δισκία προγεστερόνης για 4 ημέρες (16η ημέρα του κύκλου) και την 17η ημέρα του κύκλου έρχεστε για την εμβρυομεταφορά αφού στο μεταξύ έχουν αποψυχθεί και τα έμβρυα. Να τονιστεί ότι πιθανόν να υπάρξουν μικροτροποποιήσεις στο παραπάνω σχήμα ανάλογα με την περίπτωση και πάντα η έναρξη της διαδικασίας πρέπει να είναι σε προσυννενόηση και καθοδήγηση από το κέντρο σε κάθε βήμα της.
Αγαπητή φίλη, το κρυοσυντηρημένο σπέρμα δεν διαφέρει σε τίποτα απολύτως σε σχέση με το 'φρέσκο' σε οτι αφορά την γονιμοποιητική του ικανότητα. Οπότε πρακτικά το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να οδηγηθούμε σε φυσικό κύκλο ή IVM (in vitro maturation) και όχι σε κλασική εξωσωματική? Οι δύο παραπάνω τεχνικές που αναφέρετε έχουν συγκεκριμένες ενδείξεις εφαρμογής και συνήθως προτιμούνται σε περιπτώσεις γυναικών που η χρήση φαρμάκων για πολλαπλή διέγερση των ωοθηκών αντενδείκνυται όπως σε ύπαρξη ιστορικού κακοήθειας, σε ιστορικό προηγούμενης υπερδιέγερσης των ωοθηκών, σε ύπαρξη ηπατοπάθειας, σε πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια κ.α. Επιπλέον ο φυσικός κύκλος εφαρμόζεται συνήθως και σε γυναίκες ηλικίας >40 ετών, όπου λόγω μειωμένης ωοθηκικής ανταπόκρισης στα φάρμακα προτιμάται η εξωσωματική χωρίς φάρμακα ή με ελάχιστη διέγερση. Και οι δύο μέθοδοι συγκρινόμενες με την IVF/ICSI έχουν χαμηλότερα αποτελέσματα στο ποσοστό γονιμοποίησης και επίτευξης εγκυμοσύνης. Επομένως το κρυοσυντηρημένο σπέρμα έχει το ίδιο αποτέλεσμα είτε εφαρμοστεί η μία είτε η άλλη τεχνική. Το αν όμως θα προτιμήσουμε το φυσικό κύκλο ή την IVM σε σχέση με την κλασική εξωσωματική έχει συγκεκριμένες ενδείξεις και είναι υπό συζήτηση. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαι στη διάθεσή σας για όποια άλλη διευκρίνηση θα θέλατε.
Τα ινομυώματα συνιστούν αιτιολογικό παράγοντα αποβολής όταν προβάλουν στην ενδομήτρια κοιλότητα παραμορφώνοντας και παρεκτοπίζοντας το ενδομήτριο. Εάν η εμφύτευση γίνει στο σημείο του ινομυώματος τότε υπάρχει αυξημένη πιθανότητα αποβολής λόγω χαμηλής αιματικής τροφοδοσίας και αδυναμίας ανάπτυξης του εμβρύου. Στην περίπτωση λοιπόν που διαπιστώνεται ένα τέτοιο ινομύωμα τότε συστήνεται η υστεροσκοπική ή λαπαρασκοπική αφαίρεσή του, ανάλογα με το εάν προβάλει περισσότερο ή λιγότερο από 50% στην ενδομήτρια κοιλότητα αντίστοιχα. Ινομυώματα που δεν αλλοιώνουν το ενδομήτριο και βρίσκονται στο μυομήτριο ή προς το εξωτερικό τοίχωμα της μήτρας (υποορογόνια) δεν ενοχλούν και απλά τα παρακολουθούμε. Το πολύ πολύ σε περίπτωση κύησης να αυξηθεί το μέγεθός τους στο πρώτο τρίμηνο, χωρίς συνήθως άλλες επιπλοκές. Σπάνια εάν το μέγεθός τους αυξηθεί πολύ >5-6εκ. να υποστούν κεντρική εκφύλιση και να προκαλούν πόνο, γεγονός που ορισμένες εργασίες το συσχετίζουν με πρόωρο τοκετό.
Αγαπητή φίλη, το σπερμοδιάγραμμα του συζύγου μετά τη λήψη των αντιοξειδωτικών βιταμινών εμφανίζεται βελτιωμένο σε οτι αφορά τις φυσιολογικές μορφές και την κινητικότητα. Γενικά μπορεί να πεί κανείς οτι είναι ένα ' αξιόμαχο' σπέρμα καθώς όλες οι παράμετροι του σπερμοδιαγράμματος είναι εντός του φυσιολογικού. Καλό είναι να συνεχίσει τη λήψη των βιταμινών για 3-6μήνες, όπως θεωρείται οτι είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία. Σας ευχαριστώ για την ερώτηση και εύχομαι καλή συνέχεια στην προσπάθειά σας.
Αγαπητή φίλη, ξεκινώντας από το τέλος όλων όσων μου αναφέρετε στο κείμενό σας, θα ήθελα να σας πω ότι με τον έλεγχο της προγεστερόνης την 21-22η ημέρα του κύκλου ελέγχουμε κατά πόσο γίνεται ωοθυλακιορρηξία και απελευθερώνεται ωάριο. Τιμές >10ng/mL είναι φυσιολογικές και ενδεικτικές ωοθυλακιορρηξίας. Οπότε η δική σας τιμή είναι σίγουρα φυσιολογική και αποδεικτική ωοθυλακιορρηξίας. Τώρα, η αλήθεια είναι ότι μετά δύο χρόνια τακτικών και προγραμματισμένων επαφών η αδυναμία επίτευξης κύησης είναι καμπανάκι ότι πρέπει να απευθυνθείτε σε γυναικολόγο για έλεγχο της γονιμότητας. Εσείς έχετε ένα λόγο περισσότερο καθώς η τιμή της ΑΜΗ όπως μου αναφέρετε δείχνει μειωμένη ωοθηκική επάρκεια παρά το νεαρό της ηλικίας σας. Τώρα ορισμένες φορές μπορεί όλες οι εξετάσεις να είναι φυσιολογικές και πάλι να μην επιτυγχάνεται κύησης. Δυστυχώς αυτό είναι ένα πεδίο που το ονομάζουμε ανεξήγητη υπογονιμότητα καθώς δεν γνωρίζουμε ποιοι παράγοντες την προκαλούν και δεν έχουμε ακόμα τρόπους να τους προσδιορίσουμε και να τους θεραπεύσουμε. Σε αυτήν την περίπτωση η ενδεδειγμένη τακτική εφόσον όλα μοιάζουν φυσιολογικά είναι η υπερηχογραφική παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας και η σπερματέγχυνση για τρείς συνεχόμενους κύκλους και σε αποτυχία αυτών καταφεύγουμε σε εξωσωματική. Με τον τρόπο αυτό προσπαθούμε να ξεπεράσουμε παράγοντες που μπορεί να παρεμβαίνουν στην γονιμότητα και δεν γνωρίζουμε επαρκώς. Εκτός βέβαια απο τις βασικές εξετάσεις ελέγχου της γονιμότητας (ορμονικές, σαλπιγγοφραφία, σπερμοδιάγραμμα) υπάρχουν και πολλές άλλες πιο εξειδικευμένες, όπως ο καρυότυπος και ο κατακερματισμός του σπέρματος (FISH, DNA- fragmentation), η παρουσία αντισπερμικών αντισωματων, ο έλεγχος για ύπαρξη ανοσολογικού παράγοντα ή θρομβοφιλίας, η παρουσία αυξημένης κυτταροτοξικότητας των ΝΚ κυττάρων του ενδομητρίου και άλλων. Αυτές όμως γίνονται βάσει ενδείξεων ιδιαίτερα σε περιπτώσεις πολλαπλών αυτόματων αποβολών. Ευχαριστώ για την ερώτηση και σας εύχομαι καλή δύναμη και τύχη στην προσπάθειά σας. Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη ερώτηση έχετε.
Αγαπητή φίλη, σε συνέχεια παλαιότερης επικοινωνίας μας θα ήθελα να επιμείνω στην αποψή μου οτι προηγείται η αφαίρεση του ωοθηκικού μορφώματος και η ιστολογική του διερεύνηση και ακολουθεί οποιαδήποτε προσπάθεια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είτε μιλάμε για σπερματέγχυση είτε για εξωσωματική. Αυτό είναι απαραίτητο, καθώς η μαγνητική τομογραφία που κάνατε δεν ήταν διαγνωστική της πάθησης, οπότε άλλον δρόμο δεν έχουμε παρά να προχωρήσουμε σε λαπαροσκοπική αφαίρεση και ιστολογική εξέταση του μορφώματος. Αυτό βέβαια μπορεί να επιβαρύνει τα ωοθηκικά αποθέματα, καθώς η αφαίρεση και υγιούς ιστού μαζί με το μόρφωμα δεν μπορεί να αποκλειστεί, ενώ και η ηλικία σας επιβαρύνει την κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση η απόφαση είναι δική σας αλλά ιατρικώς προηγείται η δική σας υγεία, οπότε η σύσταση είναι πρώτα χειρουργείο και ακολούθως προσπάθεια εγκυμοσύνης. Σας ευχαριστώ και πάλι για την επικοινωνία.
Αγαπητή φίλη, για το κόστος της αμνιοπαρακέντησης και όποιες άλλες διευκρινήσεις ίσως θα θέλατε σχετικά, θα ήταν καλύτερο να έχετε μια απευθείας επικοινωνία με την γραμματεία της κλινικής μας στα τηλέφωνα που αναφέρονται στο site (2310-325525). Σας ευχαριστώ
Αγαπητή φίλη. Δεν θα πρέπει να απογοητεύεστε ούτε να λαμβάνετε σοβαρά υπόψιν το σύμπτωμα που μου αναφέρετε ότι σας καταλαμβάνει μετά από κάθε εμβρυομεταφορά. Δεν αποτελεί παρά ένδειξη υπερβολικού άγχους και έντασης το οποίο καλό είναι να προσπαθείτε να αποβάλετε. Και η αποτυχία είναι μέσα στο πλάνο, όσο οδυνηρό και αν αυτό ακούγεται. Είμαι βέβαιος ότι η επόμενη προσπάθεια θα είναι επιτυχημένη. Χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες από την προηγούμενη προσπάθεια και τις εξετάσεις που έχετε κάνει, ίσως θα μπορούσατε να δείτε λίγο καλύτερα το σπέρμα με εξετάσεις όπως καρυότυπος (FISH), και DNA-fragmentation, καθώς και την ενεργότητα των ΝΚ κυττάρων του ενδομητρίου. Σε κάθε περίπτωση ο γυναικολόγος που σας παρακολουθεί θα σας κατευθύνει σωστά. Πρέπει απλά να υπάρχει λίγη υπομονή και να έχετε θετική διάθεση απέναντι στα γεγονότα, όσο αυτό είναι εφικτό. Είμαστε στη διάθεση σας για όποια άλλη διευκρίνιση θα θέλατε.
Αγαπητέ Κώστα, υπό το φώς των εξελίξεων που μου περιγράφεις η προηγούμενή μου απάντηση είναι τελείως ετεροχρονισμένη. Λοιπόν, μπράβο και πάλι για την απόφασή σας και θα ήθελα να πώ τα εξής σχετικά με την ερώτησή σου. Η βλαστοκύστη παράγει την ορμόνη της κύησης (β-χοριακή γοναδοτροπίνη) μετά την 7-10ημέρα απο το σχηματισμό της. Η τιμή της σχεδόν διπλασιάζεται κάθε 2 ημέρες και την ορμόνη αυτή είναι που προσδιορίζουμε κυρίως στο αίμα. Η τιμή της ορμόνης στα ούρα (απλό τεστ κύησης απο το φαρμακείο) δεν είναι αντικειμενική στα αρχικά στάδια γιατί η μέθοδος προσδιορισμού δεν έχει μεγάλη ευαισθησία. Για τον παραπάνω λόγο αφήνουμε να περάσουν 14ημέρες απο την εμβρυομεταφορά και στη συνέχεια μετρούμε την ορμόνη με εξέταση αίματος, ώστε να είμαστε πιο αντικειμενικοί και σίγουροι. Όπως μου αναφέρεις το απλό τέστ κύησης που κάνατε έδειξε αχνά τη δεύτερη γραμμή. Αυτό σημαίνει οτι η τιμή της ορμόνης δεν έχει φτάσει ακόμα σε επίπεδα που με ακρίβεια μπορεί να εντοπίσει το τέστ. Φαίνεται όμως οτι η τιμή αυξάνει επομένως εάν κάνετε μια εξέταση αίματος σε λίγες μέρες τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν και είμαι σίγουρος οτι τα νέα θα είναι ευχάριστα. Καλά αποτελέσματα και είμαστε στη διάθεσή σου.
Η παρουσία πολλαπλών μικροκύστεων στο μαστό στο πλαίσιο της ινοκυστικής μαστοπάθειας είναι μια συνηθισμένη κατάσταση σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού και χρειάζεται απλά τακτική παρακολούθηση κάθε 1-2 έτη με μαστογραφία και υπερηχογράφημα μαστών κυρίως λόγω της αυξημένης πυκνότητας του μαστού σε νεαρές ηλικίες. Δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο. Πράγματι στην ινοκυστική νόσο ο μαστός ακολουθεί τις ορμονικές μεταβολές του σώματος στον καταμήνιο κύκλο και αισθανόμαστε διόγκωση, πρήξιμο ή άλγος στο μαστό κοντά στην περίοδο. Εάν όμως αναφερόμαστε σε μεμονωμένες κύστεις που ξεπερνούν σε μέγεθος τα 2εκ. τότε χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή. Εάν η κύστη έχει αυξητική τάση με το πέρασμα του χρόνου, τότε απαιτείται παρακέντηση για κυτταρολογικό έλεγχο του υγρού ή ακόμα και αφαίρεση για ιστολογική εξέταση. Σε ότι αφορά τη χρήση φαρμάκων στο πλαίσιο της εξωσωματικής, θέλω να υπογραμμίσω ότι δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα ότι η χρήση τους προκαλεί επιδείνωση της ινοκυστικής νόσου ή αύξηση των κύστεων ή πολύ περισσότερο ότι οδηγεί σε κακοήθεια. Βεβαίως εάν υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια καρκίνου μαστού είμαστε προσεκτικότεροι και χορηγούμε λιγότερα φάρμακα (χαμηλή διέγερση). Επειδή η χρήση των παραπάνω φαρμάκων είναι χρονικά περιορισμένη, δεν φαίνεται να αυξάνουν τον κίνδυνο που ήδη έχει μια γυναίκα με βάση το οικογενειακό της ιστορικό για εκδήλωση κακοήθειας στο μαστό. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται λήξη καλού ιστορικού και εξατομικευμένη αντιμετώπιση.
Αγαπητή Μαρία, Η ηλικία σου είναι μικρή οπότε αυτό είναι πλεονέκτημα και αρκετά καθησυχαστικό ως προς την επιτυχία της προσπάθειας εξωσωματικής η οποία ξεπερνά το 60-65% για την περίπτωσή σου. Βέβαια, η καλή τιμή FSH, δηλώνει ότι έχεις κανονική περίοδο και δεν είσαι κοντά σε εμμηνόπαυση, αλλά δεν μας διευκρινίζει τα αποθέματα των ωοθηκών σου σε ωάρια, με δεδομένο ότι έχεις υποβληθεί και σε σχετική επέμβαση (κύστη ωοθήκης). Αντίθετα, η αντιμυλλέριαν ορμόνη (AMH), είναι πιο σαφής δείκτης της ωοθηκικής επάρκειας, και θα έπρεπε ίσως να την κάνεις. Με δεδομένο ότι και το σπέρμα του συζύγου, όπως μου αναφέρεις είναι φυσιολογικό, θεωρητικά όλα πρέπει να κυλίσουν ομαλά. Σε περίπτωση ατομικού ιστορικού αυτοάνοσου νοσήματος, ή θρομβοφιλίας, θα πρέπει να λάβεις συμπληρωματική θεραπεία για την αποτροπή βιοχημικών κυήσεων και πρόωρων αποβολών. Πιστεύω οτι όλα θα πάνε καλά και η προσπάθειά σας θα είναι πετυχημένη από την 1η φορά. Από καρδιάς εύχομαι καλή επιτυχία. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη ερώτηση έχετε.
Αγαπητή Μαρία, ζητώ συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, καθώς έλειπα στο εξωτερικό για μετεκπαίδευση. Σε οτι αφορά την ερώτησή σου, ποσοστά απόπτωση ή κατακερματισμού του γενετικού υλικού του σπέρματος μεγαλύτερα του 20-23% μειώνουν σε ένα βαθμό το ποσοστό επιτυχούς γονιμοποίησης και κύησης σε προσπάθεια IVF/ICSI. Ειδικές αποτελεσματικές θεραπείες δεν υπάρχουν, καθώς πρόκειται για προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο (απόπτωση), υπάρχουν όμως ενδείξεις οτι η 3-6μηνη χορήγηση αντιοξειδωτικών ουσιών, η διακοπή του καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ, η υγιεινή διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά μπορεί να βελτιώσει την κινητικότητα και το βαθμό απόπτωσης του σπέρματος. Αυτό με τη σειρά του βελτιώνει το ποσοστό γονιμοποίησης χωρίς όμως να τροποποιεί δραστικά το ποσοστό γέννησης υγιούς παιδιού. Επομένως, υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, χωρίς όμως να υπεραισιοδοξούμε. Ελπίζω να ήμουν σαφής, και να σας βοήθησα. Ευχαριστώ και πάλι για την ερώτησή σας.
Αγαπητέ Κώστα, Συγχαρητήρια για την κορούλα σας και μπράβο επίσης που σε τέτοιους δύσκολους καιρούς αποφασίζετε να προχωρήσετε σε δεύτερη προσπάθεια. Τα έμβρυα που είναι σε κρυοσυντήρηση είναι σε κατάσταση βλαστοκύστης, γεγονός που αυξάνει το ποσοστό κύησης. Βέβαια, το γεγονός ότι είναι μόνο ένα έχει ένα στοιχείο αβεβαιότητας, δεδομένο ότι υπάρχει ένα ποσοστό 5-10% κατά την απόψυξη να μην επιβιώσει. Από τη στιγμή όμως που θα επιβιώσει, με δεδομένο ότι είναι βλαστοκύστη το ποσοστό κύησης είναι μεγαλύτερο του 50%. Για να φτάσει το έμβρυο σε κατάσταση βλαστοκύστης και να κρυοσυντηρηθεί σημαίνει ότι είναι 'δυνατό΄ και έχει τις προοπτικές να προχωρήσει με επιτυχία. Εκείνο λοιπόν που ενδιαφέρει και έχει σημασία, δεν είναι τόσο η ποσότητα των εμβρύων αλλά η ποιότητά τους καθώς και η ποιότητα του ενδομητρίου που θα φιλοξενήσει το έμβρυο. Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας, και σας περιμένουμε να τα πούμε από κοντά.
Οι δύο έννοιες είναι ταυτόσημες και έχουν τις ίδιες ενδείξεις. Εφαρμόζεται σε περιπτώσεις προβληματικής γονιμοποίησης των ωαρίων, πολλαπλών αποβολών ή αποτυχημένων προσπαθειών εξωσωματικής αλλα και σε χαμηλό αριθμό και κινητικότητα σπέρματος.
Με βάση το νομικό πλαίσιο της χώρας μας, η κρυοσυντήρηση γενετικού υλικού είναι υποχρεωτική για το κέντρο που αναλαμβάνει τη διαδικασία για πέντε (5) χρόνια. Δίνεται δηλαδή ικανοποιητικό χρονικό περιθώριο στο ζευγάρι να αποφασίσει τον τρόπο διαχείρισης των εμβρύων. Εάν το διάστημα αυτό παρέλθει χωρίς να έχετε προχωρήσει σε χρήση των κρυοσυντηρημένων εμβρύων, τότε το κέντρο έρχεται σε επαφή μαζί σας ώστε να σας υπενθυμίσει την εκκρεμότητα. Η απόφαση ανήκει αποκλειστικά σε εσάς για το τρόπο διαχείρισης του γενετικού σας υλικού. Μπορείτε να το δωρίσετε, να το καταστρέψετε, ή να συνεχίσετε να το κρυοσυντηρείτε, με ένα όμως κόστος για κάθε επιπλέον έτος κρυοσυντήρησης.
Αγαπητή φίλη, η παρουσία μορφώματος στην ωοθήκη χρίζει περαιτέρω διερεύνησης με απεικονιστικές μεθόδους όπως η μαγνητική τομογραφία. Το μέγεθος του μορφώματος είναι σχετικά μικρό, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τα μορφολογικά του γνωρίσματα, εάν εμφανίζει αυξητική τάση, ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει από τη διάγνωση και βεβαίως η ηλικία σας. Συνήθως η μαγνητική μας δίνει τη διάγνωση, σε περιπτώσεις όμως που τα ευρήματα δεν είναι χαρακτηριστικά μιας παθολογίας, είναι καλό να γίνεται λαπαροσκοπική αφαίρεση του μορφώματος και ιστολογική διερεύνηση του παρασκευάσματος, πριν προχωρήσετε σε οποιαδήποτε προσπάθεια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Το εάν θα κάνετε σπερματέγχυση με δική σας ευθύνη, όπως μου αναφέρεται, είναι κάτι που αφορά αποκλειστικά εσάς. Όταν όμως το αναφέρετε στο ιστορικό σας τότε ο ιατρός πρέπει να σας κατευθύνει με βάση τη διεθνή πρακτική, η οποία ορίζει οτι πρώτα πρέπει να υπάρξει διάγνωση σχετικά με το μόρφωμα της ωοθήκης. Ελπίζω να σας βοήθησα, επαρκώς. Ευχαριστώ για την ερώτηση και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, το γεγονός ότι η πρώτη προσπάθεια δεν ήταν επιτυχημένη δεν πρέπει να σας απογοητεύει. Βέβαια δεν πρέπει να τρέφουμε και ψεύτικες ελπίδες για το τί μπορούμε να επιτύχουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ηλικία σας θέτει φραγμούς στην ποσότητα και τη ποιότητα του γενετικού υλικού που μπορούμε να πάρουμε με διέγερση των ωοθηκών ή σε φυσικό κύκλο. Σε ηλικίες >42ετών η πιθανότητα επίτευξη κύησης με ομόλογο γενετικό υλικό περιορίζεται στο 1-2%. Άρα οπωσδήποτε υπάρχουν ελπίδες όχι όμως υπερβολικές. Συνήθως καταφεύγουμε στη δωρεά ωαρίων μετά τρείς (3) αποτυχημένες προσπάθειες με χρήση ομόλογων ωαρίων. Επομένως η απάντηση είναι καταφατική, ναι να προχωρήσετε σε νέα προσπάθεια με δικά σας ωάρια, και ναι υπάρχουν πιθανότητες εγκυμοσύνης. Βεβαίως πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα δωρεάς ωαρίων στο πίσω μέρος του μυαλού μας, που μπορεί να δώσει άμεσες λύσεις. Ελπίζω να σας διευκόλυνα στη σκέψη σας. Είμαστε πάντα στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, δεν μου αναφέρετε όλες τις παραμέτρους του σπερμοδιαγράμματος όπως το ποσοστό των ανώμαλων μορφών που είναι σημαντικό. Αυτό που φαίνεται είναι ότι ο αριθμός είναι χαμηλός και δύσκολα η σπερματέγχυση θα ήταν αποτελεσματική. Βεβαίως δεν αποκλείεται αλλά σίγουρα δεν έχει απόλυτη ένδειξη. Με δεδομένο, ότι είχατε στο ιστορικό και 3 παλίνδρομες κυήσεις, θα ήταν καλό να γίνει και περαιτέρω έλεγχος του σπέρματος με DNA-fragmentation, (κατακερματισμός) και FISH (καρυότυπος σπέρματος), για τον αποκλεισμό ανωμαλιών. Επιπλέον και έλεγχος θρομβοφιλίας ή έλεγχος για αυτοανοσία. Σε αυτές τις περιπτώσεις συστήνεται η λήψη κορτιζόνης και ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους. Το γεγονός ότι έχετε ήδη ένα παιδάκι είναι ενθαρρυντικό και καλός οιωνός. Ελπίζω να σας βοήθησα και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη ερώτηση έχετε.
Αγαπητή φίλη, σε συνέχεια της προηγούμενης επικοινωνίας που είχαμε θα ήθελα να επαναλάβω τα ακόλουθα: οι εξετάσεις που μου αναφέρετε (καμπύλη σακχάρου, ινσουλίνης) φαίνονται να είναι εντός του φυσιολογικού με μια οριακή τιμή της ινσουλίνης. Για το λόγο αυτό πρέπει να συμβουλευτείτε ενδοκρινολόγο, ο οποίος θα σας κατευθύνει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Το glucophase βοηθά στο βαθμό που υπάρχει αντίσταση των περιφερικών ιστών στην ινσουλίνη, δημιουργείται υπερινσουλιναιμία και προκαλείται τελικά διαταραχή της περιόδου (κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωσή σας). Οπότε η χρήση του φαρμάκου μικρή επίδραση θα έχει σε εσάς, αν και θα βελτιώσει το γλυκαιμικό προφίλ σας. Η αδυναμία επίτευξης εγκυμοσύνης όμως για περισσότερο απο 1 έτος χρήζει περαιτέρω διερεύνυσης. Οι πολυκυστικές ωοθήκες μπορεί να είναι η βασική αιτία όταν προκαλούν ανωοθυλακιορρηξία (σε εσάς όμως υπάρχει ωοθυλακιορρηξία με βάση την προγεστερόνη της 21ης ημέρας), οπότε θα ήταν καλό να γίνει ένας πληρέστερος έλεγχος γονιμότητας σε εσάς (FSH, ΑΜΗ, σαλπιγγογραφία) και στον σύζυγο (σπερμοδιάγραμμα). Σε κάθε περίπτωση οι πολυκυστικές ωοθήκες δεν αποτελούν εμπόδιο στην τεκνοποίηση καθώς διαθέτουμε τα κατάλληλα φάρμακα και τρόπους για να προκαλέσουμε ωοθυλακιορρηξία όταν απαιτείται. Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός. Ευχαριστούμε για τις ερωτήσεις σας και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών αφορά το 7% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας, σε ένα βαθμό είναι κληρονομικό, σε κάθε όμως περίπτωση είναι μια κατάσταση με την οποία πρέπει να μάθετε να ζείτε. Το βασικό πρόβλημα είναι ο ασταθής κύκλος, γεγονός που προκαλεί ζήτημα γονιμότητας και ανασφάλειας καθώς δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε επακριβώς την ωοθυλακιορρηξία και επομένως τον χρόνο που πρέπει να έρθετε σε επαφή με τον σύζυγο. Ορισμένες φορές δεν υπάρχει καθόλου ωοθυλακιορρηξία. Βέβαια υπάρχουν λύσεις, οπότε δεν πρέπει να σας αγχώνει το γεγονός. Εξάλλου είστε πολύ νέα και ο χρόνος δουλεύει προς όφελος σας. Εκείνο που συνήθως γίνεται είναι να προκαλέσουμε ελεγχόμενη ωοθυλακιορρηξία με τη χορήγηση σκευασμάτων όπως η κιτρική κλομιφαίνη, ή αναστολέων της αρωματάσης ή ακόμα και συνδυασμός των παραπάνω φαρμάκων με γοναδοτροπίνες. Η όλη διαδικασία γίνεται μετά τη συμβουλή του ιατρού σας, ο οποίος θα σας παρακολουθεί και υπερηχογραφικά προκειμένου να σας καθοδηγεί για το χρόνο της ωορρηξίας και το πότε πρέπει να έρθετε σε επαφή. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι το σπέρμα του συζύγου είναι φυσιολογικό (σπερμοδιάγραμμα) και οι σάλπιγγες βατές (σαλπιγγογραφία). Επομένως δεν χρειάζεται να ανησυχείτε, απλά ενημερώστε το γυναικολόγο σας για τις επιφυλάξεις σας και εκείνος θα σας καθοδηγήσει με επιτυχία. Θα αποκτήσετε όχι μόνο ένα, αλλά όσα παιδάκια επιθυμείτε. Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός, σας
Αγαπητή φίλη, σε ότι αφορά το ερώτημα σας η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Δεν υπάρχουν βιβλιογραφικά δεδομένα που να δείχνουν ότι η μαστογραφία (ψηφιακή ή όχι) που διενεργείται με σύγχρονα μηχανήματα μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και εξέλιξη ενός εμβρύου, ανεξάρτητα εάν αυτό είναι ''φρέσκο'' ή κρυοσυντηρημένο. Σας ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε πάντα στη διάθεσή σας.
Αγαπητή φίλη, η ενδομητρίωση δυστυχώς είναι μια πάθηση με την οποία πρέπει να μάθετε να συμβιώνετε καθώς και χειρουργείο να κάνετε, η νόσος συνήθως υποτροπιάζει. Γνωρίζουμε οτι στην ενδομητρίωση κυριαρχεί μια κατάσταση χρόνιας φλεγμονής των γεννητικών οργάνων που επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα των ωαρίων , την υποδεκτικότητα του ενδομητρίου την κινητικότητα των σαλπίγγων αλλά και τη δυνατότητα εμφύτευσης των εμβρύων. Για το λόγο αυτό προκαλεί μια σχετική υπογονιμότητα. Με απλά λόγια η αντιμετώπιση της νόσου ακολουθεί δύο οδούς: Εάν στόχος μας είναι η ανακούφιση απο τα συμπτώματα της νόσου τότε δίνουμε αντισυλληπτικά και χειρουργούμε εάν η νόσος είναι προχωρημένη (στάδιο ΙΙΙ, ΙV). Εάν στόχος μας είναι η απόκτηση παιδιών τότε κατευθυνόμαστε στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή (παρακολούθηση ωοθυλακιορρηξίας και σπερματέγχυνση ή καλύτερα εξωσωματική γονιμοποίηση μετά διέγερση των ωοθηκών). Σε αυτές τις περιπτώσεις, χειρουργείο προηγείται εάν υπάρχουν ενδομητριωσικές κύστεις μεγαλύτερες των 4 εκ. ή σε προχωρημένο στάδιο της νόσου (ΙΙΙ, ΙV). Μετά το χειρουργείο συνήθως προκαλούμε ιατρογενώς φαρμακευτική εμμηνόπαυση για 3-6 μήνες και στη συνέχεια προχωρούμε σε εξωσωματική. Ελπίζω να σας έδωσα ένα γενικό περίγραμμα κινήσεων. Πάντα, όμως κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και πρέπει να αντιμετωπίζεται εξατομικευμένα. Σας ευχαριστώ για την ερώτηση.
Η κύστη 3 εκ. θεωρείται πολύ μικρή. Αρχικά συστήνεται αντισυλληπτική θεραπεία 1-2 μηνών, οπότε συνήθως υποστρέφει. Σε περίπτωση που δεν εξαφανιστεί και αντίθετα παρουσιάζει αυξητική τάση τότε χρειάζεται διερεύνηση. Δηλαδή, υπερηχογραφική αξιολόγηση του περιεχομένου της κύστης (ορώδες, αιμορραγικό, με διαφράγματα, παχύ τοίχωμα κ.α.) αλλά και αιματολογικός έλεγχος για τον προσδιορισμό δεικτών όπως CA-125, CEA, AFP. Μια ορώδης κύστη χειρουργείται όταν το μέγεθος>5-6εκ (λόγω κινδύνου συστροφής και νέκρωσης) ή σε μέγεθος >4εκ σε περίπτωση ενδομητριωσικής κύστης (αιμορραγικό περιεχόμενο, επιβεβαίωση διάγνωσης ιστολογικά). Με δεδομένο την ύπαρξη πολυκυστικών ωοθηκών η εμφάνιση κύστεων λόγω ανωοθυλακιορρηξίας (προγεστερόνη: 4,6) μπορεί να επαναληφθεί, για το λόγο αυτό προτείνεται αρχικά η συντηρητική αντιμετώπιση. Για τη διερεύνηση της υπογονιμότητας εκτός από το δεδομένο των πολυκυστικών ωοθηκών απαιτείται υστεροσαλπιγγογραφία, ορμονικός έλεγχος (FSH, LH, προλακτίνη, τεστοστερόνη), καλή ρύθμιση της θυρεοειδοπάθειας και οπωσδήποτε και ένα σπερμοδιάγραμμα για να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες υπογονιμότητας. Εάν όλα είναι φυσιολογικά τότε θεωρούμε ότι η βάση του προβλήματος είναι οι πολυκυστικές ωοθήκες και η προκαλούμενη ανωοθυλακιορρηξία, οπότε με την χορήγηση κιτρικής κλομιφαίνης (2-6 ημέρα του κύκλου) προκαλούμε ωοθυλακιορρηξία και κατόπιν υπερηχογραφικά εξετάζουμε την ανάπτυξη των ωοθυλακίων. Όταν το μέγεθός τους είναι μεγαλύτερο από 18mm-20mm προκαλούμε ωχρινοποίηση (χορήγηση Pregnyl) και στη συνέχεια η γυναίκα έρχεται σε επαφή με τον σύζυγο. Καλό είναι να συμβουλεύετια και τον γυναικολόγο που την παρακολουθεί, ώστε να τους κατευθύνει σωστά.
Αγαπητή φίλη, μου δίνετε την ευκαιρία να επισημάνω ορισμένα στοιχεία που αφορούν τη δική σας γονιμότητα αλλά και τις δυνατότητες των εργαστηριακών τεχνικών. Η φύση ελέγχει την ανθρώπινη αναπαραγωγή μέσω της ηλικίας της γυναίκας. Γεγονός είναι ότι από την ηλικία των 38 ετών η ποσότητα και η ποιότητα των παραγόμενων ωαρίων υποβαθμίζεται, ώστε σε ηλικίες μεγαλύτερες των 42 ετών η πιθανότητα δυστυχώς αυτόματης σύλληψης που οδηγεί σε γέννηση υγιούς τέκνου να μην ξεπερνά το 5%. Τα προβλήματα λοιπόν που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι τα εξής: 1. Συλλογή ωαρίων χωρίς φάρμακα σημαίνει ότι στοχεύουμε στο μοναδικό ωάριο που φυσιολογικά ωριμάζει ο οργανισμός σας σε κάθε καταμήνιο κύκλο. Επομένως πρέπει να γίνεται παρακολούθηση ωοθυλακιορρηξίας σε διαδοχικά πολλούς κύκλους και παρακέντηση του μοναδικού ωοθυλακίου ώστε να συλλέξουμε το ωάριο, εάν υπάρχει. 2. Τα αποθέματα των ωοθηκών σε ωάρια λιγοστεύουν, με αποτέλεσμα να μην συμβαίνει ωοθυλακιορρηξία κάθε μήνα (να μην παράγεται δηλαδή ωάριο, παρά το γεγονός της ύπαρξης ωοθυλακίου) 3. Η αναμενόμενη ποιότητα των λαμβανόμενων ωαρίων πιθανόν να είναι μειωμένη καθώς γνωρίζουμε ότι οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες αυξάνονται συμβαδίζοντας με την ηλικία. 4. Η επιβίωση των κρυοσυντηρημένων ωαρίων αγγίζει το 90%, με το ποσοστό γονιμοποίησης να είναι ίδιο με εκείνων των φρέσκων που για ηλικίες μεγαλύτερες των 40 ετών είναι περίπου 30%. Χωρίς λοιπόν να θέλω να σας αποθαρρύνω οφείλω να αναφέρω τα στατιστικά στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας . Πρόκειται λοιπόν για αρκετά χρονοβόρα διαδικασία που όμως στο τέλος της μας αποζημιώνει σε ποσοστό 30% με επιτυχημένη γονιμοποίηση αλλά αρκετά χαμηλότερα με τη γέννηση ενός υγιούς παιδιού. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, θα μου επιτρέψετε να επισημάνω οτι διάγνωση μέσω ίντερνετ δεν μπορεί να γίνει και ότι πρέπει να εξεταστείτε απο γυναικολόγο. Εκείνος θα αποφανθεί για το είδος και τη σοβαρότητα της πάθησης λαμβάνοντας υπόψιν στοιχεία όπως: η ηλικία σας, η περίοδος και ο καταμήνιος κύκλος σας, τα γνωρίσματα της κύστης, άλλα συνοδά συμπτώματα, και τα στοιχεία της κλινικής εξέτασης. Γενικά οφείλουμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα εξωμητρίου κύησης, συστροφής κύστης ωοθήκης, μισχωτού ινομυώματος και την περίπτωση νεοεξεργασίας. Για το λόγο αυτό εκτός απο την κλινική εξέταση θα απαιτηθούν και εξετάσεις όπως ( αιματολογικοί δείκτες: Ca-125, CEA, AFP, Ca 19-9) αλλά πιθανόν και αξονική τομογραφία εάν κριθεί απαραίτητο. Επαναλαμβάνω, οτι πρέπει να εξεταστείτε απο γυναικολόγο και οτι ακριβής διάγνωση και αντιμετώπιση απο τηλεφώνου ή μέσω ίντερνετ δεν μπορεί να υπάρξει.
Αγαπητή φίλη, είναι φυσιολογικό να έχετε αίμα για άλλες 2-3 ημέρες. Άλλωστε η ένεση που κάνατε προκαλεί φαρμακευτική εμμηνόπαυση μετά τις πρώτες 7-10 ημέρες απο τη λήψη της. Είναι συνήθης θεραπεία αντιμετώπισης της ενδομητρίωσης συνήθως μετά χειρουργείο. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί η διενογέστη (προγεσταγόνο ) σε καθημερινή λήψη τύπου αντισύλληψης με παρόμοια αποτελέσματα. Δυστυχώς και στις δύο περιπτώσεις η διακοπή της αγωγής συνοδεύεται απο υποτροπή της νόσου σε διάστημα 3-6 μηνών. Είναι μια νόσος, με την οποία πρέπει να μάθετε να συμβιώνετε, έχοντας περιόδους εξάρσεων και υφέσεων. Ευχαριστώ για την ερώτηση.
Αγαπητή φίλη, εάν το μοναδικό εύρημα από τον υπερηχογραφικό έλεγχο του εμβρύου είναι το γεγονός ότι η ουροδόχος κύστη παραμένει γεμάτη κατά τη διάρκεια του υπερήχου, τότε δεν θα πρέπει να ανησυχείτε καθώς είναι μικρής σημασίας. Υπάρχουν κάποιες αναφορές ότι το εύρημα αυτό μπορεί να αυξάνει την πιθανότητα κυστεο-ουρητηρικής παλινδρόμησης, και συνήθως συστήνεται στον παιδίατρο η καταγραφή του γεγονότος και ο περαιτέρω έλεγχος εάν κρίνει απαραίτητο. Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων το εύρημα δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και δεν πρέπει να αγχώνεστε. Εκείνο που προέχει είναι η σωστή ρύθμιση του σακχάρου, εφόσον η καμπύλη σακχάρου ήταν επηρεασμένη υπό τη καθοδήγηση ενδοκρινολόγου, και βεβαίως ο περιοδικός έλεγχος του εμβρύου με υπερηχογράφημα για έλεγχο της ανάπτυξής του, έλεγχος της αιμάτωσης (Doppler ομφαλικών αγγείων), της ωριμότητας του πλακούντα και της ποσότητας του αμνιακού υγρού. Δεν πρέπει να ανησυχείτε, να συμβουλεύεστε πάντα και τον προσωπικό σας γυναικολόγο. Ευχαριστούμε για την ερώτηση.
Αγαπητή φίλη, η αλήθεια είναι ότι συνήθως η ανώμαλη μορφή σπέρματος (τερατοσπερμία) συναντάται σε συνδυασμό με χαμηλό αριθμό ή με χαμηλή κινητικότητα και σπανιότερα ως μεμονωμένο εύρημα, όπως μου αναφέρετε. Υποδηλώνει διαταραχή της σπερματογένεσης και χρειάζεται κατά τη γνώμη μου περαιτέρω έλεγχο. Φυσιολογικό (κριτήρια WHO 2010), θεωρείται το σπέρμα με περισσότερο από 4% φυσιολογική μορφολογία, ενώ παλιότερα το ποσοστό ήταν 14%. Η ανώμαλη μορφολογία μπορεί να οφείλεται σε περιστασιακά αίτια, όπως ένα εμπύρετο, μια ίωση, αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας, λήψη αλκοόλ και κάπνισμα. Μια επανάληψη του αρχικού σπερμοδιαγράμματος σε 2-3 μήνες καλό είναι να γίνεται ώστε να επιβεβαιώσει τα ευρήματα. Σε περίπτωση παρόμοιων αποτελεσμάτων καλό είναι να γίνεται έλεγχος του καρυότυπου του σπέρματος (FISH). Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του σπέρματος (πέραν των ανώμαλων μορφών) δηλώνουν ότι μπορεί να επιτευχθεί εγκυμοσύνη με φυσικό τρόπο, μετά παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας και επαφή τις γόνιμες ημέρες. Αυτό βέβαια δεν εξασφαλίζει τη συνέχιση της κύησης, καθώς λόγω των ανώμαλων μορφών μπορεί να υπάρξουν αποτυχίες, αποβολές ή παλίνδρομες κυήσεις. Εάν αυτό δεν πετύχει για 3 μήνες τότε χρειάζεται σπερματέγχυση. Πάντα σημαντικός παράγοντας για τη επιτυχία είναι η ηλικία του ζευγαριού. Η αντιμετώπιση της υπογονιμότητας πάντα αφορά το ζευγάρι και πρέπει να αναζητούνται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που μπορεί να προκαλούν διαταραχή της γονιμότητας. Ευχαριστούμε για την ερώτηση.
Αγαπητή φίλη, κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και για το λόγο αυτό, πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας γυναικολόγο. Συνήθως η αγωγή με Arvekap μετά χειρουργείο για ενδομητρίωση είναι 3-6 μήνες οπότε στο διάστημα αυτό προκαλείται φαρμακευτική εμμηνπόπαυση. Μετά το διάστημα αυτό ο ορμονικός άξονας επανέρχεται προκαλώντας περίοδο μέσα σε 20-30 ημέρες. Οπότε το να αισθάνεστε πόνους περιόδου μετά το πέρας της θεραπείας, είναι φυσιολογικό. Προσπάθειες για εγκυμοσύνη καλό είναι να ξεκινήσετε απο τον επόμενο κύκλο, αφού δηλαδή ο ορμονικός άξονας έχει αποκατασταθεί και η περίοδος έρχεται κανονικά στο πλαίσιο ενός φυσικού εμμηνορρυσιακού κύκλου. Ευχαριστούμε για την ερώτηση.
Αγαπητή φίλη, η ηλικία σας (γύρω στα 30) είναι καθησυχαστική και καλός οιωνός. Μπορείτε βεβαίως να προχωρήσετε σε μια τελευταία προσπάθεια σπερματέγχυσης. Εάν και αυτή δεν είναι επιτυχημένη τότε πρέπει να προχωρήσετε. Η ενδεδειγμένη λύση για να ξεπεραστεί το πρόβλημα του σπέρματος είναι η εξωσωματική κλασική ή με μικρογονιμοποίηση. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, πάντα τα προβλήματα υπογονιμότητας αντιμετωπίζονται εξατομικευμένα και επομένως καλό είναι να υπάρχει προσωπική επαφή με τον ιατρό, ώστε εκτός απο τις όποιες εξετάσεις να συζητήσετε και πιθανόν να σας εξετάσει. Επομένως για την όποια οδηγία είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ορισμένα στοιχεία που αφορούν το ζευγάρι όπως: Γυναίκα: ηλικία, διάρκεια υπογονιμότητας, μαιευτικό και γυναικολογικό ιστορικό, σαλπιγγογραφία, ορμονικό έλεγχο (ΑΜΗ, FSH, LH, PRL, TESTO, TSH, fT4), υπερηχογράφημα, κλινική εξέταση. Άνδρας: σπερμοδιάγραμμα, κλινική εξέταση για ανεύρεση κιρσοκήλης, ορμονικός έλεγχος (FSH, LH, TESTO, TSH, PRL), ιατρικό ιστορικό. Τώρα εάν όλα απο την πλευρά σας είναι φυσιολογικά, όπως μου αναφέρετε, τότε το πρόβλημα εντοπίζεται στον σύζυγο. Αρχικά πρέπει να βρούμε το αίτιο, εάν υπάρχει, του προβλήματος (κιρσοκήλη, ορμονική διαταραχή) και βεβαίως εάν μπορούμε να το διορθώσουμε. Εάν δεν μπορούμε να βελτιώσουμε το σπέρμα τότε πρέπει να οδηγηθούμε στη διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είτε υπό μορφή σπερματέγχυσης στο πλαίσιο ενός φυσικού κύκλου (ή εναλλακτικά μετά πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας) ή διαφορετικά σε εξωσωματική γονιμοποίηση μετά φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών για πολλαπλή ωοθυλακιορρηξία. Πιστεύω οτι σας έδωσα ένα περίγραμμα σκέψης και ενεργειών, αλλά το καλύτερο θα ήταν να απευθυνθείτε στον ιατρό που σας παρακολουθεί με όλες τις εξετάσεις που έχετε κάνει, ώστε να σας κατευθύνει σωστά και γρήγορα. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για οποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, η τιμή της προγεστερόνης στην ωχρινική φάση πρέπει να μετράται την 21 ημέρα οπότε και είναι ενδεικτική της ύπαρξης η όχι ωοθυλακιορηξίας. Τιμές μεγαλύτερες του 8-10 είναι ενδεικτικές ωοθυλακιορρηξίας. Στην περίπτωση που είναι μικρότερες σημαίνει ότι ενώ ωριμάζει ωάριο, αυτό δεν ωχρινοποιείται σωστά, επομένως δεν απελευθερώνεται. Η πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με κιτρική κλομιφαίνη θα λύσει το πρόβλημα της ωοθυλακιορρηξίας, ενώ η χορήγηση προγεστερόνης για υποστήριξη της ωχρινικής φάσης δεν φαίνεται ότι βοηθά. Σε περίπτωση δεύτερης παλίνδρομης κύησης θα πρέπει να αναζητηθούν άλλοι παράγοντες όπως : ανατομία της μήτρας, θρομβοφιλία, ανοσολογικό υπόβαθρο, καρυότυπος ζεύγους. Καλή επιτυχία στην προσπάθεια που κάνετε, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, σύμφωνα με τα στοιχεία που μου περιγράφετε από το ιστορικό σας, νομίζω είναι καιρός να απευθυνθείτε σε κάποιο εξειδικευμένο κέντρο στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας. Το γεγονός ότι υποβληθήκατε σε αμφοτερόπλευρη σαλπιγγεκτομή μας κατευθύνει απευθείας στην εξωσωματική. Σε κάθε περίπτωση όμως απαιτούνται κάποιες εξετάσεις που αφορούν εσάς αλλά και το σύζυγο για να εκτιμηθεί αντικειμενικά η γονιμότητα. Οπωσδήποτε ένα πρόσφατο σπερμοδιάγραμμα (σύζυγος), υστεροσαλπιγγογραφία και ορμονικός έλεγχος για εσάς (FSH, προλακτίνη, θυρεοειδικές ορμόνες, τεστοστερόνη, αντιμυλλέριαν ορμόνη κ.α.). Ανάλογα με τα ευρήματα και συνυπολογίζοντας την ηλικία σας, η επιτυχία μιας εξωσωματικής μπορεί να ξεπεράσει το 50% ανά προσπάθεια για επίτευξη κύησης. Η διαδικασία επίτευξης κύησης είναι πολύπλοκη καθώς εμπλέκεται μεγάλος αριθμός παραμέτρων, σε κάθε περίπτωση όμως, ο θεμέλιος λίθος κάθε προσπάθειας είναι η ποιότητα των ωαρίων και σπερματοζωαρίων. Εάν αυτά είναι ικανοποιητικά τότε η πιθανότητα επιτυχίας είναι μεγάλη. Βέβαια κάθε περίπτωση αντιμετωπίζεται ξεχωριστά ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες και τις ανάγκες του ζευγαριού. Σας εύχομαι καλή επιτυχία και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, η ελληνική νομοθεσία, που είναι από τις προοδευτικότερες στην Ευρώπη, δίνει το δικαίωμα στην απόκτηση μονογονεϊκής οικογένειας, με μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Για νομικούς λόγους απαιτείται μια συμβολαιογραφική πράξη αποδοχής τέκνου ώστε το μωρό που θα γεννηθεί μέσα από τη διαδικασία να έχει νομική υπόσταση και κατοχύρωση. Σε ότι αφορά την ίδια τη προσπάθεια της εξωσωματικής πρέπει να αντιμετωπίσουμε δύο ζητήματα. Πρώτον, ότι δεν έχετε σύντροφο/σύζυγο οπότε πρέπει να οδηγηθούμε σε δωρεά σπέρματος και δεύτερον η ηλικία σας που λειτουργεί περιοριστικά στον αριθμό και την ποιότητα των ωαρίων που μπορούμε να έχουμε. Είναι γεγονός ότι σε γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερες των 42 ετών η πιθανότητα επίτευξης κύησης με δικά τους ωάρια είναι 2% καθώς η ικανότητα των ωοθηκών να παράγουν ωάρια μειώνεται, αλλά και η ποιότητά τους πολλές φορές είναι επηρεασμένη καθώς αυξάνουν οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Επιπλέον, συνήθως η χορήγηση φαρμάκων για πολλαπλή διέγερση των ωοθηκών σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ανεπιτυχής οπότε οδηγούμαστε σε φυσικούς κύκλους, δηλαδή σε εξωσωματική χωρίς φάρμακα, στοχεύοντας στο ένα ωάριο που παράγει φυσιολογικά ο οργανισμός σε κάθε εμμηνορρυσιακό κύκλο. Εάν αυτό δεν είναι αποδοτικό, τότε οδηγούμαστε στη δωρεά ωαρίων. Υπάρχει δηλαδή πιθανότητα για την περίπτωσή σας, να απαιτηθεί εκτός από τη δωρεά σπέρματος, και η δωρεά ωαρίου. Ελπίζω να σας έδωσα το γενικό περίγραμμα. Περισσότερες λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να συζητήσουμε από κοντά. Σε κάθε περίπτωση είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, θα ξεκινήσω επισημαίνοντας ότι το νομικό πλαίσιο της Ελλάδας που διέπει τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι από τα πιο προοδευτικά στην Ευρώπη και πράγματι επιτρέπει τη δημιουργία μονογονεϊκής οικογένειας εάν το επιθυμείται. Εκείνο που απαιτείται είναι μια συμβολαιογραφική πράξη που θα καθορίζει ορισμένα νομικά ζητήματα αποδοχής τέκνου πριν προχωρήσετε σε μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Η ηλικία σας είναι στο επίπεδο της καλής γονιμότητας με φυσιολογική καταμήνια ωοθυλακιορρηξία. Εφόσον οι σάλπιγγες δεν είναι αποφραγμένες, δεν υπάρχει ανωμαλία της μήτρας (υστεροσαλπιγγογραφία) και με δεδομένο ότι το ετερόλογο δείγμα σπέρματος προέρχεται από δότη με αυξημένη γονιμοποιητική ικανότητα η περίπτωση της σπερματέγχυσης μπορεί να είναι επιτυχημένη. Γίνεται δηλαδή παρακολούθηση της ωρίμανσης του ωοθυλακίου που φυσιολογικά παράγεται σε κάθε κύκλο και όταν φτάσει τα 18mm προχωρούμε σε σπερματέγχυση, με ποσοστά επιτυχίας περίπου 18-25% σε κάθε προσπάθεια. Σε περίπτωση που τρείς διαδοχικές προσπάθειες είναι ανεπιτυχείς, τότε συστήνεται εξωσωματική γονιμοποίηση είτε σε φυσικό κύκλο, είτε μετά φαρμακευτική διέγερση των ωοθηκών και πολλαπλή ωοθυλακιορρηξία. Ελπίζω να σας βοήθησα. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε πάντα στη διάθεσή σας.
Kαι τα δύο θέματα άπτονται του πεδίου της ανοσολογίας της αναπαραγωγής που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει άνθιση, και όχι άδικα καθώς μπορεί να μας δώσει ερμηνείες και λύσεις σε περιπτώσεις καθ΄έξιν αποβολών και 'ανεξήγητης' υπογονιμότητας. Η αναζήτηση των παραπάνω παραγόντων δεν γίνεται ως ρουτίνα σε κάθε ζευγάρι που υποβάλλεται σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή αλλά υπάρχουν ενδείξεις. Σε περιπτώσεις λοιπόν καθ' έξιν αποβολών και μή ανεύρεσης άλλου αιτιολογικού παράγοντα (χρωμοσωμικές ανωμαλίες ωαρίου/ σπέρματος/εμβρύου, θρομβοφιλία, κατακερματισμός του γενετικού υλικού του σπέρματος, κ.α) αναζητούνται μεταξύ άλλων και η ύπαρξη ανοσολογικού υπόβαθρου που μπορεί να υπάρχει και να οδηγεί σε αδυναμία εμφύτευσης και απόπτωσης του εμβρύου. Τέτοιοι παράγοντες είναι το αντιφωσφολιπιδαιμικό σύνδρομο κυρίως αλλά και η αυξημένη ενεργότητα των ΝΚ κυττάρων καθώς και η παραγωγή από την γυναίκα αντισωμάτων έναντι των πατρικών αντιγόνων και στοιχείων του εμβρύου. Το τελευταίο αμφισβητείται από πολλούς για την αρχόμενη κύηση καθώς είναι γνωστό ότι στην αρχή το έμβρυο δεν εκφράζει επιφανειακά αντιγόνα (HLA) έναντι των οποίων μπορεί να προκύψουν αντισώματα. Αντίθετα είναι εδραιωμένο με πλούσια σχετική βιβλιογραφία άτι η αυξημένη ενεργότητα των ΝΚ κυττάρων στο επίπεδο του ενδομητρίου οδηγεί σε τοπική άσηπτη φλεγμονή και θρόμβωση των νεόπλαστων αγγείων με αποτέλεσμα η αιμάτωση του εμβρύου να είναι ανεπαρκής και τελικά να οδηγείται σε αποβολή. Όλα αυτά όμως απαιτούν εργαστηριακές εξετάσεις προκειμένου να τεκμηριωθούν και όταν ανευρίσκονται καλό είναι να αντιμετωπίζονται καθώς αυξάνεται αποδεδειγμένα το ποσοστό κύησης. Τρόποι αντιμετώπισης είναι η χορήγηση κορτιζόνης και αντιπηκτικών (έχουν αντιφλεγμονώδη δράση) καθώς επίσης και η παθητική ανοσοποίηση (προστασία) με χορήγηση εμβολίου που περιέχει αντισώματα έναντι των αντιπατρικών αντισωμάτων που παράγει η μητέρα. Η παρασκευή του εμβολίου απαιτεί εξειδικευμένο εργαστήριο και γίνεται μετά τη λήψη αίματος (λεμφοκύτταρα) από το σύζυγο. Βέβαια πολλά ακόμα χρειάζονται έρευνα και τεκμηρίωση καθώς δεν γνωρίζουμε όλους τους πιθανούς μηχανισμούς και γεγονός είναι άτι αυτό που σήμερα θεωρούμε ανεξήγητη υπογονιμότητα μετά από κάποια χρόνια θα είναι γνωστό.
Λόγω της αμφοτερόπλευρης απόφραξης των σαλπίγγων η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η μέθοδος εκλογής για να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Από εκεί και πέρα όλες οι επιλογές είναι συζητήσιμες. Συνήθως η χρήση μεθόδων ελάχιστης ή και καθόλου διέγερσης των ωοθηκών εφαρμόζεται σε ζευγάρια με ορισμένες ενδείξεις όπως: ιστορικό κακοήθους νόσου του μαστού και των ωοθηκών, σε ηπατοπάθεια, σε ιστορικό πολυκυστικών ωοθηκών και υπερδιέγερσης σε προηγούμενο κύκλο, σε πρώιμη ωοθηκική ανεπάρκεια αλλά και σε γυναίκες ηλικίας >42 ετών όπου η χορήγηση φαρμάκων για διέγερση των ωοθηκών και πολλαπλή ωοθυλακιορρηξία, συνήθως δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Στις περιπτώσεις αυτές, είτε γίνεται υπερηχογραφική παρακολούθηση του ωοθυλακίου που ωριμάζει φυσιολογικά σε κάθε κύκλο, και όταν φτάσει τα 18mm το αναρροφούμε και γονιμοποιούμε το ωάριο εάν αυτό υπάρχει στο εργαστήριο, είτε προχωρούμε σε λήψη του ωθυλακίου όταν είναι πολύ μικρό 12mm, ωριμάζοντάς το στο εργαστήριο πριν το γονιμοποιήσουμε (IVM). Και οι δύο μέθοδοι έχουν χαμηλά ποσοστά επιτυχίας που δεν ξεπερνούν το 12-20% ανάλογα με την ηλικία. Η παραπάνω διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί σε διαδοχικούς φυσικούς κύκλους, οπότε τα έμβρυα που προκύπτουν κρυοψύχονται (vitrification), και αφού συγκεντρώσουμε 2-3, μεταφέρονται σε έναν επόμενο κύκλο. Όπως διαπιστώνεται είναι μια διαδικασία χρονοβόρα με αποτελέσματα μικρότερα της εξωσωματικής με διέγερση των ωοθηκών όπου στόχος είναι η πρόκληση πολλαπλής ωοθυλακιορρηξίας, η λήψη και γονιμοποίηση πολλών ωαρίων, γεγονός που αυξάνει τα ποσοστά επίτευξης κύησης από την πρώτη κιόλας προσπάθεια σε ποσοστό 30-60% περίπου ανάλογα πάλι με την ηλικία της γυναίκας. Άρα η απάντηση στην ερώτηση σας είναι καταφατική εάν επιθυμείτε εξωσωματική σε φυσικό κύκλο, αλλά τα ποσοστά επιτυχίας είναι μειωμένα σε σχέση με την κλασική εξωσωματική.
Τα κονδυλώματα οφείλονται σε υποτύπους του ιού HPV, που λαθροβιούν μέσα στα κύτταρα και σε στιγμές που η ανοσία του οργανισμού πέφτει, εκδηλώνονται με τον χαρακτηριστικό τρόπο. Η θεραπεία τους είναι σημαντική καθώς εύκολα μπορούν να μεταφερθούν και στη σύντροφό μας, κυρίως με τη σεξουαλική επαφή, αλλά δυστυχώς ένα μικρό φορτίο τους πάντα παραμένει και μπορεί να εκδηλωθούν ξανά. Επομένως το πρώτο βήμα είναι η θεραπεία και παράλληλα ο έλεγχος της συντρόφου για κονδυλώματα (κλινική εξέταση, τεστ Παπανικολάου) και το δεύτερο η επαγρύπνηση για πιθανή μελλοντική υποτροπή. Μετά τη θεραπεία και εφόσον η σύντροφος δεν έχει στοιχεία λοίμωξης, η σεξουαλική επαφή μπορεί να είναι ελεύθερη στην προσπάθεια επίτευξης κύησης, χωρίς κανένα πρόβλημα. Ο ιός HPV όταν είναι σε καταστολή δεν επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου και την εξέλιξη της κύησης. Η ίδια η κύηση δεν φαίνεται να επιδεινώνει την φυσική εξέλιξη της νόσου και δεν αυξάνει τις υποτροπές. Σε περίπτωση περιγεννητικών κονδυλωμάτων στην γυναίκα κατά τον τοκετό, προτιμάται η καισαρική τομή για αποφυγή πιθανής λοίμωξης του νεογνού κατά τη γέννησή του και το πέρασμα από το γεννητικό σωλήνα.
Αγαπητέ Βαγγέλη, με τη δωρεά ωαρίων ξεπερνούμε το πρόβλημα της χαμηλής ποιότητας και ποσότητας των ωαρίων που οι ωοθήκες παράγουν σε γυναίκες ηλικίας άνω των 38 ετών. Στην περίπτωση της δωρεάς, τα ωάρια έχουν την ηλικία (ποιότητα), της δότριας. Με δεδομένου ότι εκείνη είναι μικρότερη από 32ετών με αποδεδειγμένη γονιμότητα και εφόσον η υποδεκτικότητα του ενδομητρίου είναι καλή που για να το επιτύχουμε το προετοιμάζουμε με κάποιες ορμόνες, τότε τα ποσοστά επιτυχίας είναι αυξημένα και ξεπερνούν στην περίπτωσή σας το 50%. Σε ότι αφορά το οικονομικό κομμάτι, το κόστος αφορά εκείνο μιας κανονικής εξωσωματικής πλέον τα έξοδα προετοιμασίας της δότριας. Για περισσότερες λεπτομέρειες θα ήταν προτιμότερο να μιλούσαμε και από κοντά, κλείνοντας ένα ραντεβού στο ΙΑΚΕΝΤΡΟ στα τηλέφωνα επικοινωνίας που φαίνονται στο site. Ευχαριστώ για την ερώτηση και σας περιμένουμε να τα πούμε από κοντά.
Αγαπητή Κατερίνα, στο σημείο αυτό υπάρχουν διφορούμενες απόψεις. Βεβαίως σε περίπτωση θρομβοφιλίας η χορήγηση ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους ή και ασπιρίνης είναι απαραίτητη, όπως και σε περιπτώσεις ανοσολογικών ή αυτοάνοσων παθήσεων, η χορήγηση κορτιζόνης βοηθάει καθοριστικά. Σε περίπτωση όμως που δεν διαπιστώνεται τίποτα από τα ανωτέρω, γιατί κανείς να χορηγήσει επιπλέον φάρμακα, βοηθάνε πουθενά? Απάντηση καθοριστική δεν υπάρχει καθώς οι περισσότερες μελέτες δεν έχουν δείξει ωφέλεια από τη χορήγησή τους όταν δεν υπάρχουν υποκείμενες παθήσεις. Εντούτοις, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι έχουν καλύτερα αποτελέσματα με την προληπτική χρήση τους σε όλες τις περιπτώσεις, ανεξάρτητα από την ύπαρξη γνωστής πάθησης καθώς η επιστήμη δεν τα γνωρίζει όλα και πολλοί παράγοντες που ακόμα δεν έχουμε τον τρόπο να αναγνωρίσουμε μπορεί να υπάρχουν και να επηρεάζουν δυσμενώς. Σε ότι αφορά τον προσδιορισμό της κυτταροτοξικότητας των ΝΚ κυττάρων, αλλά και την παρουσία αντιπατρικών αντισωμάτων, αυτές είναι αρκετά εξειδικευμένες εξετάσεις, γίνονται με εξέταση αίματος σε κάποια μικροβιολογικά ιατρεία και ανάλογα με τα αποτελέσματά τους χορηγούμε θεραπεία. Σε ύπαρξη θετικού αποτελέσματος αυξάνει ο κίνδυνος πρώιμης αποβολής στο 1ο τρίμηνο ή και αδυναμίας εμφύτευσης του εμβρύου. Στην πρώτη περίπτωση η χορήγηση ειδικής ανοσοσφαιρίνης IgG, κορτιζόνης ή intralipids φαίνεται ότι βοηθά, ενώ στη δεύτερη περίπτωση χορηγείται εμβόλιο που καταστέλλει την νέα παραγωγή αντισωμάτων από τον οργανισμό της γυναίκας. Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη απορία έχετε.
Αγαπητή φίλη, υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία από το ιστορικό σας που εμπλέκονται και επηρεάζουν καθοριστικά το αναπαραγωγικό αποτέλεσμα. Το βασικότερο είναι η ηλικία σας που μεταφράζεται και σε βιολογική ηλικία της ωοθήκης αλλά και του γενετικού υλικού των ωαρίων και το ιστορικό καθ΄'εξιν αποβολών που και αυτό συνδέεται με την ηλικία. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το ωοθηκικό απόθεμα σε ωάρια είναι μειωμένο, αλλά και η ποιότητα αυτών σε επίπεδο γενετικού υλικού μπορεί να είναι επηρεασμένη, γεγονός που μπορεί να οδηγεί σε αποβολές. Η χορήγηση φαρμάκων για πρόκληση πολλαπλής ωοθυλακιορρηξίας συνήθως δεν έχει το αναμενόμενο αποτέλεσμα καθώς οι ωοθήκες αδυνατούν να ανταποκριθούν. Συνήθως λοιπόν εφαρμόζουμε την εξωσωματική σε φυσικό κύκλο (χωρίς φάρμακα ή με ελάχιστη διέγερση), αναμένοντας το ένα (1) ωάριο που παράγει ο οργανισμός κάθε μήνα. Αυτό είναι που συλλέγουμε με αναρρόφηση και προχωρούμε σε εξωσωματική γονιμοποίηση του. Βέβαια πολλές φορές δεν παράγεται ωάριο, ή συχνά δεν γονιμοποιείται, ή δεν εξελίσσεται σε βλαστοκύστη, παρά την αρχική γονιμοποίηση. Είναι μια διαδικασία χρονοβόρα που μπορεί να οδηγήσει τελικά σε κύηση και σε γέννηση υγιούς παιδιού σε ένα όμως ποσοστό που δεν ξεπερνά το 3-5% για την ηλικία σας. Άμεση λύση μπορεί να υπάρξει μέσω της δωρεάς ωαρίων, τα οποία γονιμοποιούνται από το σπέρμα του συζύγου, επιτυγχάνοντας ποσοστά γονιμοποίησης και κύησης που ξεπερνούν το 50%. Σε ότι αφορά το κομμάτι των καθ' έξιν αποβολών, εάν υποθέσουμε ότι δεν οφείλονται στην ηλικία, τότε πρέπει να αναζητήσουμε άλλους παράγοντες όπως η ύπαρξη θρομβοφιλίας, ανοσολογικού υπόβαθρου, έλλειψη αντιπατρικών αντισωμάτων, αυξημένη ενεργότητα των Ν.Κ κυττάρων του ενδομητρίου κ.α. Ελπίζω να σας έδωσα κάποιες πληροφορίες. Ευχαριστώ για την ερώτηση και βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη ερώτησηέχετε.
Αγαπητή φίλη, οι αυξημένες τιμές FSH, LH είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της ολιγοσπερμίας. Δηλαδή η χαμηλή σπερματογένεση (ολιγοσπερμία) αλλά και η χαμηλή τεστοστερόνη οδηγούν σε υψηλές τιμές ορμονών, που συνιστούν προσπάθεια του οργανισμού να αποκαταστήσει το πρόβλημα. Η χορήγηση αντιοξειδωτικών σκευασμάτων και τεστοστερόνης για 3-6μήνες είναι δυνατόν να επιφέρει κάποια βελτίωση των παραμέτρων του σπέρματος χωρίς όμως να αυξάνει στατιστικά σημαντικά τα ποσοστά κύησης. Το πλέον αποτελεσματικό μέτρο είναι η αναγνώριση της αιτίας και η θεραπεία της αλλά τις περισσότερες φορές αυτό δεν είναι εφικτό (ιδιοπαθής), ενώ σε άλλες περιπτώσεις (κιρσοκήλη) υπάρχει διχογνωμία για το εάν η θεραπεία της νόσου επιφέρει τελικά βελτίωση. Εάν υπάρχει το χρονικό περιθώριο (ηλικία γυναίκας) και η ολιγοσπερμία δεν είναι εκσεσημασμένη θα μπορούσατε ίσως να πειραματιστείτε, όχι όμως για πολύ. Η εξωσωματική είναι ο πλέον ασφαλής και γρήγορος τρόπος για την απόκτηση παιδιού. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη ερώτηση έχετε. Καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας.
Αγαπητή φίλη, το βασικό ερώτημα είναι εάν ο κύκλος σας έχει περιοδικότητα ή όχι. Δηλαδή κάθε πότε έχετε ωοθυλακιορρηξία και κατά πόσο αυτή μπορεί να υπολογιστεί ημερολογιακά. Εάν ο κύκλος σας είναι ασταθής τότε δεν είναι σαφές ποιές είναι οι γόνιμες ημέρες που μπορείτε να έρθετε σε επαφή με καλές πιθανότητες εγκυμοσύνης. Με δεδομένο όμως ότι προσπαθείτε αρκετά χρόνια καλό θα ήταν ο έλεγχος γονιμότητας να αφορά τόσο εσάς όσο και το σύζυγό. Επομένως για εσάς θα πρότεινα, εκτός από τον ορμονικό έλεγχο, έλεγχο ωοθυλακιορρηξίας και υστεροσαλπιγγογραφία και για το σύζυγο σπερμοδιάγραμμα. Εάν οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές τότε η χορήγηση κιτρικής κλομιφαίνης για ελεγχόμενη διέγερση ωοθηκών και φαρμακευτική ωοθυλακιορρηξία (pregnyl), που ακολουθείται από φυσική επαφή ή σπερματέγχυση είναι η ενδεδειγμένη λύση. Σε περίπτωση τριών αποτυχημένων προσπαθειών (σπάνια) πρέπει να σκεφτείτε και τη πιθανότητα εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, η πιθανότητα φυσικής σύλληψης εξαρτάται μεταξύ άλλων από την ηλικία σας, την ποιότητα των παραγόμενων ωαρίων και σπερματοζωαρίων, την ποιότητα του ενδομητρίου, την βατότητα των σαλπίγγων και βεβαίως την ύπαρξη άλλων παθολογικών καταστάσεων. Επομένως ζευγάρια ηλικίας μικρότερης των 38 ετών, με καλή ποιότητα ωαρίων, σπέρματος, με φυσιολογική βατότητα σαλπίγγων και χωρίς ιστορικό θρομβοφιλίας, ή ανοσολογικής νόσου, θεωρητικά μέσα σε ένα έτος τακτικών επαφών κατά τις γόνιμες ημέρες θα επιτύχουν εγκυμοσύνη. Εάν δε συμβεί αυτό, τότε πρέπει να αναζητήσουν εξειδικευμένη ιατρική συμβουλή και διερεύνηση. Είναι γεγονός ότι η ενδομητρίωση προκαλεί μια γενικευμένη κατάσταση φλεγμονής στον οργανισμό, επηρεάζοντας δυσμενώς την ποιότητα των παραγόμενων ωαρίων αλλά και το ενδομήτριο, μειώνοντας κάπως τα ποσοστά εγκυμοσύνης. Η ενδομητρίωση συνήθως χειρουργείται όταν προκαλεί κλινικά έντονα συμπτώματα, όταν είναι προχωρημένη (στάδιο ΙΙΙ) και όταν οι κύστεις είναι μεγαλύτερες των 4-5 εκατοστών, διαφορετικά και το ίδιο το χειρουργείο μπορεί να παραβλάψει την γονιμότητα. Κατά τη διάρκεια λήψης ARVEKAP η πιθανότητα εγκυμοσύνης είναι σπάνια καθώς προκαλεί φαρμακευτική εμμηνόπαυση. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε πάντα στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε. Καλή επιτυχία.
Πράγματι η μέθοδος PCR ανιχνεύει πολύ γρηγορότερα τα στελέχη HIV σε σχέση με την κλασική μέτρηση καθώς η PCR ανιχνεύει το ιικό φορτίο του ιού και επομένως την παρουσία του ακόμα και εάν αυτός βρίσκεται σε μικρά ποσά. Αντίθετα, η κλασική μέθοδος προσδιορίζει την ύπαρξη αντισωμάτων έναντι του ιού. Τα αντισώματα για να παραχθούν χρειάζονται τουλάχιστον ένα μήνα (1-3 μήνες), επομένως ο ιός μπορεί να υπάρχει ήδη στον οργανισμό και τα αντισώματα να είναι εσφαλμένα αρνητικά, εάν η μέτρησή τους έγινε πολύ κοντά στην ημέρα της πιθανής λοίμωξης
Η διερεύνηση των παραμέτρων του σπερμοδιαγράμματος πρέπει να γίνεται από ουρολόγο ή εξειδικευμένο γυναικολόγο. Εκτός από τον αριθμό και άλλοι παράγοντες όπως η κινητικότητα και η μορφολογία θα πρέπει να αναφέρονται ώστε να κατευθύνεται σωστά η διερεύνηση. Ένα αποτέλεσμα δε λέει πολλά πράγματα, επειδή οι τιμές του σπέρματος είναι εξαιρετικά μεταβλητές, οπότε μια δεύτερη εξέταση σε τρείς (3) μήνες, είναι απαραίτητη ώστε να επιβεβαιωθεί το αποτέλεσμα. Παράγοντες που επηρεάζουν δυσμενώς το σπέρμα είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ, η λήψη φαρμάκων, το άγχος, κάποια ασθένεια, ο πυρετός, εποχικές διακυμάνσεις, αλλά και ορμονικές διαταραχές. Οπότε πριν να μιλήσουμε για θεραπεία, πρέπει να μιλήσουμε για διάγνωση. Η ψηλάφηση των όρχεων (έλεγχος μεγέθους, σύστασης, κιρσοκήλη) αλλά και ο ορμονικός έλεγχος (FSH, LH, TESTO, PROLACTIN, TSH) αλλά και υπερηχογράφημα όρχεων (απόφραξη σπερματικών πόρων και σωληναρίων) είναι απαραίτητα. Από ορισμένους προτείνεται η χορήγηση βιταμινών και αντιοξειδωτικών για 3-6 μήνες που φαίνεται ότι βελτιώνει την κινητικότητα και λιγότερο τον αριθμό των σπερματοζωαρίων (σε μη αποφρακτική ολιγοσπερμία).
Αγαπητή φίλη, η ανταπόκριση των ωοθηκών στην τελευταία προσπάθεια εξωσωματικής ήταν χαμηλή γεγονός που ξαφνιάζει σε σχέση με την ηλικία σας. Πιθανόν αυτό να οφείλεται στα χειρουργεία ενδομητρίωσης που έχετε κάνει στο παρελθόν. Η εξέταση της Αντιμυλλέριαν ορμόνης (ΑΜΗ), θα μας δώσει στοιχεία για το επίπεδο των αποθεμάτων των ωοθηκών σε ωάρια και την μελλοντική ανταπόκριση σε φαρμακευτική διέγερση. Η In Vitro ωρίμανση ωαρίων δεν θα μας βοηθήσει καθώς στόχος της δεν είναι η αύξηση του αριθμού των ωοθυλακίων, αλλά η αποφυγή λήψης αυξημένων δόσεων φαρμάκων όταν συντρέχουν ιατρικοί λόγοι. Επομένως πρέπει να ξαναπροσπαθήσετε κανονική διέγερση με διαφορετικό ίσως πρωτόκολλο και αυξημένη δοσολογία φαρμάκων, καθώς το ELONVA δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η ενδομητρίωση δυστυχώς δεν θεραπεύεται ποτέ ολοκληρωτικά, ενώ η ύπαρξή της φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά και την ποιότητα των αναπτυσσόμενων ωαρίων αλλά και του ενδομητρίου . Εάν το σπέρμα του συζύγου είναι φυσιολογικό τότε δεν είναι απαραίτητο να αναζητήσουμε άλλους πιθανούς λόγους για την ποιότητα των εμβρύων, εάν όμως εμφανίζει ολιγοασθενοσπερμία, τότε ίσως απαιτείται έλεγχος σπέρματος με DNA-fragmentation,, FISH. Οπωσδήποτε στην επόμενη προσπάθεια καλό είναι η εμβρυομεταφορά να γίνει στο στάδιο της βλαστοκύστης. Εύχομαι καλή επιτυχία, όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη ερώτηση.έχετε.
Αγαπητή φίλη, θα μου επιτρέψετε να αναφέρω πως αδυναμία τεκνοποίησης σε προσπάθειες πέντε ετών είναι μεγάλο χρονικό διάστημα και κακώς το αφήσατε τόσο καιρό. Η ιατρική συμβουλή πάντα είναι πως σε γυναίκες ηλικίας > 35 ετών η αδυναμία τεκνοποίησης μετά συστηματική προσπάθεια επί 6μηνο χρίζει περαιτέρω άμεσο έλεγχο γονιμότητας του ζευγαριού. Μου αναφέρετε ότι όλες οι εξετάσεις που κάνατε είναι καλές και το πρόβλημα είναι του συζύγου. Πρέπει να αναφέρουμε τις εξετάσεις που μας ενδιαφέρουν. Αυτές για εσάς είναι : ορμονικό προφίλ (FSH, LH, E2, TESTO, PRL, DHEAS, AMH, TSH, fT4), σαλπιγγογραφία, υπερηχογραφικός έλεγχος έσω γεννητικών οργάνων. Για το σύζυγο ένα σπερμοδιάγραμμα. Εάν η ποιότητα του σπέρματος δεν είναι καλή πρέπει να δούμε εάν υπάρχουν τρόποι να βελτιώσουμε την κατάσταση (χορήγηση αντιοξειδωτικών επί 3μηνο), ή εάν απαιτείται περαιτέρω έλεγχος. Θα πρέπει να λάβετε υπόψιν πως παρά την καλή κατάσταση της υγείας σας, η ηλικία συνιστά περιοριστικό παράγοντα καθώς είναι γνωστό πως σε γυναίκες ηλικίας >38 ετών η ποιότητα και η ποσότητα των ωαρίων αρχίζει να υποβαθμίζεται. Ακόμα δηλαδή και η εφαρμογή μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχει κάποιους πρακτικούς περιορισμούς. Σε κάθε περίπτωση το ποσοστό επίτευξης κύησης στο κέντρο μας για την περίπτωσή σας μπορεί να ξεπεράσει το 30%. Αυτό βέβαια είναι διαφορετικό από το ποσοστό γέννησης υγιούς τέκνου (take home baby) το οποίο είναι χαμηλότερο καθώς δυστυχώς σε ηλικίες >38 ετών η πιθανότητα αποβολών και παλίνδρομων κυήσεων είναι αυξημένη. Σας ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, από τη στιγμή που όλες οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές, τότε καλώς ο γιατρός σας, σας χορήγησε φάρμακα για πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με στόχο την σπερματέγχυση. Κάθε πράγμα όμως έχει το χρόνο του. Θέλω να πώ πως η ηλικία σας είναι 37 ετών και οι όποιες κινήσεις πρέπει να είναι στοχευμένες και γρήγορες καθώς η ποιότητα και η ποσότητα των ωαρίων σας μετά τα 38 θα αρχίσει να υποβαθμίζεται. Ήδη ορισμένοι κύκλοι σας είναι ανωιθυλακιορρηκτικοί. Εάν λοιπόν 2-3 προσπάθειες με κλομιφαίνη και σπερματέγχυση δεν αποδώσουν τότε η άποψή μου είναι πως πρέπει να προχωρήσετε σε άλλες μεθόδους υποβοήθησης όπως η εξωσωματική. Δυστυχώς η φύση δεν μας παρέχει απεριόριστο χρόνο και μετά τα 38 έτη θα αρχίσει να κλείνει το αναπαραγωγικό σας παράθυρο. Η αντιμετώπιση του γιατρού σας είναι σωστή αλλά μάλλον πρέπει να προχωρήσετε παραπέρα, ώστε με βεβαιότητα και γρήγορα να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, χωρίς να γνωρίζω ποιες εξετάσεις έχετε κάνει, στις περιπτώσεις καθ΄'εξιν αποβολών οι εξετάσεις που συνήθως προτείνουμε είναι: έλεγχος θρομβοφιλίας και ανοσολογικό προφίλ, έλεγχος ΝΚ κυττάρων στο περιφερικό αίμα, καρυότυπος άνδρα/γυναίκας, ορμονικός έλεγχος θυρεοειδούς και προλακτίνης καθώς και υστεροσαλπιγγογραφία ή υπερηχογράφημα μήτρας για ύπαρξη υποβλεννογόνιου ινομυώματος και ενδομήτριου πολύποδα. Εάν όλα είναι φυσιολογικά τότε πρόκειται για περίπτωση ανεξήγητης υπογονιμότητας και ίσως με το γυναικολόγο σας θα πρέπει να σκεφτείτε και τη πιθανότητα εξωσωματικής. Επιπλέον, είναι γεγονός πως οι όποιες εξετάσεις δεν δίνουν λύσεις σε όλα τα προβλήματα καθώς πολλά πράγματα σε ότι αφορά την επιτυχή εμφύτευση δεν τα γνωρίζουμε. Για το λόγο αυτό πολλές φορές προτείνουμε εμπειρικές θεραπείες που φαίνεται ότι βοηθούν χωρίς να γνωρίζουμε τον ακριβή μηχανισμό δράσης και παρά το γεγονός ότι όλες οι εξετάσεις είναι φυσιολογικές. Τέτοιες θεραπείες είναι η χορήγηση κορτιζόνης, προγεστερόνης και αντιπηκτικών. Ελπίζω να σας έδωσα ένα γενικό περίγραμμα. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε. Ευχαριστούμε για τη ερώτηση.
Θεωρητικά μετά το πέρας της επίδρασης της ARVEKAP ο κύκλος επανέρχεται κανονικά καθώς μπαίνει σε λειτουργία ο ορμονικός άξονας. Πολύ σπάνια σε μεγάλες ηλικίες να προκαλείται παρατεταμένη αμηνόρροια μετά την ένεση. Πάντα υπάρχει και το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης, παρά το γεγονός αν μιας γυναίκας δεν της έρθει περίοδος (συμβαίνει κάποιες φορές). Καλό είναι να κάνει εξέταση αίματος για μέτρηση της β-χοριακής για τον αποκλεισμό πιθανής κύησης. Επίσης ένα γυναικολογικό υπερηχογράφημα θα ήταν αναγκαίο. Εάν αυτά είναι αρνητικά θα μπορούσε να προχωρήσει σ΄ έναν πλήρη ορμονικό έλεγχο (FSH, LH, E, TESTO, προλακτίνη, TSH, fT4, Δ4-ανδροστενδιόνη ).
Αγαπητή φίλη, η ύπαρξη ιστορικού αποβολών και αποξέσεων δημιουργεί ένα επιβαρυμένο ιστορικό που πρέπει να διερευνηθεί. Η ηλικία είναι καθοριστικός παράγοντας για το ζευγάρι, καθώς είναι γνωστό πως σε γυναίκες ηλικίας >38 ετών η γονιμότητα μειώνεται εκθετικά, αυξάνοντας τις αποβολές. Κατά τη γνώμη μου χρειάζεται ένας καλός έλεγχος θρομβοφιλίας και ανοσολογικού προφίλ, όπως επίσης και μια σαλπιγγογραφία. Επιπλέον, ο έλεγχος εκ νέου του ωοθηκικού αποθέματος σε ωάρια με την Αντιμυλλέριαν ορμόνη θα ήταν κατατοπιστικός. Εάν όλα αυτά είναι φυσιολογικά και θέλουμε να το ψάξουμε περισσότερο τότε πρέπει να κάνετε καρυότυπο αλλά και εξετάσεις στο σπέρμα όπως DNA-fragmentation, FISH. Το σπερμοδιάγραμμα μπορεί να είναι φυσιολογικό αλλά πολλές φορές υποκρύπτει ανωμαλίες. Σε κάθε περίπτωση πρέπει κάπως να προχωρήσετε τα πράγματα. Εάν όλες οι εξετάσεις είναι καλές τότε πρέπει να δοκιμάσετε τη σπερματέγχυση μετά πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με κλομιφαίνη και εάν αυτό είναι αρνητικό τότε πρέπει να προχωρήσετε σε εξωσωματική. Δεν μπορεί να περιμένετε 10 χρόνια χωρίς να λάβετε δραστικά μέτρα. Εξάλλου και η ανεξήγητη υπογονιμότητα είναι μια από τις ενδείξεις της εξωσωματικής. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν γνωρίζουμε πως επηρεάζουν την αναπαραγωγή, και ενώ όλα φαίνονται φυσιολογικά τελικά ίσως δεν είναι. Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα η επιστημονική γνώση που θα λύνει όλα τα προβλήματα, επομένως και σε περιπτώσεις ''ανεξήγητης'' υπογονιμότητας η εξωσωματική μπορεί να δώσει άμεση λύση. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Oι περιπτώσεις ανευπλοειδίας αυξάνονται όταν η ηλικία της γυναίκας είναι μεγαλύτερη των 35 ετών και ο προεμφυτευτικός έλεγχος γίνεται στο πλαίσιο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Ο έλεγχος αυτός λοιπόν πράγματι έχει νόημα σε περιπτώσεις πολλαπλών αποβολών στο πρώτο τρίμηνο ή σε γυναίκες ηλικίας > 35 ετών που υποβάλλονται σε εξωσωματική, ιδιαίτερα όταν έχουν βεβαρυμμένο μαιευτικό ιστορικό. Υπάρχουν δύο τεχνικές ελέγχου του γενετικού υλικού σε επίπεδο αριθμού χρωμοσωμάτων. Η μέθοδος FISH (έλεγχος 5-9 χρωμοσώματα) που καλύπτει τις συχνότερες ανευπλοειδίες και η μέθοδος (CGH) που ελέγχει και τα 23 χρωμοσώματα με μια ασφάλεια αποτελέσματος που προσεγγίζει το 100%. Είναι μέθοδος ακριβή και το κόστος της μπορεί να αγγίξει τα 3000 ευρώ ανάλογα με τον αριθμό των εμβρύων που θα εξετασθούν. Επιπλέον είναι διαδικασία χρονοβόρα με αποτέλεσμα τα έμβρυα να παγώνονται και η εμβρυομεταφορά να γίνεται σε επόμενο κύκλο.
Αγαπητέ φίλε, όλες τις σχετικές πληροφορίες μπορείτε να τις βρείτε στο ηλεκτρονικό μας site. Βρισκόμαστε στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα.
Δυστυχώς η πρόωρη εμμηνόπαυση για μια γυναίκα 34 ετών είναι μια εξαιρετικά άσχημη και σοκαριστική εξέλιξη ειδικά όταν δεν έχει ολοκληρώσει την οικογένειά της. Στις περιπτώσεις αυτές νομοτελειακά οδηγούμαστε στη δωρεά ωαρίων. Σε ότι αφορά την αιτία σε μεγάλο ποσοστό ο λόγος είναι γενετικός και οφείλεται στο σύνδρομο (fragile X chromosome) ενώ, ένα μικρότερο ποσοστό, οφείλεται σε μια πλειάδα παραγόντων μεταξύ των οποίων και ο ανοσολογικός. Η πιθανότητα να εκδηλωθεί στη συγκεκριμένη γυναίκα άλλη ανοσολογική βλάβη είναι μικρή και μόνο εάν διαπιστωθεί ότι η εμμηνόπαυση είναι εκδήλωση μιας γενικευμένης ενδοκρινοπάθειας, που θα ήταν αρκετά εμφανής ήδη. Εκείνο που απαιτείται δεν είναι αντισύλληψη, αλλά εξατομικευμένη θεραπεία συνδυασμένης ορμονικής υποκατάστασης (οιστρογόνα, προγεστερόνη) ώστε να προστατεύεται έναντι της οστεοπόρωσης και των καρδιαγγειακών προβλημάτων. Η χορήγηση ορμονών μέχρι την ηλικία των 50 ετών δεν έχει κανένα κίνδυνο για αυτήν, εκτός και εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό κακοήθους νόσου του μαστού. .
Η χορήγηση Arvekap στο πλαίσιο θεραπείας ενδομητρίωσης, προκαλεί φαρμακευτικά προσωρινή εμμηνόπαυση με αποτέλεσμα η επίτευξη κύησης να μην είναι εφικτή.
O νόμος ορίζει ότι τα παιδιά τα οποία πρόκειται να γεννηθούν μετά προσπάθεια υποβοηθούμενης αναπαραγωγής πρέπει να έχουν νομική υπόσταση και προστασία. Ορίζει λοιπόν ότι αυτή η προστασία παρέχεται είτε στο πλαίσιο ενός νόμιμου γάμου είτε στο πλαίσιο μιας συμβολαιογραφικής συμφωνίας μεταξύ των ενδιαφερόμενων γονέων, κατά την οποία συνυπογράφουν και συνομολογούν ότι αποδέχονται και αναγνωρίζουν ως νόμιμο τέκνο τους, το παιδί/τα παιδιά που θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της εφαρμογής μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Αγαπητέ φίλε, επειδή η ερώτησή σας φορά οικονομικό ζήτημα, σας προτρέπω να επικοινωνήσετε τηλεφωνικά με την κεντρική γραμματεία του κέντρου μας (τα τηλέφωνα φαίνονται στο site) προκειμένου να ρωτήσετε με λεπτομέρειες αυτά που επιθυμείτε. Ευχαριστώ, και είμαστε πάντα στη διάθεσή σας για όποια ερώτηση ιατρικού περιεχομένου έχετε.
Αγαπητή φίλη, με δεδομένο το ιστορικό σας και τις εξετάσεις που μου αναφέρετε ότι έχετε κάνει είστε μια μάλλον δύσκολη περίπτωση. Απαντώ με τη σειρά στα ερωτήματά σας: 1. τα ινομυώματα ενοχοποιούνται για αποβολές ανεξαρτήτως μεγέθους όταν είναι υποβλεννογόνια ή όταν το μέγεθος τους είναι πολύ μεγάλο και παραμορφώνει το ενδομήτριο ανεξαρτήτως εντόπισης. Εάν τα ινομυώματα δεν παρεκτοπίζουν το ενδομήτριο δεν φαίνεται να ενοχοποιούνται για αποβολές. 2. Η ενδομητρίωση (ενδομητριωσική κύστη) επηρεάζει την υποδεκτικότητα του ενδομητρίου και την ποιότητα των ωαρίων επομένως μπορεί να οδηγήσει πιθανόν σε αποβολές. Τέτοιες κύστεις χειρουργούνται όταν το μέγεθος είναι μεγαλύτερο από 4 εκ. Άλλος τρόπος να ξεπεραστεί το πρόβλημα είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση. 3. Σε ότι αφορά τις εξετάσεις, έχετε κάνει σχεδόν τα πάντα που θα μπορούσατε. Δεν αναφέρετε, εάν έχετε κάνει έλεγχο καρυοτύπου εσείς και ο σύζυγος καθώς επίσης και έλεγχο FISH-σπέρματος (έλεγχος καρυοτύπου σπέρματος). Επιπλέον το ενδομήτριο είναι σημαντικός παράγοντας σε ότι αφορά την υποδεκτικότητά του, γεγονός όμως που δεν μπορεί να ελεγχθεί εύκολα. Η μορφολογία του στον υπέρηχο είναι ένας έμμεσος δείκτης (πάχος, τριζωνική απεικόνιση). Επιπλέον εάν οι αποβολές συνοδεύτηκαν από αποξέσεις ίσως υπάρχουν συμφύσεις στην ενδομήτρια κοιλότητα που επιτείνουν το πρόβλημα. Έχετε κάνει υστεροσκόπηση ή σαλπιγγογραφία; 4. Ο γιατρός σας σωστά σκεφτόμενος προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση ανεξήγητης υπογονιμότητας. Η αλήθεια είναι ότι η επιστήμη δεν τα γνωρίζει όλα, και αυτό που σήμερα μοιάζει ανεξήγητο αύριο μπορεί να βρει ερμηνεία. Κατά τη γνώμη μου ο ιατρός σας λειτουργεί σωστά και προσπαθεί να σας καλύψει από όλες τις απόψεις φαρμακευτικά, παρά το γεγονός ότι στις εξετάσεις δεν εντοπίστηκε ξεκάθαρα κάποια αιτία υπογονιμότητας. Πολλές φορές χρειάζεται να αυτοσχεδιάσουμε και να καταφύγουμε σε ακραίες λύσεις προκειμένου να επιτύχουμε το κατάλληλο αποτέλεσμα. Ίσως θα έπρεπε τελικά να σκεφτείτε και την πιθανότητα εξωσωματικής που μας δίνει τη δυνατότητα του προεμφυτευτικού ελέγχου εάν κριθεί απαραίτητο. Ευχαριστώ για τη ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλετε.
Αγαπητή φίλη, ο ιατρός σας καλά κάνει και σας καθησυχάζει. Εκείνο που κατά τη γνώμη μου μπορείτε να κάνετε είναι τα εξής: έλεγχο για τοξόπλασμα, επανάληψη του υπερηχογραφήματος σε 2-3 εβδομάδες. Η πιθανότητα χρωμοσωμικών ανωμαλιών είναι πολύ μικρή. Πολλές φορές σε ισχιακή προβολή του εμβρύου οι πλάγιες κοιλίες μετρώνται ψευδώς αυξημένες. Όλα θα πάνε καλά, καλή συνέχεια.
Αγαπητή φίλη, αρχικά λυπάμαι ειλικρινά για το ατυχές γεγονός. Τα βασικά στοιχεία επιτυχίας είναι η καλή ποιότητα των εμβρύων που μεταφέρονται καθώς και η υποδεκτικότητα του ενδομητρίου. Εάν τα έμβρυα είναι στο στάδιο της βλαστοκύστης το ποσοστό επιτυχίας είναι αυξημένο και για ηλικίες μικρότερες των 35 ετών ξεπερνά το 50% σε κάθε προσπάθεια. Η διερεύνηση μιας αποβολής είναι περίπλοκη καθώς δεν γνωρίζουμε πλήρως όλα τα κομμάτια του 'παζλ'. Δηλαδή, σε ποσοστό 60% φταίνε χρωμοσωμικές ανωμαλίες των εμβρύων κατά τη διαίρεσή τους, ενώ ένα 40% μπορεί να οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες όπως: θρομβοφιλία, ανοσοευαισθησία (έλλειψη αντιπατρικών αντισωμάτων, κύτταρα ΝΚ κ.α.), πιθανά ινομυώματα της μήτρας, χαμηλή υποδεκτικότητα ενδομητρίου κ.α. Θα έλεγα, οτι κάθε περίπτωση πρέπει να διερευνάται ξεχωριστά και με προσωπική επαφή με τον γυναικολόγο, ώστε να σας κατευθύνει σωστά βάσει του ιστορικού σας. Καλή συνέχεια στην προσπάθειά σας και περιμένουμε να τα πούμε απο κοντά.
Η διαδικασία για την κρυοσυντήρηση ωαρίων είναι η ίδια με μια προσπάθεια εξωσωματικής χωρίς όμως τη δημιουργία εμβρύων και την εμβρυομεταφορά. Δηλαδή, η ενδιαφερόμενη ξεκινάει τη λήψη ορμονών για περίπου δέκα ημέρες, προκειμένου να διεγείρουμε φαρμακευτικά τις ωοθήκες ώστε να παράγουν πολλά ωάρια. Στη συνέχεια όταν αυτά φτάσουν στο σωστό μέγεθος (>17mm) ακολουθεί η λήψη τους. Τα ώριμα ωάρια στο σύνολό τους, στη συνέχεια υφίστανται μια διαδικασία ταχείας κρυόψυξης (vitrification). Στην κατάσταση της αδράνειας μπορούν να παραμείνουν για πολλά χρόνια μέχρι να αποφασίσει μια γυναίκα να τα χρησιμοποιήσει. Η όλη διαδικασία συνοδεύεται από περίπου 10% απωλειών. Δηλαδή στα 100 ωάρια τα 10 ωάρια καταστρέφονται.
Αγαπητή φίλη, οι συμφύσεις της μήτρας πιθανόν οφείλονται στην παλαιά μικροεπέμβαση που είχατε υποβληθεί. Δυστυχώς σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει πάντα κίνδυνος συμφύσεων. Στις περιπτώσεις αυτές λύνουμε υστεροσκοπικά τις συμφύσεις , χορηγούμε οιστρογόνα για δύο περίπου μήνες και στη συνέχεια επαναλαμβάνουμε την υστεροσκόπηση γα επανέλεγχο. Σε περίπτωση επαναδημιουργίας συμφύσεων τις λύνουμε εκ νέου. Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές αποκατάστασης του ενδομητρίου σε εκείνη την περιοχή εάν έχει καταστραφεί η βασική στοιβάδα. Εάν οι σάλπιγγες είναι βατές, κάνετε ωοθυλακιορρηξία, και οι παράμετροι του σπερμοδιαγράμματος είναι φυσιολογικές τότε μπορείτε να προσπαθήσετε και με φυσικό τρόπο. Η σπερματέγχυνση μπορεί να είναι μια ακόμα επιλογή, ενώ εάν υπάρχει και σαλπιγγικός παράγοντας υπογονιμότητας, τότε οδηγούμαστε στην εξωσωματική. Δυστυχώς καμία μέθοδος δεν λύνει το πρόβλημα του ενδομητρίου και μπορεί να βιώσετε αποτυχημένες προσπάθειες ή και αποβολές μέχρι να επιτύχετε τον στόχο σας. Πιστεύω οτι θα τα καταφέρετε απλώς χρειάζεται πίστη και υπομονή. Πάντα να συμβουλεύεστε τον προσωπικό σας ιατρό. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Η στένωση τραχήλου όταν υπάρχει, δυσχεραίνει το στάδιο της εμβρυομεταφοράς καθώς ο καθετήρας που φέρει τα έμβρυα δεν διέρχεται ομαλά. Η πιθανή καθυστέρηση ή οι μικροτραυματισμοί κατά την εμβρυομεταφορά αναφέρεται ότι ενοχοποιούνται σε πολλές περιπτώσεις για χαμηλά ποσοστά εμφύτευσης και επίτευξη εγκυμοσύνης. Για το λόγο αυτό όταν υπάρχει τέτοια περίσταση καλό είναι εκτός κύκλου εξωσωματικής να γίνεται διαστολή του τραχήλου ώστε να αποφεύγεται η δύσκολη προσπέλαση που μπορεί εκτός των άλλων να προκαλέσει άγχος στο ζευγάρι και στο γιατρό.
Δυστυχώς ορισμένες φορές τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα σχεδιάζουμε και μπορεί να συμβεί ακύρωση προσπαθειών λόγω μη ανταπόκρισης της δότριας στη λαμβανόμενη φαρμακευτική διέγερση ή ακόμα και λόγω κακής ποιότητας ωαρίων ή συχνότερα λόγω κακής γονιμοποίησης. Όλες οι κυρίες που προσφέρονται για δότριες βάσει του νόμου πρέπει να ελέγχονται για καρυότυπο, μεσογειακή αναιμία, κυστική ίνωση και λοιμώδη νοσήματα. Σε περίπτωση μη ανταπόκρισης στην αγωγή, συνήθως πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό και η επόμενη διέγερση είναι επιτυχημένη. Εάν όμως το πρόβλημα είναι η ποιότητα των ωαρίων τότε πολύ πιθανό το πρόβλημα να μην επιλυθεί σε επόμενη προσπάθεια και η αλλαγή δότριας να είναι η ενδεδειγμένη λύση. Βέβαια ο θεσμός της δωρεάς ωαρίων είναι ανώνυμος, εμπιστευτικός και βεβαίως οικειοθελής. Είναι δηλαδή στη διακριτική επιθυμία και ευχέρεια της κυρίας που προσέφερε το γενετικό της υλικό να αποφασίσει εάν επιθυμεί να ξαναμπεί στην διαδικασία και πότε. Επομένως πρέπει να συζητήσει με τον προσωπικό της ιατρό για τα επόμενα βήματά της.
Το κομμάτι της δωρεάς γενετικού υλικού (ωάρια, σπέρμα) με βάση την Ελληνική νομοθεσία καλύπτεται από πλήρη ανωνυμία. Θεωρητικά κανένα προσωπικό στοιχείο του δότη δεν αποκαλύπτεται. Εκείνο που συνήθως συμβαίνει είναι ότι σύμφωνα με τις δικές της επιθυμίες σε σημαντικά ζητήματα, στο Κέντρο, προσπαθούν να ταιριάξουν κατά το δυνατόν τα γνωρίσματα του δότη. Δηλαδή το σύστημα δεν λειτουργεί όπως στην Αμερική όπου η επιλογή του δότη γίνεται μέσα από κατάλογο με πλήρη καταγραφή των προσωπικών δεδομένων. Αυτό στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται Σε κάθε περίπτωση όλοι οι δότες ελέγχονται με καρυότυπο, επίσης για κυστική ίνωση, για μεσογειακή αναιμία και για λοιμώδη νοσήματα, είναι απόλυτα υγιείς και με αποδεδειγμένη γονιμοποιητική ικανότητα.
Καλό είναι να μεσολαβούν τουλάχιστον 10 ημέρες μετά το επόμενο σπερμοδιάγραμμα, ενώ κάποιοι γιατροί προτείνουν και μεγαλύτερα διαστήματα. .
Η διαδικασία είναι απολύτως ασφαλής και απόλυτα ιχνηλατίσιμη. Οι κυρίες που αποφασίζουν να χαρίσουν το γενετικό τους υλικό περνούν από εκτεταμένο ιατρικό και εργαστηριακό έλεγχο που αφορά το οικογενειακό τους και ατομικό τους ιστορικό, είναι αποδεδειγμένα υψηλής γονιμοποιητικής ικανότητας, ενώ γίνεται καρυότυπος (χρωμοσωμικές ανωμαλίες), έλεγχος για μεσογειακή αναιμία, κυστική ίνωση, λοιμώδη νοσήματα κ.α. Σε ότι αφορά την επιλογή των χαρακτηριστικών αυτό είναι αντίθετο στην Ελληνική νομοθεσία η οποία ορίζει πλήρη ανωνυμία και διασφάλιση όλων των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων τόσο για το ζευγάρι όσο και για τη δότρια. Εκείνο που συνήθως συμβαίνει είναι ότι το ζευγάρι ενημερώνει για τις επιθυμίες του και γίνεται προσπάθεια να ταιριάξουμε (matching) την κατάλληλη δότρια εφόσον υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
H σαλπιγγοπλαστική γνώρισε μεγάλη διάδοση την προηγούμενη 10ετία και στην Ελλάδα ενώ σε πολλά κέντρα (Γαλλία κ.α) συνεχίζουν να την εφαρμόζουν μαζικά υποστηρίζοντας ότι τα αποτελέσματά τους (ποσοστά κύησης, ζώντων νεογνών) είναι συγκρίσιμα με εκείνα της εξωσωματικής. Υπό προϋποθέσεις (φίμωση κωδωνικού άκρου σάλπιγγας με λειτουργικό σαλπιγγικό επιθήλιο) η μέθοδος μπορεί να δίνει συγκρίσιμα αποτελέσματα με την εξωσωματική. Η προσπέλαση είναι λαπαροσκοπική και η διαδικασία σχετικά απλή με πιθανές επιπλοκές την επαναφίμωση και την εξωμήτρια κύηση. Η μέθοδος βεβαίως είναι διαδεδομένη και στην Ελλάδα. Συνήθως όμως η φίμωση που ακολουθεί την πυελική λοίμωξη συνυπάρχει με υδροσάλπιγγα, και με μη λειτουργικό σαλπιγγικό επιθήλιο. Επιπλέον οι μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχουν βελτιωθεί εντυπωσιακά δίνοντας ποσοστά κύησης/κύκλο που ανάλογα με την ηλικία μπορεί να προσεγγίζουν το 55%, πολύ πάνω δηλαδή από το 20-22% που προσφέρει η άλλη μέθοδος στην καλύτερη των περιπτώσεων. Τελικά σε ύπαρξη σαλπιγγικού παράγοντα υπογονιμότητας (υδροσάλπιγγα κ.α)συστήνεται λαπαροσκοπική απολίνωση σαλπίγγων και εξωσωματική γονιμοποίηση για άμεσα και ασφαλή αποτελέσματα.
Η εξωσωματική χωρίς φάρμακα (σε φυσικό κύκλο), ή με ελάχιστη διέγερση με χάπια (χορήγηση κλομιφαίνης ή αναστολέων της αρωματάσης) είναι αρκετά διαδεδομένη και εφαρμόζεται με καλά αποτελέσματα κάτω από ορισμένες ενδείξεις. Οι σημαντικότερες είναι η ηλικία της γυναίκας > 40έτη, η απουσία ανταπόκρισης σε ορμονική διέγερση των ωοθηκών (εξωσωματική με ορμόνες), η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, η ύπαρξη οργανικής νόσου όπου απαγορεύεται η χρήση ορμονών αλλά και η επιθυμία του ζευγαριού. Η μέθοδος είναι απλή και στοχεύει στην παρακολούθηση της φυσικής καταμήνιας ωοθυλακιορρηξίας, την παρακέντηση του ωοθυλακίου και την εξωσωματική γονιμοποίηση του ενός ωαρίου που συνήθως λαμβάνεται. Συνήθης πρακτική είναι το σχηματιζόμενο έμβρυο να ωριμάζει σε συνθήκες εργαστηρίου και στη συνέχεια να κρυοσυντηρείται στο στάδιο της βλαστοκύστης. Ακολουθούν παρόμοιοι κύκλοι με στόχο να δημιουργηθούν 2-3 έμβρυα τα οποία μεταφέρονται σε επόμενο κύκλο μετά επαρκή προετοιμασία του ενδομητρίου. Η μέθοδος μπορεί να οδηγήσει σε πολύμηνη καθυστέρηση (απουσία ωαρίου, αποτυχία γονιμοποίησης και ωρίμανσης σε επαναλαμβανόμενους κύκλους) για το λόγο αυτό εφαρμόζεται όταν συντρέχουν οι αντίστοιχες ιατρικές ενδείξεις.
Αγαπητή φίλη. Σε ότι αφορά την ερώτηση και με βάση το ιστορικό σας θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα. Οι τιμές των αναπαραγωγικών ορμονών για να είναι αξιόπιστες πρέπει να γίνονται την 2-5η ημέρα του κύκλου, διαφορετικά δεν ερμηνεύονται σωστά. Τιμές FSH>10 είναι μια αρχόμενη ένδειξη ωοθηκικής δυσλειτουργίας, πόσο μάλλον μια τιμή μεγαλύτερη από 15. Το άγχος μπορεί να προκαλέσει ανωοθυλακιορρηξία και αμηνόρροια μέσω υπογοναδοτροπικού υπογαναδισμού (πολύ χαμηλές τιμές FSH, LH, οιστραδιόλης), δηλαδή αντίθετα ορμονικά ευρήματα από αυτά που μου αναφέρετε. Κάποια μικρή ωοθηκική υπολειτουργία δεν σημαίνει βεβαίως ότι είστε υπογόνιμη ή ότι δεν μπορείτε να αποκτήσετε παιδιά εφόσον γίνεται ωοθυλακιορρηξία. Οι επιλογές σας είναι αρκετές με δεδομένο τις εξετάσεις που μου αναφέρετε με τη διαφορά ότι ορισμένες είναι συντηρητικές και χρονοβόρες ενώ άλλες πιο ριζικές και με γρήγορα αποτελέσματα. Επιλογή λοιπόν μπορεί να είναι η παρακολούθηση ή πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας (φυσικός ή τροποποιημένος φυσικός κύκλος) και η φυσική επαφή τις γόνιμες ημέρες αλλά και η σπερματέγχυνση, επιλογή όμως είναι και η εξωσωματική μετά απο 3-6μήνες αποτυχημένων προσπαθειών με τους παραπάνω τρόπους. Ότι θα κάνετε παιδί είναι σίγουρο το πόσο γρήγορα ή εύκολα είναι στη φύση αλλά και στο χέρι σας. Η επιλογή είναι δικής σας σε συνεννόηση πάντα με τον θεράποντα ιατρό σας. Σε κάθε περίπτωση όμως μια αυξημένη FSH (εάν έγινε σωστά!!) είναι ένα καμπανάκι που λέει να μην χρονοτριβείτε. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας.
Αγαπητή φίλη, αρχικά σας εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας και καλή δύναμη. Πάντα μια προσπάθεια πρέπει να ξεκινά με καλή διάθεση και με τις καλύτερες προθέσεις. Τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης γενικά διαφοροποιούνται αντιστρόφως ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας. Δηλαδή όσο αυξάνει η ηλικία της γυναίκας τόσο περιορίζονται τα ποσοστά επιτυχίας, ιδιαίτερα πάνω απο την ηλικία των 38ετών. Αυτό συμβαίνει γιατί υποβαθμίζεται σταδιακά η ποιότητα των ωαρίων. Επομένως ο κανόνας είναι οτι καλής ποιότητας γαμέτες (ωάρια, σπερματοζωάρια) δίνουν καλής ποιότητας έμβρυα, αυξάνοντας την πιθανότητα επιτυχίας. Υπάρχουν βέβαια και πολλοί άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα, όπως η υποδεκτικότητα του ενδομητρίου, η παρουσία θρομβοφιλίας και ανοσοβιολογικού υποστρώματος, καθώς και ανωμαλίες του σπέρματος που δεν μπορούν να διαγνωστούν με το σπερμοδιάγραμμα (κατακερματισμός γενετικού υλικού και χρωμοσωμικές ανωμαλίες). Επομένως το τελικό αποτέλεσμα είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων. Σε κάθε περίπτωση τα θεμέλια μιας επιτυχημένης προσπάθειας είναι η καλή ποιότητα των γαμετών. Ευχαρίστως να απαντήσουμε και σε άλλες ερωτήσεις.
Η πραγματικότητα είναι ότι αυτό που βλέπουμε στον υπέρηχο είναι ωοθυλάκια και όχι ωάρια. Σε ιδανικές συνθήκες κάθε ωοθυλάκιο περιέχει και ένα ωάριο, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Δηλαδή ορισμένα περιέχουν μόνο υγρό (κυστικά), ενώ πράγματι κάποια άλλα μπορεί να είναι ανώριμα. Επομένως κατά τη διάρκεια της ωοληψίας δεν είμαστε σίγουροι για τον αριθμό των ωαρίων που θα λάβουμε, καθώς αυτό οριστικοποιείται μετά 1-2 ώρες κάτω από το μικροσκόπιο όπου τα ωάρια διαχωρίζονται σε ώριμα (ύπαρξη πολικού σωματίου, που μπορούν να γονιμοποιηθούν) και ανώριμα (που δεν γονιμοποιούνται). Τα ωάρια ακόμα και ανώριμα, όταν υπάρχουν ανακτώνται κατά τη λήψη (κάπως δυσκολότερα είναι η αλήθεια, αλλά αυτό δεν είναι εμφανές εκείνη τη στιγμή, αλλά είναι γνώση που έχει προκύψει μέσα από μελέτες). Επομένως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν υπάρχουν κάποια ωάρια που δεν ανακτήθηκαν καθώς τα ωάρια είναι κύτταρα και κατά την ωοληψία αυτό που βλέπουμε είναι το ωοθυλάκιο το οποίο ευελπιστούμε να περιέχει ωάριο. Μια έμμεση ένδειξη του πόσα από τα ωοθυλάκια πιθανόν περιέχουν ωάριο είναι η τιμή της οιστραδιόλης που αυξάνει ανάλογα των ωαρίων. Εάν λοιπόν έχουμε πολλά ωοθυλάκια με μια χαμηλή οιστραδιόλη τότε πιθανόν πολλά από αυτά είναι κυστικοί σχηματισμοί χωρίς να εμπεριέχουν ωάριο.
Αγαπητή φίλη, η απάντηση στην ερώτησή σας είναι ΝΑΙ. Η Ελληνική νομοθεσία στο σημείο αυτό είναι από τις πιο προοδευτικές στην Ευρώπη και προβλέπει το θεσμό της μονογονεϊκής οικογένειας. Επομένως βεβαίως και μπορείτε να επιδιώξετε κύηση μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης με δωρεά σπέρματος στο πλαίσιο του συγκεκριμένου θεσμού. Θα χαρούμε να τα πούμε και από κοντά σύντομα. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και εάν έχετε κάποια άλλη απορία, είμαστε στη διάθεσή σας.
Αγαπητή φίλη, το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα, επιτρέπει την εφαρμογή μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε γυναίκες ηλικίας έως 50 ετών, χωρίς εξαιρέσεις. Το ηλικιακό αυτό όριο σε κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες είναι λίγο διαφορετικό, ενώ σχετική χαλαρότητα επικρατεί στις γειτονικές μας βαλκανικές χώρες λόγω έλλειψης σχετικού πλαισίου. Επομένως στην Ελλάδα καμία μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε μια γυναίκα ηλικίας 57 ετών. Τα ζευγάρια αυτά αναγκαστικά κατευθύνονται στην υιοθεσία, όπου όμως και εκεί υπάρχουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις που θα πρέπει να διευκρινίσετε με τις κοινωνικές υπηρεσίες. Σε ότι αφορά τις ορμόνες αντιμυλλέριαν (ΑΜΗ) και ινχιμπίνη, αυτές είναι ένας δείκτης προσδιορισμού του αποθέματος των ωοθηκών σε αρχέγονα ωοθυλάκια και επομένως εμμέσως της υπολειπόμενης γονιμότητας. Στην ηλικία όμως των 57 ετών έχει επέλθει εμμηνόπαυση οπότε δεν έχει νόημα η διενέργειά τους καθώς η ίδια η φύση με καθοριστικό τρόπο έχει τερματίσει τη γυναικεία γονιμότητα. Ελπίζω να σας έδωσα κάποιες ικανοποιητικές απαντήσεις. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή φίλη, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την απόφασή σας να γίνετε εθελόντρια δότρια, καθώς το έργο σας θα βοηθήσει ζευγάρια που έχουν την ανάγκη και συνδρομή σας. Σε ότι αφορά τη διαδικασία, θα πρέπει να πληρούνται ορισμένα νομικά κριτήρια (ηλικία έως 35 ετών κ.α.) και βέβαια θα πρέπει να προηγηθούν αιματολογικές εξετάσεις όπου θα αποδεικνύεται ότι είστε υγιής και μπορείτε να συνεισφέρετε στο πρόγραμμα δωρεάς. Η διαδικασία περιλαμβάνει την ενέσιμη λήψη ορμονών για περίπου 10 ημέρες ώστε να διεγείρουμε φαρμακευτικά τις ωοθήκες για την παραγωγή και ωρίμανση ωοθυλακίων. Σε αυτό το διάστημα μεσολαβούν 3 έλεγχοι της διέγερσης με γυναικολογικό υπερηχογράφημα και αιματολογικές εξετάσεις ώστε να ελέγχεται ικανοποιητικά η ανταπόκριση των ωοθηκών στην λαμβανόμενη αγωγή και ενδεχόμενες τροποποιήσεις που απαιτούνται. Μόλις επιτευχθεί η ωοθυλακική ωριμότητα, έρχεται η ώρα της λήψης των ωαρίων. Αναλυτικά: 1. Στάδιο της διέγερσης των ωοθηκών: Στο στάδιο αυτό, προκειμένου να εξασφαλισθεί η ωρίμανση πολλαπλών ωοθυλακίων, θα χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή (από του στόματος, ενδομυϊκός, υποδορίως ή ενδοκολπικώς). • Σε μερικές περιπτώσεις, η φαρμακευτική αγωγή είναι δυνατόν να προκαλέσει έντονη διέγερση των ωοθηκών, με πιθανή συνέπεια το λεγόμενο «σύνδρομο υπερδιέγερσης», ιδιαίτερα σε περιπτώσεις γυναικών με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών. • Σε περίπτωση εκδήλωσης του συνδρόμου αυτού ενδέχεται να διακοπεί η θεραπεία και σε ακραίες περιπτώσεις (1 -2%) μπορεί να απαιτηθεί η νοσηλεία για την ασφαλέστερη περαιτέρω παρακολούθηση. • Αν το αρμόδιο επιστημονικό προσωπικό της Μονάδας κρίνει ότι η ανάπτυξη των ωοθυλακίων δεν είναι ικανοποιητική, είναι πιθανόν να μου συστήσει να διακοπεί η ως άνω προσπάθεια και να επαναληφθεί σε επόμενο κύκλο. • Από τα μέχρι σήμερα δεδομένα η χρήση ωορρηκτικών φαρμάκων, ακόμη και μακροχρόνια, δεν συνδέεται με μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία της γυναίκας. Πάντα όμως είμαστε προσεκτικοί, λαμβάνοντας εκτεταμένο ιατρικό ιστορικό ιδιαίτερα για περιπτώσεις καρκίνου του μαστού η των ωοθηκών σε γυναίκες 1ου βαθμού συγγένειας. Η λήψη των φαρμάκων δεν προκαλεί καρκίνο, αλλά είναι δυνατόν να επισπεύσει χρονικά την εκδήλωσή ενός προϋπάρχοντος προβλήματος όταν υπάρχει κληρονομική προδιάθεση για την εμφάνιση καρκίνου μαστού ή ωοθηκών. 2. Στάδιο της ωοληψίας: Στο στάδιο αυτό, όταν κριθεί από την αρμόδια ιατρική ομάδα της Μονάδας ότι η αντίδραση των ωοθηκών στη φαρμακευτική αγωγή είναι ικανοποιητική, γίνεται ωοληψία (διακολπικά ). Κατά την ωοληψία κρίνεται απαραίτητη η παρουσία αναισθησιολόγου για χορήγηση ελαφράς αναισθησίας. Η χορήγηση της ανωτέρω αναισθησίας ενέχει τους συνήθεις κινδύνους που συνεπάγεται οποιαδήποτε μορφή νάρκωσης. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να προκληθεί αιμορραγία, της οποίας η αντιμετώπιση ενδέχεται να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση με γενική αναισθησία, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο από τον θεράποντα ιατρό, κατόπιν συναίνεσης της γυναίκας. Οι κίνδυνοι αυτοί είναι σχεδόν ανύπαρκτοι και πλήρως αντιμετωπίσιμοι εάν προκύψουν είναι όμως σημαντικό να τους γνωρίζετε. Μετά τη λήψη ξεκουράζεστε για λίγο και στη συνέχεια μπορείτε να επανέλθετε στην εργασία σας και στην καθημερινότητα. Η περίοδος έρχεται κανονικά σε περίπου 7 ημέρες από τη λήψη. Σε ότι αφορά το ιδιαίτερο πρόβλημα που μου αναφέρετε θεωρώ ότι δεν υπάρχει πρόβλημα από τη λήψη των φαρμάκων αλλά είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον νευρολόγο που σας παρακολουθεί για τις λεπτομέρειες. Σας ευχαριστώ για την ερώτηση. Ελπίζω και άλλες κοπέλες να ενδιαφερθούν και να δραστηριοποιηθούν ενεργά στο κομμάτι της δωρεάς ωαρίων.
Αγαπητή φίλη, χαίρομαι που η σπερματέγχυση είχε αποτέλεσμα αρχικά θετικό καθώς το ποσοστό επίτευξης κύησης είναι περίπου 20% σε κάθε προσπάθεια, όπως δηλαδή και σε φυσική σύλληψη. Με βάση αυτά που αναφέρετε, λάβατε αγωγή διέγερσης των ωοθηκών, (κλομιφαίνη, FSH) δεν μου αναφέρετε όμως ποια. Με δεδομένη λοιπόν την σπερματέγχυση υποθέτω ότι η σαλπιγγογραφία και το σπερμοδιάγραμμα είναι φυσιολογικά. Επομένως ποιος είναι ο λόγος της διέγερσης των ωοθηκών (έχετε μήπως πολυκυστικές ωοθήκες) και ασταθή κύκλο; Σε ότι αφορά την παλίνδρομη κύηση, συνήθως οφείλεται σε χρωμοσωμική ανωμαλία του εμβρύου , αλλά ενοχοποιείται επίσης η θρομβοφιλία, αλλά και ανοσολογικοί λόγοι. Καλό λοιπόν θα ήταν σε συνεννόηση με τον γιατρό σας να κάνατε έναν έλεγχο θρομβοφιλίας και ανοσολογικού προφίλ. Δεν θέλω να σας παρασύρω, αλλά η πραγματικότητα είναι πως μετά κάποιες προσπάθειες σπερματέγχυνσης (που είναι χρονοβόρες και με μικρή πιθανότητα επιτυχίας) ίσως θα έπρεπε να πάτε ένα βήμα παρακάτω. Η εξωσωματική γονιμοποίηση δίνει ταχύτερα και καλύτερα αποτελέσματα με ποσοστό επιτυχίας που κατά περιπτώσεις αγγίζει το 60%, ενώ ταυτόχρονα δίνεται και η ευκαιρία τα έμβρυα να παρακολουθούνται στο εργαστήριο μέχρι τη εμβρυομεταφορά μέχρι το στάδιο της βλαστοκύστης και επομένως να μεταφέρονται μορφολογικά τα καλύτερα. Επιπλέον εάν είναι να λάβετε φάρμακα και ορμόνες γιατί να μην το κάνετε στο πλαίσιο μιας εξωσωματικής? Ευχαριστούμε για τη ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή Αναστασία, από τη στιγμή που ένα χρόνο προσπαθείτε ανεπιτυχώς να μείνετε έγκυος, θα πρέπει να το ψάξετε λίγο παραπάνω. Το σπερμοδιάγραμμα είναι σημαντικό για τον άνδρα αλλά και εσείς πρέπει να κάνετε κάποιες εξετάσεις, όπως υστεροσαλπιγγογραφία και ορμονικό έλεγχο. Στόχος είναι να διαπιστώσουμε ότι είστε και οι δύο γόνιμοι και ότι οι σάλπιγγες (μεταφορική οδός) λειτουργεί κανονικά. Εφόσον αυτά είναι εντάξει τότε κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να λάβετε αντισύλληψη για 2 μήνες ώστε να εξαλειφθούν οι κύστεις και στη συνέχεια να κάνετε πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας με κιτρική κλομιφαίνη. Βεβαίως η διαδικασία θα βρίσκεται υπό στενό ιατρικό και υπερηχογραφικό έλεγχο. Όταν τα ωοθυλάκια ωριμάσουν αρκετά τότε μπορείτε να έρθετε σε φυσική επαφή με τον σύζυγο ή να δοκιμάσετε σπερματέγχυση. Το χειρουργείο καλό είναι να το αποφεύγουμε όταν μπορούμε καθώς πάντα υπάρχει ο κίνδυνος βλάβης και υγιούς ωοθηκικού ιστού, ιδιαίτερα σε ενδομητριοειδείς κύστεις. Εξάλλου το χειρουργείο έχει ένδειξη σε αποτυχία των αντισυλληπτικών και σε κύστεις που αυξάνουν με μέγεθος μεγαλύτερο των 5 εκατοστών. Συμβουλευτείτε τον ιατρό σας. Ευχαριστώ για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητέ κύριε. Το ερώτημά σας είναι πολύ ενδιαφέρον και έχει απασχολήσει τα τελευταία χρόνια πολλές μελέτες και συνέδρια. Σας παραθέτω σχετική βιβλιογραφία προς ενημέρωσή σας. Επιγραμματικά μπορώ να αναφερθώ σε ορισμένα ευρήματα, επισημαίνοντας οτι είναι αποτέλεσμα αναδρομικών μελετών και παρατηρήσεων και ότι σε πολλά σημεία η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη. Η φύση της μεθόδου δημιούργησε ερωτήματα για αυξημένο κίνδυνο γενετικών, επιγενετικών ανωμαλιών, αλλά και περιγεννητικών επιπλοκών. Φαίνεται ότι υπάρχει μια μικρή αύξηση σε ελάσσονες και μείζονες ανωμαλίες που αφορούν το ουρογεννητικό σύστημα των αγοριών κυρίως που συλλαμβάνονται με ICSI σε σχέση με την κλασική IVF και τη φυσική σύλληψη. Επίσης είναι γενικά αποδεκτό οτι τα παιδιά της εξωσωματικής εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό και μελλοντικά για εμφάνιση αυξημένου σωματικού βάρους, πίεσης και διαβήτη. Αντίθετα οι επιγενετικές ανωμαλίες σε ICSI δεν ξεπερνούν το 1% και είναι στατιστικά συγκρίσιμες με την κλασική IVF και την φυσική σύλληψη. Υπάρχει η άποψη επίσης οτι κάποιες ανωμαλίες δεν οφείλονται σε αυτή καθαυτή τη μέθοδο αλλά στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ζευγαριών που τελικά καταφεύγουν σε εξωσωματική γονιμοποίηση (ηλικία, διαταραχές σπερματογένεσης κ.α). Επομένως δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει με βεβαιότητα οτι η εξωσωματική επιβαρύνει καθοριστικά την ποιότητα ζωής των παιδιών και ότι αυξάνει σημαντικά το ποσοστό γενετικών ανωμαλιών. Οι μέθοδοι υποβοηθούμενης αναπαραγωγής θεωρούνται ασφαλής πρακτική με εξαιρετικά θετικά αποτελέσματα. Η συζήτηση όμως παραμένει ανοιχτή...... References (ενδεικτικά): 1.Reprod Biomed Online. 2013 Oct 25. pii: S1472-64 Health outcomes of children born after IVF/ICSI: a review of current expert opinion and literature. Fauser BC1, Devroey P2, Diedrich K3, Balaban B4, Bonduelle M5, Delemarre-van de Waal HA6, Estella C7, Ezcurra D8, Geraedts JP9, Howles CM8, Lerner-Geva L10, Serna J11, Wells D12; Evian Annual Reproduction (EVAR) Workshop Group 2011. 2. Fertil Steril. 2012 Jun;97(6):1331-7.e1-4. Birth defects in children conceived by in vitro fertilization and intracytoplasmic sperm injection: a meta-analysis. Wen J, Jiang J, Ding C, Dai J, Liu Y, Xia Y, Liu J, Hu Z. 3. Hum Reprod Update. 2013 Mar-Apr;19(2):87-104. Why do singletons conceived after assisted reproduction technology have adverse perinatal outcome? Systematic review and meta-analysis. Pinborg A, Wennerholm UB, Romundstad LB, Loft A, Aittomaki K, Söderström-Anttila V, Nygren KG, Hazekamp J, Bergh C. 4. Hum Reprod. 2005 Feb;20(2):413-9. A multi-centre cohort study of the physical health of 5-year-old children conceived after intracytoplasmic sperm injection, in vitro fertilization and natural conception. Bonduelle M, Wennerholm UB, Loft A, Tarlatzis BC, Peters C, Henriet S, Mau C, Victorin-Cederquist A, Van Steirteghem A, Balaska A, Emberson JR, Sutcliffe A
Αγαπητή Θεοδώρα, σε παρόμοιες περιπτώσεις καλό είναι να γίνεται και έλεγχος των χρωμοσωμάτων του σπέρματος (FISH) καθώς υπάρχει κίνδυνος ανωμαλιών. Σε θετικό αποτέλεσμα συστήνεται προεμφυτευτική διάγνωση των εμβρύων ώστε να μεταφερθούν τα απολύτως υγιή. Το σπέρμα λοιπόν με ολιγοασθενοτερατοσπερμία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μπορεί να δώσει εγκυμοσύνη, χωρίς να είναι απαραίτητη η χρήση δότη σπέρματος καθώς γίνεται προσπάθεια επιλογής εκείνων των σπερματοζωαρίων με τα καλύτερα μορφολογικά χαρακτηριστικά. Βέβαια πολλές φορές τα σχηματιζόμενα έμβρυα δεν είναι άριστης μορφολογίας ή αποτυγχάνουν να φτάσουν στο αναπτυξιακό στάδιο της βλαστοκύστης μειώνοντας κάπως την πιθανότητα επίτευξης κύησης. Επιπλέον η μικροέλλειψη του Υ χρωμοσώματος θα κληρονομηθεί στα άρρενα έμβρυα. Ελπίζω να σας έδωσα κάποιες απαντήσεις, είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητέ Νίκο, προφανώς με βάση το ιστορικό που μου περιγράφεις απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή και σχεδιασμός καθώς ήδη έχετε τρεις αποτυχημένες προσπάθειες. Επομένως η προσωπική επαφή νομίζω ότι είναι απαραίτητη, ώστε με νηφαλιότητα να δούμε όλες τις εξετάσεις σας ,αλλά και την πορεία των προηγούμενων προσπαθειών. Η ποιότητα του σπέρματος είναι χαμηλή με πολλές ανώμαλες μορφές και αυξημένο ποσοστό κατακερματισμού. Απαιτείται να γίνει και χρωμοσωματικός έλεγχος των σπερματοζωαρίων (FISH). Εάν το ποσοστό είναι υψηλό τότε απαιτείται προεμφυτευτικός έλεγχος των εμβρύων καθώς η πιθανότητα γενετικών ανωμαλιών είναι μεγάλη. Επιπλέον γίνονται εξετάσεις για κυστική ίνωση και μικρο-αποκοπές του Y- χρωμοσώματος στο πλαίσιο της διερεύνηση όπως επίσης και πλήρης ορμονικός έλεγχος. Εντύπωση μου κάνει η βιοψία όρχεων που κάνατε καθώς αυτή επιφυλάσσεται για περιπτώσεις αζωοσπερμίας. Επίσης συμπεράσματα πρέπει να βγάλουμε και για την ποιότητα των εμβρύων και των ωαρίων. Ήταν επιτυχημένη η διέγερση; πόσα ωάρια δημιουργήθηκαν; πόσα γονιμοποιήθηκαν; σε πόσα έμβρυα συνεχίστηκε η ανάπτυξη; η εμβρυομεταφορά έγινε την 3η ή την 5η ημέρα; κρυοσυντηρήθηκαν έμβρυα? Είναι πολλά αυτά που πρέπει να δούμε και θα επέμενα σε μια συνάντηση. Είμαστε στη διάθεσή σας και σας περιμένουμε να τα πούμε από κοντά. Ευχαριστούμε για την ερώτηση.
Αγαπητή Μαρία, βεβαίως και κάνουμε την εξέταση prenatal safe test. Το κόστος της εξέτασης είναι 650 ευρώ και τα δείγματα αποστέλλονται στο εξωτερικό. Η αιμοληψία γίνεται συνήθως πρωινές ώρες, χωρίς όμως κάποιον άλλο περιορισμό. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Δεν υπάρχει καμία εργασία η οποία να δείχνει κάποια διαφορά ανάμεσα στον φυσικό και τον τεχνητό κύκλο σε επίπεδο εμβρυομεταφοράς κατεψυγμένου εμβρύου. Το μόνο σημείο που σίγουρα υπερτερεί ο τεχνητός κύκλος είναι ότι η προετοιμασία του ενδομητρίου είναι απόλυτα ελεγχόμενη και δεν επηρεάζεται από τις ενδογενείς ορμόνες της γυναίκας οι οποίες θα μπορούσαν να αποσυγχρονίσουν το ενδομήτριο. Αυτό που επίσης γνωρίζουμε, είναι ότι η πιθανότητα ενός καλού εμβρύου να εμφυτευθεί στη μήτρα είναι λίγο μεγαλύτερη στον τεχνητό κύκλο πλην όμως τα ποσοστά εγκυμοσύνης είναι περίπου ίδια ανάμεσα στις δύο μεθόδους.
Αγαπητή κυρία, η ενδομητρίωση δυστυχώς είναι μια πάθηση από την οποία ποτέ δεν μπορούμε να πούμε ότι θεραπευτήκατε εντελώς. Ανεξάρτητα από την απουσία ενδομητριωσικής κύστης η νόσος μπορεί να υπάρχει σε άλλα σημεία του γεννητικού συστήματος σε ύπνωση. Εξάλλου ο μηχανισμός δημιουργίας της ενδομητρίωσης δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρος (υπάρχουν μόνο θεωρίες) επομένως οι παράγοντες που επέδρασαν αρχικά για να εκδηλωθεί η νόσος μπορεί ακόμα να συντρέχουν. Η ενδομητρίωση δεν ενοχοποιείται άμεσα για αποβολές αλλά φαίνεται οτι έμμεσα μπορεί αν επηρεάσει καθώς φαίνεται ότι τροποποιεί και διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού (χυμική και κυτταρική ανοσία)προκαλώντας διαταραχές στον τρόπο αντίδρασής του σε εξωγενή ερεθίσματα, επομένως πιθανόν και έναντι του κυήματος. Με λίγα λόγια έχετε ένα ιστορικό καθ'έξιν αποβολών και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστείτε. Αρχικά πρέπει να ελεγχθεί το ανοσοβιολογικό σύστημα (πλήρης ανοσολογικός έλεγχος) αλλά και έλεγχος θρομβοφιλίας. Εάν αυτά είναι φυσιολογικά απαιτείται καρυότυπος του ζεύγους για γενετικό έλεγχο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την πιθανή παρουσία ανωμαλιών της μήτρας και ίσως μια υστεροσκόπηση θα ήταν χρήσιμη. Ελπίζω να σας έδωσα ένα πλαίσιο κινήσεων. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή Βένια, καθυστέρησα να σας απαντήσω γιατί καλό είναι οι απόψεις που θα εκφράσω να μην επηρεάσουν τη σχεδιαζόμενη θεραπεία από το γιατρό σας, για λόγους δεοντολογίας. Πράγματι η εικόνα που μου περιγράφεται ταιριάζει με αυξημένη πιθανότητα υπερδιέγερσης των ωοθηκών. Η ακολουθούμενη θεραπεία της μείωσης της δοσολογίας των χορηγούμενων ορμονών είναι σωστή. Υπάρχουν διάφορες θεραπείες που έχουν προταθεί για την αποφυγή του συνδρόμου και είμαι σίγουρος ότι τις έχετε ήδη συζητήσει με τον θεράποντα ιατρό σας. Δυστυχώς καμία αγωγή δεν εξασφαλίζει την αποφυγή του συνδρόμου σε ποσοστό 100% στην περίπτωση του πρωτοκόλλου του αγωνιστή. Εκείνο που βοηθάει καθοριστικά είναι η αποφυγή της εμβρυομεταφοράς εφόσον την πέμπτη ημέρα μετά την λήψη των ωαρίων υπάρχει μεγάλη ποσότητα ασκιτικού υγρού στην κοιλιά. Στην περίπτωση αυτή τα έμβρυα που υπάρχουν κρυοσυντηρούνται και η εμβρυομεταφορά γίνεται σε κάποιον επόμενο κύκλο μετά κατάλληλη προετοιμασία του ενδομητρίου. Επιπλέον για τη βελτίωση των συμπτωμάτων μπορεί να χορηγηθεί 1-2 ημέρες πριν και μετά τη λήψη των ωαρίων μία δόση ανταγωνιστή που φαίνεται ότι βελτιώνει τα συμπτώματα. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Οι πυλώνες του ελέγχου της γονιμότητας είναι η ύπαρξη ωοθυλακιορρηξίας, η ποιότητα του σπέρματος και η βατότητα των σαλπίγγων. Πρέπει δηλαδή να διαπιστωθεί ότι παράγεται ικανό γεννητικό υλικό και ότι αυτό μπορεί να επιτύχει κύηση. Για το σκοπό αυτό για το σύζυγο απαιτείται η διενέργεια σπερμοδιαγράμματος (3 ημέρες αποχή), ενώ για εσάς σαλπιγγογραφία και ορμονικός έλεγχος (FSH, LH, prolactin, E2, TSH, fT3, fT4, testosterone, Δ4-ανδροστενδιόνη, 17-ΟΗ προγεστερόνη, DHEAS) την 2-5 ημέρα του κύκλου. Πολλές φορές για να εκτιμηθεί η βιολογική ηλικία των ωοθηκών (αποθέματα σε ωάρια) ελέγχεται η αντιμυλλέριαν ορμόνη (ΑΜΗ).
Πρέπει να γίνει επίσκεψη σε ενδοκρινολόγο ο οποίος και θα υποδείξει τον τρόπο. Στην εγκυμοσύνη, ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο της κύησης η TSH πρέπει να είναι μικρότερη των 2,5. Σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει πιθανότητα κρετινισμού του εμβρύου (διανοητική υστέρηση). Η εγκεφαλική λειτουργία δεν μπορεί να διαπιστωθεί παρά μόνο μετά την κύηση, ενώ κάποια συνοδά έμμεσα ανατομικά στοιχεία (κατανομή λίπους) ίσως είναι δυνατόν να διαπιστωθούν στον υπέρηχο β-επιπέδου.
Αγαπητή Κορίνα. Οι εξετάσεις του θυρεοειδούς φαίνεται να είναι εντός των φυσιολογικών ορίων. Ίσως είναι λίγο οριακά οι τιμές των αντισωμάτων, αλλά αυτό έχει να κάνει και με τις φυσιολογικές τιμές που κάθε εργαστήριο δίνει. Εάν όντως ισχύει αυτό, τότε υπάρχει μια κάποια αυτοανοσία στον οργανισμό σας. Σε περίπτωση καθ΄'εξιν αποβολών καλό είναι να γίνει έναν πληρέστερος έλεγχος για θρομβοφιλία και άλλους ανοσολογικούς παράγοντες και ανάλογα με τα ευρήματα να λάβετε συμπληρωματική θεραπεία σε επόμενη κύηση. Καθοριστικός όμως παράγοντας κυρίως σε αποβολές 1ου τριμήνου (ποσοστό >60%) είναι η ύπαρξη καρυοτυπικών ανωμαλιών του εμβρύου, οι οποίες εξαρτώνται κυρίως απο την ηλικία την γυναίκας. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας.
Αγαπητή Άννα, ο χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων είναι ένας μόνο ενδεικτικός παράγοντας της γονιμότητας. Τα υπόλοιπα γνωρίσματα του σπέρματος (κινητικότητα, μορφολογία) είναι εξίσου σημαντικά και επηρεάζουν το θετικό αποτέλεσμα. Επιπλέον η διερεύνηση της γονιμότητας αφορά και εσάς παρά το νεαρό της ηλικίας σας, προκειμένου να σχηματιστεί μια πλήρης εικόνα και να επιλεγεί ο κατάλληλος τρόπος αντιμετώπισης. Είναι σημαντικό οι σάλπιγγες να είναι βατές και η περίοδός σας σταθερή (ένδειξη ωοθυλακιορρηξίας). Εάν όλα λοιπόν τα ευρήματα σε εσάς είναι φυσιολογικά και το μόνο πρόβλημα είναι η ολιγοσπερμία του συζύγου, τότε οι επιλογές είναι οι εξής: 1. Χορήγηση αντιοξειδωτικής αγωγής και βιταμινών στο σύζυγο επί 3 μήνες στην προσπάθεια να βελτιωθούν κάπως οι παράμετροι του σπέρματος (μικρή πιθανότητα) και στη συνέχεια παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας και σπερματέγχυση για 2-3 διαδοχικές φορές. 2. σε περίπτωση αποτυχίας τότε θα πρέπει να προχωρήσετε σε εξωσωματική γονιμοποίηση είτε σε φυσικό κύκλο είτε μετά ορμονική διέγερση των ωοθηκών. Η περίπτωση φυσιολογικής σύλληψης χωρίς να αποκλείεται τελείως είναι μάλλον απίθανη και καθαρά τυχαία εάν συμβεί. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας.
Αγαπητή Αλεξία, ένα σπερμοδιάγραμμα δεν μπορεί να βγάλει διάγνωση. Απαιτούνται 2-3 δείγματα με μεσοδιαστήματα 3μηνών ώστε να έχουμε καλύτερη εικόνα. Στη συνέχεια και εφόσον υπάρχει πράγματι πρόβλημα, αναζητούμε τα πιθανά αίτια. Το ιστορικό έχει μεγάλη σημασία (λήψη φαρμάκων, κάπνισμα, αλκοόλ, χειρουργικές επεμβάσεις κ.α.). Η κλινική εξέταση των όρχεων, και της τριχοφυΐας είναι επίσης σημαντική. Ο ορμονικός έλεγχος του αναπαραγωγικού συστήματος κρίνεται επίσης απαραίτητος. Υπάρχουν δηλαδή αίτια που μπορούν να διορθωθούν, όπως η ορμονική διαταραχή ή η κιρσοκήλη. Σε περίπτωση ορχικής ανεπάρκειας η διαταραχή αφορά τη διαδικασία της σπερματογένεσης και συνήθως οι παρεμβάσεις μας είναι περιορισμένες. Σε κάποιες περιπτώσεις η χορήγηση αντιοξειδωτικών βιταμινών για 3 μήνες, μπορεί να βοηθήσει και να βελτιώσει κάποιες παραμέτρους του σπέρματος. Σε περιπτώσεις βαριάς ολιγοσπερμίας ή ολιγοασθενοτερατοσπερμίας, απαιτούνται πιο εξειδικευμένες εξετάσεις όπως έλεγχος για κυστική ίνωση, γενετικός έλεγχος για μικροελλείψεις του Υ χρωμοσώματος, DNA-fragmentation, FISH. Σε κάθε περίπτωση οι δυνατότητες της Ιατρικής είναι εξαιρετικές και πρακτικά ο παράγοντας σπέρματος δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην απόκτηση παιδιού. Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε πάντα στη διάθεσή σας.
Αγαπητή Σοφία, πρέπει να επισημάνω ότι το θέμα της υπογονιμότητας αντιμετωπίζεται συνολικά στο ζευγάρι και όχι μεμονωμένα στους συζύγους. Επομένως σημαντικά στοιχεία διερεύνησης είναι η ηλικία, ο ορμονικός έλεγχος (θυρεοειδής, προλακτίνη, αναπαραγωγικός άξονας), η βατότητα των σαλπίγγων (σαλπιγγογραφία), η ανατομία της μήτρας αλλά βεβαίως και το σπερμοδιάγραμμα. Ξεκινώντας από το τελευταίο, μου αναφέρεις ορισμένες τιμές. Παρά το γεγονός ότι τα επιμέρους χαρακτηριστικά του σπέρματος είναι εντός του φυσιολογικού το ποσοστό των ανώμαλων μορφών είναι αρκετά αυξημένο. Αυτό μπορεί να είναι τυχαίο γεγονός οφειλόμενο σε περιβαλλοντικούς παράγοντες (κάπνισμα, φάρμακα, τρόπος ζωής, εμπύρετο κ.α) μπορεί όμως να κρύβει και κάτι βαθύτερο. Επειδή η παραγωγή σπέρματος επηρεάζεται εύκολα από πολλούς παράγοντες, ακόμα και από την εποχή ή τη διάθεση είναι σημαντικό να επαναλαμβάνεται το σπερμοδιάγραμμα τουλάχιστον 2-3 φορές με μεσοδιαστήματα 3 μηνών ώστε να αξιολογείται ο μέσος όρος. Στο μεταξύ η σωστή διατροφή με φρούτα και λαχανικά, η χρήση αντιοξειδωτικών βιταμινών για 3 μήνες, η διακοπή του καπνίσματος, η αποφυγή του άγχους και η φαρμακευτική αντιμετώπιση του ουρεοπλάσματος πιθανόν διαφοροποιήσουν προς το καλύτερο τα αποτελέσματα. Εάν αυτό δεν συμβεί έχει ίσως αξία μαζί με άλλες εξετάσεις που ανέφερα παραπάνω να διερευνηθεί κάπως καλύτερα το σπέρμα με πιο εξειδικευμένες εξετάσεις όπως DNA-fragmentation & FISH. Σε ότι αφορά την αποβολή που είχατε στο 1ο τρίμηνο της κύησης το συχνότερο αίτιο είναι οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες του εμβρύου (60%), μπορεί όμως να αποδοθούν και σε άλλους παράγοντες όπως θρομβοφιλία ή ανοσολογικούς που χρίζουν διερεύνησης σε περίπτωση επανάληψης μιας αποβολής. Σε κάθε περίπτωση η επίσκεψη και συμβουλευτική σε έναν ειδικό υπογονιμότητασς κρίνεται απαραίτητη με βάση το ιστορικό σας, ώστε να δρομολογήσετε τις στοιχειώδεις εξετάσεις διερεύνησης. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας.
Αγαπητή Βασιλική, το γεγονός που μου αναφέρεις (έντονα συμπτώματα γρίπης μετά από κάθε εμβρυομεταφορά) είναι μάλλον σπάνιο φαινόμενο και δηλώνει ίσως κάποιο βαθμό ευαισθησίας και υπεραντίδρασης του οργανισμού. Μία πιθανή εξήγηση είναι η αυξημένη δόση προγεστερόνης (Utrogestane, Vasclolr) που πιθανόν ελάμβανες, η χορήγηση της οποίας σε μεγάλη ποσότητα και μακροχρόνια λήψη είναι δυνατόν να εκδηλωθεί με τον παραπάνω τρόπο. Βεβαίως το γεγονός χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση και ίσως έλεγχο του ανοσολογικού σας προφίλ. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας.
Ο μοριακός έλεγχος των μεταλλάξεων του γονιδίου της κονεξίνης μπορεί να πραγματοποιηθεί προγεννητικά είτε στο πλαίσιο εξωσωματικής γονιμοποίησης και προεμφυτευτικού ελέγχου των εμβρύων, είτε μετά από φυσική σύλληψη με την βιοψία χοριακής λάχνης την 13η εβδομάδα της κύησης ή και αμνιοπαρακέντησης την 20η εβδομάδα της κύησης. Συνηθέστερα ο προσδιορισμός γίνεται με την αμνιοπαρακέντηση καθώς θεωρείται ασφαλέστερος τρόπος με χαμηλότερα ποσοστά αποτυχίας ή και αποβολών.
Αγαπητή Κάτια, οι ορμονικές σου εξετάσεις πράγματι αναδεικνύουν μειωμένα αποθέματα των ωοθηκών σε ωάρια και μια δυσκολία του οργανισμού σου για να στρατολογήσει ωοθυλάκια σε κάθε νέο κύκλο. Δηλαδή απαιτείται μεγαλύτερη τιμή FSH για να ξεκινήσει η ωρίμανση. Η τιμή της ΑΜΗ είναι ένας δείκτης των αποθεμάτων σε ωάρια και μαζί με το υπερηχογράφημα των ωοθηκών (AFC) είναι οι καλύτεροι δείκτες εκτίμησης της γονιμότητας. Χωρίς αυτό να είναι απόλυτο είναι όμως ότι καλύτερο διαθέτουμε για μια αδρή εκτίμηση. Με δεδομένο το ιστορικό πρώιμης εμμηνόπαυσης της μητέρας σου και την ύπαρξη γονιδιακής εξάρτησης στο συγκεκριμένο ζήτημα, η εμμηνόπαυση θα έρθει πιθανόν πρώιμα και σε εσένα χωρίς όμως αυτό να καθορίζεται με ακρίβεια. Η οριακά αυξημένη τιμή FSH είναι μια τέτοια ένδειξη όπως επίσης και πιθανές διαταραχές της περιόδου. Οι λόγοι της υπογονιμότητας πάντα αναζητούνται στο ζευγάρι ως σύνολο, επομένως για την τελική διάγνωση και την προτεινόμενη θεραπεία απαιτείται πέραν του ορμονικού ελέγχου, μια σαλπιγγογραφία για την εκτίμηση της βατότητας των σαλπίγγων, ένα υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων και ένα σπερμοδιάγραμμα για την εκτίμηση του σπέρματος. Παρά την ύπαρξη ενός παιδιού, εάν έχει μεσολαβήσει μεγάλο διάστημα από τότε είναι απαραίτητες να γίνουν. Με τα αποτελέσματα αυτά μπορούμε να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα. Εάν όλα είναι καλά τότε η σύλληψη με φυσικό τρόπο (όπως μου αναφέρετε) μπορεί να είναι μια επιλογή μετά από στενή παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας. Εάν όμως υπάρχει πρόβλημα στο σπέρμα ή οι σάλπιγγες δεν είναι βατές, τότε η εξωσωματική είναι η προτιμότερη λύση προκειμένου να έχουμε γρήγορα και ασφαλή αποτελέσματα. Ελπίζω να σας έδωσα ένα γενικό περίγραμμα. Ευχαριστούμε για την ερώτηση, είμαστε στη διάθεσή σας για περαιτέρω πληροφορίες.
Αγαπητή Ελευθερία, το γεγονός ότι γνωρίζεις το πρόβλημα της θρομβοφιλίας και του ανοσολογικού παράγοντα και το αντιμετωπίζεις είναι θετικό. Φαντάζομαι με βάση το ιστορικό ότι έχεις κάνει και τον τυπικό έλεγχο της γονιμότητας και ήταν φυσιολογικός για να σου προτείνουν σπερματέγχυση. Εάν αυτό ισχύει, τότε υπάρχουν πολλές επιλογές όπως παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας και επαφή, σπερματέγχυση σε φυσικό κύκλο, εξωσωματική σε φυσικό κύκλο ή βεβαίως και κλασική εξωσωματική. Μπορούμε δηλαδή με βάσει τις πιθανότητες να 'παίζουμε διάφορες μεθόδους, εφόσον όλες μπορούν να εφαρμοστούν, με πιθανότητες όμως επιτυχίας που δεν ξεπερνούν το 15% ανά προσπάθεια. Το πρόβλημα όμως είναι οτι εσύ είσαι 38 ετών και προσπαθείς ήδη 4 χρόνια, έχοντας κάνει ήδη και κάποιες σπερματεγχύσεις. Νομίζω οτι είναι ώρα να προχωρήσεις σε πιο ασφαλείς και αποτελεσματικές λύσεις όπως η εξωσωματική που δίνει ποσοστά 2-3πλάσια απο τον φυσικό κύκλο. Δεν έχεις τα χρονικά περιθώρια να πειραματίζεσαι για κανά δύο χρόνια ακόμα, καθώς το πρόβλημα που θα αρχίσει να αναδύεται δεν είναι τόσο η ποσότητα, αλλά η ποιότητα των παραγόμενων ωαρίων που θα αρχίσει να υποβαθμίζεται. Στην ηλικία των 40 ετών το 80% των ωαρίων είναι κακής ποιότητας λόγω χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Πρέπει δηλαδή να ταχύνουμε το βήμα μας. Επιπλέον με την εξωσωματική όλα τα στάδια είναι απόλυτα ελεγχόμενα, ενώ έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθούνται τα ωάρια και τα έμβρυα στα αρχικά στάδια της ωρίμανσής τους γεγονός που λειτουργεί και διαγνωστικά σε πολλές περιπτώσεις ως προς την ανεύρεση και άλλων αιτιών υπογονιμότητας που σε ένα απλό σπερμοδιάγραμμα ή άλλη εξέταση ενδεχομένως δεν είναι εμφανή. Επομένως θα έλεγα να κατευθυνθείτε στην εξωσωματική εάν έχετε κάπως κουραστεί και επιθυμείτε γρήγορα και ασφαλή αποτελέσματα. Διαφορετικά όλες οι επιλογές είναι ανοικτές. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Αγαπητή Καίτη, εάν οι ορμονικές εξετάσεις έχουν γίνει την 2-5ημέρα του κύκλου τότε είναι αντικειμενικές, διαφορετικά δεν αξιολογούνται και πρέπει να τις επαναλάβεις. Σε περίπτωση λοιπόν που έχουν γίνει σωστά, η τιμή της FSH δείχνει οτι είσαι σε εμμηνόπαυση και αυτή η αμηνόρροια θα συνεχιστεί. Περίοδος δεν μπορεί να έρθει μόνο με προγεστερόνη (dufaston), αλλά χρειάζεται και χορήγηση οιστρογόνων, δηλαδή θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (cyclacur, trisequence, κ.α). Η θεραπεία αυτή δίνεται για περίοδο εώς και 5 έτη σε γυναίκες νέας ηλικίας (45ετών) που επιθυμούν να έχουν περίοδο μέχρι και τα 50 έτη. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη απορία έχετε.
Αγαπητή φίλη, έλεγχος για το γονίδιο της κονεξίνης γίνεται στο κέντρο μας, απαιτείται όμως μια σχετική προετοιμασία για καθορισμό του σχετικού γονιδίου αρχικά στο δικό σας αίμα και του συζύγου. Στη συνέχεια απαιτείται να προχωρήσουμε σε εξωσωματική γονιμοποίηση και προεμφυτευτικό έλεγχο των εμβρύων που θα προκύψουν ώστε να αποκλείσουμε την εμβρυομεταφορά των παθολογικών. Οι πιθανότητες επιτυχίας της εξωσωματικής εξαρτάται όπως και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις κυρίως απο την ποιότητα των ωαρίων και σπερματοζωαρίων καθώς και την υποδεκτικότητα του ενδομητρίου. Όλα αυτά είναι σχετικά με την ηλικία κυρίως και με το εάν υπάρχουν συνοδές παθήσεις (ωοθηκική ανεπάρκεια, ενδομητρίωση, παθολογικό σπέρμα κ.α) που μπορούν να επηρεάσουν την καλή έκβαση. Ελάτε να τα πούμε απο κοντά, θα χαρούμε να σας δώσουμε όποιες άλλες διευκρινήσεις θέλετε. Ευχαριστούμε για την ερώτηση.
Η σπερματέγχυση μπορεί να είναι αποδοτική κάτω από ορισμένες ενδείξεις. Πρέπει να έχει προηγηθεί έλεγχος γονιμότητας για την γυναίκα αλλά και για τον άντρα. Απαιτείται δηλαδή απαραίτητα ένα σπερμοδιάγραμμα ελέγχου του άντρα έτσι ώστε να επιβεβαιωθεί η γονιμοποιητική του ικανότητα. Στη συνέχεια ένα ορμονικό προφίλ καθώς και μια σαλπιγγογραφία για την γυναίκα. Είναι δηλαδή αναγκαίο η γυναίκα να παράγει φυσιολογικά ωοθυλάκιο και οι σάλπιγγες να είναι διαπερατές προκειμένου το σπέρμα να συναντήσει το ωάριο. Εφόσον αυτά επιβεβαιωθούν και συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις τότε γίνεται παρακολούθηση της φυσιολογικής ωοθυλακιορρηξίας ώστε να καταγράφεται το μέγεθος του αναπτυσσόμενου ωοθυλακίου. Μόλις αυτό φτάσει τα 20 χιλ. τότε η γυναίκα είναι έτοιμη για την σπερματέγχυση. Ο άντρας τις προηγούμενες 3 ημέρες πρέπει να λάβει αντιβίωση. Η διαδικασία είναι απλή, όμως περισσότερο χρονοβόρα αλλά απολύτως απαραίτητη είναι η διαδικασία ελέγχου γονιμότητας.
Αγαπητή φίλη, η ερώτησή σας δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα απλό ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ορισμένα γεγονότα και βέβαια είναι μια απόφαση που πρέπει να ληφθεί συλλογικά σε συνεννόηση και με τον ιατρό που σας παρακολουθεί. Αρχικά το ερώτημα είναι πόσο διάστημα έχει μεσολαβήσει από την επέμβαση και για πόσο χρόνο είστε ελεύθερη νόσου βασιζόμενη στον εξαμηνιαίο έλεγχο που υποβάλλεστε. Σύμφωνα με τις οδηγίες απαιτείται τουλάχιστον περίοδος 3 ετών ελεύθερης νόσου για να υποθέσουμε ότι η νόσος έχει θεραπευτεί και είναι ασφαλές να προχωρήσουμε σε κύηση χωρίς το φόβο της πρώιμης υποτροπής, ώστε το παιδί να γεννηθεί με ασφάλεια και βεβαίως και εσείς να είστε υγιής για να το χαρείτε. Το δεύτερο ερώτημα είναι εάν έχετε περίοδο μετά τη χημειοθεραπεία ή βρίσκεστε σε εμμηνόπαυση. Στη δεύτερη περίπτωση οι ωοθήκες δεν λειτουργούν επομένως δεν γίνεται ωοθηλακιορρηξία και δεν παράγονται ωάρια τα οποία να μπορούν να γονιμοποιηθούν με την εξωσωματική. Στην περίπτωση της εμμηνόπαυσης υπάρχει και η λύση της δωρεάς ωαρίων σε συνδυασμό με την εξωσωματική που θεωρείται τελική αλλά ασφαλής λύση. Η λήψη φαρμάκων ασφαλώς και θα αποφευχθεί λόγω του βεβαρημένου ιατρικού ιστορικού. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για περισσότερες λεπτομερείς πληροφορίες.
Η προγεστερόνη παράγεται μετά την ωορρηξία (εκκριτική φάση κύκλου) και είναι απαραίτητη για την εγκυμοσύνη, γιατί βοηθάει στην εμφύτευση του εμβρύου. Όταν τα επίπεδα αυτής της ορμόνης είναι χαμηλά, τότε είναι δύσκολο για το έμβρυο να εμφυτευτεί στο ενδομήτριο. Μερικές γυναίκες πιθανόν να αποβάλλουν εξαιτίας χαμηλών επιπέδων της προγεστερόνης Οι γυναίκες που έχουν κύκλο λίγων ημερών είναι πιο επίφοβες για τέτοιου είδους προβλήματα, ειδικά αν το διάστημα μεταξύ της ωορρηξίας και της περιόδου είναι μικρότερο από 12 μέρες (ανεπάρκεια ωχρού σωματίου). Η διάγνωση σε αυτές τις περιπτώσεις επιβεβαιώνεται με μια εξέταση αίματος μια εβδομάδα μετά την ωορρηξία (21η ημέρα του κύκλου σε γυναίκα με σταθερό κύκλο 28 ημερών) και με μια επιβεβαιωτική βιοψία του ενδομητρίου. Σε αυτή την περίπτωση χορηγείται στη γυναίκα προγεστερόνη για τις 2 τελευταίες εβδομάδες του κύκλου. Ωστόσο, νεότερα δεδομένα υποδηλώνουν πως μερικές φορές τα επίπεδα προγεστερόνης είναι χαμηλά ακριβώς επειδή η ωορρηξία ή η κύηση δεν εξελίσσεται ομαλά, γιατί υπάρχουν άλλα προβλήματα. Δηλαδή τα χαμηλά επίπεδα προγεστερόνης δεν είναι η αιτία αλλά το σύμπτωμα μιας προβληματικής ωοθυλακιορρηξίας. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται χορήγηση προγεστερόνης σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή προσπάθειας εξωσωματικής. Ανεξάρτητα από την τιμή της προγεστερόνης ένας πλήρης έλεγχος γονιμότητας πρέπει να γίνει σε μια γυναίκα και στον σύζυγο της. Για τον σύζυγο, απαραίτητο είναι το σπερμοδιάγραμμα, αλλά για αυτήν απαιτείται: πλήρης ορμονικός έλεγχος την 2η-5η ημέρα του κύκλου, μια σαλπιγγογραφία και ένα υπερηχογράφημα για αποκλεισμό των πολυκυστικών ωοθηκών. Πρέπει να γίνει και παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας για να διαπιστωθεί ότι συμβαίνει και εφόσον δεν γίνεται να την προκαλέσουμε με φάρμακα. Μετά από δύο χρόνια προσπαθειών για παιδί πρέπει να ενεργοποιηθεί. Θα πρέπει να προτρέψει το γιατρό της να κάνει έναν πλήρη έλεγχο γονιμότητας και παρακολούθηση της ωοθυλακιορρηξίας
Θεμέλιο της επιτυχίας κάθε προσπάθειας υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είναι τρία πράγματα. Η καλή ποιότητα του γενετικού υλικού (ωάρια, σπέρμα), η καλή ποιότητα του εμβρύου (βλαστοκύστη) και η υποδεκτικότητα του ενδομητρίου. Από εκεί και πέρα κάθε μέθοδος υποβοήθησης έχει τα όρια και τους περιορισμούς της. Δηλαδή, στην περίπτωση της σπερματέγχυσης προϋπόθεση είναι η καλή βατότητα των σαλπίγγων (απουσία απόφραξης) ώστε να συναντήσει το σπερματοζωάριο το ωάριο. Κάτω από τις καλύτερες προϋποθέσεις η επιτυχία κάθε προσπάθεια σπερματέγχυσης δεν ξεπερνά το 15-20%. Για το λόγο αυτό απαιτούνται συνήθως 4-5 προσπάθειες για να επιτύχουμε εγκυμοσύνη ή να πούμε ότι η σπερματέγχυση απέτυχε. Στην περίπτωση της εξωσωματικής τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς το ποσοστό κύησης ανάλογα και με την ηλικία της γυναίκας μπορεί να ξεπεράσει το 50% σε κάθε προσπάθεια. Επιπλέον επειδή η διαδικασία είναι απόλυτα ελεγχόμενη στο εργαστήριο τα έμβρυα που προκύπτουν μπορούν να εκτιμηθούν για την ποιότητά τους. Επίσης επειδή συνήθως προκύπτουν αρκετά έμβρυα, κάποια από αυτά μπορούν να κρυοσυντηρηθούν για μελλοντική χρήση.
Αγαπητή Ηλιάνα, ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια. Η αυχενική διαφάνεια και το ΡΑΡΡ-α όπως και το υπερηχογράφημα εμβρύου β' επιπέδου αποτελούν τις σημαντικότερες εξετάσεις του προγεννητικού ελέγχου. Το ΙΑΚΕΝΤΡΟ διαθέτει οργανωμένο τμήμα προγεννητικού ελέγχου με έμπειρο και υψηλά καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σας αποφεύγοντας ταυτόχρονα τις καθυστερήσεις. Είμαστε στη διάθεσή σας και σας προτρέπουμε να κλείσετε άμεσα το ραντεβού σας για τον προγεννητικό έλεγχο.
Αγαπητή Άννα- Μαρία. Αν και η περίπτωσή σας οπωσδήποτε θέλει προσωπική επαφή και εκτενή συζήτηση θα προσπαθήσω να θίξω ορισμένα σημεία ενδιαφέροντος. Η ηλικία σας (44) περιορίζει καθοριστικά την ποιότητα του γενετικού σας υλικού καθώς αρχίζουν και συσσωρεύονται χρωμοσωμικές ανωμαλίες με αποτέλεσμα η πιθανότητα γέννησης υγιούς τέκνου με δικά σας ωάρια στην ηλικία των 44 ετών να είναι μόλις 2%. Η αποτυχία της εξωσωματικής με τη χρήση δωρεάς ωαρίων θέλει διερεύνηση. Αρχικά είναι πολύ σημαντικό να χάσετε βάρος καθώς έχει φανεί ότι η πιθανότητα κλινικής κύησης είναι ελαττωμένη σε ζευγάρια με αυξημένο βάρος. Επιπλέον, έχει κάποια διαφορά εάν όλες οι προσπάθειες ήταν εξαρχής αρνητικές (αποτυχία εμφύτευσης) ή υπήρξαν και βιοχημικές κυήσεις που δεν προχώρησαν. Το σπέρμα επίσης ίσως χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση ιδιαίτερα εάν εμφανίζει αυξημένες τερατομορφές (FISH σπέρματος). Η εμβρυομεταφορά έγινε με έμβρυα 3 ημέρας ή σε στάδιο βλαστοκύστης? Είναι σημαντικό να δούμε πόσα έμβρυα προχώρησαν σε βλαστοκύστη και σε πιο στάδιο της ανάπτυξης σταμάτησε η εξέλιξή τους. Επιπλέον η διερεύνηση και ο αποκλεισμός ανοσολογικών και θρομβοφιλικών παραγόντων είναι μάλλον αναγκαίος. Πολλές φορές η βιοψία του ενδομητρίου σε προηγούμενο της εξωσωματικής κύκλο βοηθάει την εμφύτευση και έχουν αναφερθεί ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται εξατομικευμένη αντιμετώπιση. Είμαστε στη διάθεσή σας και σας προτρέπουμε για ένα ραντεβού στο κέντρο μας.
Το πρόβλημα μπορεί να προσπεραστεί με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης και του προεμφυτευτικού ελέγχου των εμβρύων. Επειδή και οι δύο έχουν το στίγμα της μεσογειακής αναιμίας υπάρχει κίνδυνος 25% σε κάθε εγκυμοσύνη το έμβρυο να νοσεί, 50% να είναι φορέας (να έχει το στίγμα) και 25% πιθανότητα να είναι απολύτως υγιές. Το μεγάλο πρόβλημα είναι αυτό το 25% που έχει κάθε έμβρυο να γεννηθεί και να πάσχει από μεσογειακή αναιμία. Αυτό αντιμετωπίζεται είτε κάνοντας βιοψία τροφοβλάστης στην 12η εβδομάδα της κύησης είτε με προεμφυτευτικό έλεγχο των εμβρύων που προκύπτουν με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Στην πρώτη περίπτωση εάν διαπιστωθεί ότι το έμβρυο πάσχει, τότε προτείνεται η διακοπή της κύησης με ότι αυτό συνεπάγεται από ψυχολογική φόρτιση και άγχος. Στη δεύτερη περίπτωση όλα τα έμβρυα ελέγχονται στο εργαστήριο με βιοψία ενός κυττάρου του αναπτυσσόμενου εμβρύου και προχωρούμε στην εμβρυομεταφορά μόνο των υγιών εμβρύων. Στο συγκεκριμένο ζεύγος που το πρόβλημα είναι γονιδιακό η μέθοδος έχει απόλυτη ένδειξη καθώς διασφαλίζει την κυοφορία και γέννηση ενός υγιούς τέκνου.
Αγαπητή φίλη, σε τέτοιες περιπτώσεις καθ'εξιν αποβολών το μυαλό μας αρχικά αναζητά πιθανούς παράγοντες θρομβοφιλίας και ανοσολογικούς λόγους. Όπως όμως αναφέρετε εσείς έχετε κάνει ένα πλήρη ανοσολογικό και θρομβοφιλικό έλεγχο και δεν προέκυψε κάποιο πρόβλημα. Στην περίπτωση αυτή συστήνεται υστεροσκοπικός έλεγχος της μήτρας για πιθανές ανωμαλίες και συνήθως καλύτερος έλεγχος του σπέρματος. Ιδιαίτερα εάν το σπέρμα εμφανίζει διαταραχή της μορφολογίας του συστήνεται ο έλεγχος με υβριδισμό του σπέρματος για ανάδειξη πιθανών ανευπλοειδιών (FISH). Στην περίπτωση παθολογικού FISH οδηγούμαστε σε εξωσωματική γονιμοποίηση με προεμφυτευτικό έλεγχο των εμβρύων. Ο έλεγχος του καρυότυπου και των δυό σας συνήθως δεν έχει κάποιο αποτέλεσμα αν και συστήνεται περισσότερο για λόγους διερεύνησης. Το τελευταίο διάστημα εφαρμόζεται και η προληπτική βιοψία του ενδομητρίου σε προηγούμενο της προσπάθειας για σύλληψη κύκλο. Υπάρχει η θεωρία ότι με τον τρόπο αυτό προκαλείται ήπια άσηπτη φλεγμονή ή οποία βελτιώνει την εμφύτευση και τα ποσοστά κύησης. Αναμφίβολα είστε ένα δύσκολο περιστατικό. Συμβουλευτείτε το γυναικολόγο σας σε όλα τα βήματά σας. Βεβαίως είμαστε στη διάθεσή σας για ότι και να χρειαστείτε.
Αγαπητή φίλη. Η τιμή της προγεστερόνης που μου αναφέρετε είναι εντός φυσιολογικών ορίων και ενδεικτική εκκριτικής φάσης του κύκλου και ωοθυλακιορρηξίας. Με ρωτάτε εάν απαιτείται θεραπεία, αλλά η απάντηση σε αυτό το ερώτημα συνδυάζεται με τις επιθυμίες σας. Εάν το επιθυμητό είναι η ωοθυλακιορηξία και η έμμηνος ρήση τότε δεν απαιτείται θεραπεία, εάν όμως το προσδοκώμενο είναι η επίτευξη εγκυμοσύνης τότε η συζήτηση πρέπει να κατευθυνθεί στον έλεγχο της γονιμότητας του ζευγαριού και στην επιλογή της πλέον κατάλληλης μεθόδου. Υπάρχουν πολλές επιλογές που μπορούμε να κάνουμε αλλά πρέπει να προηγηθεί στοιχειώδης έλεγχος της γονιμότητας. Αυτό για το λόγο ότι η ύπαρξη περιόδου ή και ωοθυλακιορρηξίας δεν σημαίνει αυτόματα και ικανοποιητική γονιμότητα. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε, επιπλέον εάν το ζητούμενο είναι η επίτευξη κύησης τότε μια συνάντηση από κοντά για λεπτομερή ανάλυση των δεδομένων είναι επιθυμητή. Σας περιμένουμε.
Αγαπητέ Παντελή, ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον που επιδεικνύετε και την ανιδιοτελή προσφορά σας. Είναι καλό να υπάρξει μια συνάντηση ώστε από κοντά να σας ενημερώσουμε διεξοδικά για τα επόμενα βήματά σας και το επιστημονικό σκέλος της δωρεάς. Θα σας περιμένουμε το επόμενο διάστημα στην κλινική μας (μετά από τηλεφωνικό ραντεβού) για να σας ενημερώσουμε πλήρως. Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας.
Αγαπητή φίλη, ζητώ την κατανόησή σας για την καθυστερημένη απάντηση η οποία οφείλεται σε απουσία μου στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους. Η τιμή της προγεστερόνης που μου αναφέρετε είναι εντός φυσιολογικών ορίων και ενδεικτική εκκριτικής φάσης του κύκλου και ωοθυλακιορρηξίας. Με ρωτάτε εάν απαιτείται θεραπεία, αλλά η απάντηση σε αυτό το ερώτημα συνδυάζεται με τις επιθυμίες σας. Εάν το επιθυμητό είναι η ωοθυλακιορηξία και η εμμηνος ρήση τότε δεν απαιτείται θεραπεία, εάν όμως το προσδοκώμενο είναι η επίτευξη εγκυμοσύνης τότε η συζήτηση πρέπει να κατευθυνθεί στον έλεγχο της γονιμότητας του ζευγαριού και στην επιλογή της πλέον κατάλληλης μεθόδου. Υπάρχουν πολλές επιλογές που μπορούμε να κάνουμε αλλά πρέπει να προηγηθεί στοιχειώδης έλεγχος της γονιμότητας. Αυτό για το λόγο οτι η ύπαρξη περιόδου ή και ωοθυλακιορρηξίας δεν σημαίνει αυτόματα και ικανοποιητική γονιμότητα. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε, επιπλέον εάν το ζητούμενο είναι η επίτευξη κύησης τότε μια συνάντηση από κοντά για λεπτομερή ανάλυση των δεδομένων είναι επιθυμητή. Σας περιμένουμε.
Οι βλαστοκύστες θεωρούνται αναπτυξιακό στάδιο του εμβρύου που επιτυγχάνουν καλύτερα ποσοστά επιτυχίας σε σχέση με έμβρυα 3ης ημέρας ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που έχουν βελτιωθεί τα καλλιεργητικά υλικά. Συνήθως η τακτική είναι να μεταφέρονται δύο βλαστοκύστεις καλής ποιότητας σε ηλικίες <38 ετών.
Αγαπητή φίλη, το ζήτημα της παρένθετης μητρότητας είναι εξαιρετικά ευαίσθητο αλλά και νομικά πολύπλοκο αφού απαιτείται εισαγγελική άδεια και αρκετές νομικές διαδικασίες. Επομένως ανεξάρτητα από την ιατρική συμβουλευτική απαιτείται και νομική συνδρομή. Θα προτιμούσα όλα αυτά τα θέματα να τα συζητήσουμε από κοντά και να σας δώσουμε τις βασικές κατευθύνσεις και όχι επιφανειακά μέσω της ιστοσελίδας. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια ερώτηση θέλετε.
Πολλές φορές όλες οι εξετάσεις ελέγχου της γονιμότητας είναι καλές και όμως και πάλι υπάρχουν δυσκολίες επίτευξης εγκυμοσύνης. Συνήθως με την εξέλιξη της έρευνας πολλά από αυτά που θεωρούσαμε ανεξήγητα τελικά εξηγούνται και νέες απόψεις επικρατούν. Επομένως το γεγονός ότι μια γυναίκα προσπαθεί για αρκετό διάστημα χωρίς αποτέλεσμα χρίζει περαιτέρω βοήθειας. Η σπερματέγχυση είναι το πρώτο στάδιο και μπορεί να επαναληφθεί μέχρι 3 φορές, με το ποσοστό επιτυχίας να κυμαίνεται μεταξύ 12-18% σε κάθε προσπάθεια. Εάν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό τότε καλό είναι να προχωρήσει σε εξωσωματική γονιμοποίηση, προκειμένου να αυξηθούν οι πιθανότητες επίτευξης κύησης (περίπου 50-60%).
Αγαπητέ Θεόφιλε, μου αναφέρετε ότι έχετε ήδη ένα παιδάκι με εξωσωματική. Στη προηγούμενη προσπάθεια που κάνατε μήπως είχατε πλεονάζοντα έμβρυα τα οποία κρυοσυντηρήθηκάν; Εάν συμβαίνει αυτό τότε με βάση το νόμο πρέπει να χρησιμοποιηθούν αυτά που ήδη υπάρχουν. Το κόστος μιας τέτοιας προσπάθειας είναι 1300 ευρώ. Σε περίπτωση που δεν έχετε κρυοσυντηρημένα έμβρυα, τότε πρέπει να υποβληθείτε σε νέα προσπάθεια εξωσωματικής. Αυτό έχει ένα κόστος 2600 ευρώ που αφορούν το κέντρο και υπάρχει επιπλέον και το κόστος των φαρμάκων και των όποιων εξετάσεων. Εάν έχετε ασφάλεια τότε το κόστος των φαρμάκων και μέρος των εξετάσεων θα καταβληθεί από την ασφάλειά σας αφού περάσετε ακρόαση από την σχετική επιτροπή εξωσωματικής. Σε ότι αφορά την επίσκεψή σας στη Θεσσαλονίκη, η όλη παρακολούθηση μπορεί να γίνει από απόσταση και στο ΙΑΚΕΝΤΡΟ να έρθετε μόνο για την ωοληψία και την εμβρυομεταφορά. Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το πλάνο που ακολουθείτε. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Η συγκεκριμένη κατάσταση είναι μάλλον νομικά δύσκολη καθώς για να προχωρήσουν και οι δυο σύντροφοι σε προσπάθεια εξωσωματικής απαιτείται συμβολαιογραφική πράξη συμβίωσης και αποδοχής αλλά και αμοιβαίας αναγνώρισης του αποτελέσματος της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Αυτό όμως δεν μπορεί να προχωρήσει αφού ο σύντροφος (άντρας) είναι ήδη παντρεμένος με βάση το νόμο. Επιπλέον εάν επιλεγεί ο δρόμος της μονογονεϊκής οικογένειας για την γυναίκα πρέπει να λάβει δωρεά σπέρματος η οποία όμως θα είναι ανώνυμη και δεν μπορεί το πρόσωπο της δωρεάς να ταυτίζεται εκούσια με τον άντρα σύντροφό της.
Η βιοψία όρχεως με χρήση μικροσκοπίου μπορεί να εφαρμοστεί σε ορισμένες περιπτώσεις όπου η κλασική βιοψία όρχεως δεν είναι αποδοτική. Επειδή η σπερματογένεση είναι εστιακή απαιτούνται πολλαπλές βιοψίες του όρχεως. Στην τεχνική με χρήση μικροσκοπίου γίνεται μια μέση ευρεία τομή στον όρχι, διανοίγεται στα δύο και υπό μικροσκοπικό έλεγχο αναζητούνται περιοχές που μπορεί να εμφανίσουν ώριμα σπερματοζωάρια με τη βιοψία να γίνεται από αυτά ακριβώς τα σημεία. Δεν είναι τεχνική ευρέως διαδεδομένη και έχει τις ενδείξεις της.
Η ωρίμανση σπερματίδων είναι μια πειραματική μέθοδος που οδήγησε σε πενιχρά αποτελέσματα, παρά τον αρχικό ενθουσιασμό που υπήρχε. Αυτό για το λόγο ότι οι σπερματίδες δύσκολα καλλιεργούνται, πιο δύσκολα γονιμοποιούν και δυσκολότερα οδηγούν σε γέννηση υγιούς τέκνου. Σε πολλές περιπτώσεις ενώ υπάρχει γονιμοποίηση τα έμβρυα δεν εξελίσσονται κυρίως λόγω χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Δεν είναι μια μέθοδος ρουτίνας και γενικά δεν συστήνεται. Εκείνο που είναι σημαντικό είναι κατά τη βιοψία των όρχεων να γίνουν πολλαπλές λήψεις ιστού από όλα τα σημεία. Αυτό γιατί η σπερματογέννεση είναι εστιακή και μπορεί να συμβαίνει τμηματικά, επομένως κάποια σημεία να είναι ανενεργά και κάποια άλλα διπλανά να είναι λειτουργικά. Τελευταία χρησιμοποιείται η βιοψία όρχεως με λήψη μικροσκοπίου, όπου έχουν αναφερθεί κάποια πρώτα ενθαρρυντικά στοιχεία. Εάν το αποτέλεσμα της λήψης είναι αρνητικό τότε δυστυχώς τα περιθώρια στενεύουν και η σύσταση είναι η δωρεά σπέρματος.
Το θέμα της υπογονιμότητας πρέπει να αντιμετωπίζεται στο ζευγάρι και όχι μεμονωμένα σε άτομα. Χρειάζεται η συμβουλευτική να απευθύνεται και στα δύο μέλη της οικογένειας για να είναι αποδοτική. Σε κάθε περίπτωση η διερεύνηση ξεκινά πάντα από τον άνδρα με τη διενέργεια ενός σπερμοδιαγράμματος (χρειάζεται 3-5 ημέρες αποχή). Εφόσον αυτό είναι φυσιολογικό τότε ερευνούμε και τη γυναίκα με τη διενέργεια ορμονικού ελέγχου (FSH, LH, E2, προλακτίνη, τεστοστερόνη, TSH, fT4, αντιμυλλέριαν ορμόνης). Ακολουθεί η διενέργεια σαλπιγγογραφίας για να ελεγχθεί η βατότητα των σαλπίγγων. Αυτές είναι και οι βασικές εξετάσεις. Αυτές σε συνδυασμό με ένα καλό ιστορικό (περίοδος, πιθανό άλγος κατά την επαφή κ.α) θα δώσει μια γενική κατεύθυνση. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλές εξετάσεις αλλά αυτές γίνονται εφόσον συντρέχουν λόγοι.
Ποια η διαδικασία εμβρυομεταφόρας κατεψυγμένων βλαστοκύστεων και πόσες μέρες διαρκεί η προετοιμασία;
Η διαδικασία εμβρυομεταφοράς κρυοψυγμένων βλαστοκύστεων είναι μια σχετικά απλή διαδικασία και δεν απαιτεί τη μακροχρόνια χρήση ενέσιμων ορμονών. Μπορεί να πραγματοποιηθεί και σε φυσικό κύκλο, αλλά συνήθως προτιμάται η δημιουργία ενός τεχνητού κύκλου για τον καλύτερο έλεγχο του ορμονικού περιβάλλοντος και της βέλτιστης προετοιμασίας του ενδομητρίου. Η διαδικασία ξεκινάει την 20η ημέρα του προηγούμενου εμμηνορρυσιακού κύκλου από εκείνον που επιθυμούμε να κάνουμε την εμβρυομεταφορά. Χορηγείται μια ένεση ώστε να προκαλέσουμε φαρμακευτική εμμηνόπαυση για 30 περίπου ημέρες. Δέκα ημέρες μετά την ένεση έρχεται μια περίοδος, οπότε και διενεργούμε ένα υπερηχογράφημα για τον αποκλεισμό ωοθηκικών κύστεων. Εφόσον όλα είναι καλά ξεκινάμε την χορήγηση οιστρογόνων σε μορφή χαπιού για 12 ημέρες και στη συνέχεια προσθέτουμε και προγεστερόνη (κολπικό δισκίο ή κολπική γέλη). Η εμβρυομεταφορά πραγματοποιείται την 5η ημέρα χορήγησης της προγεστερόνης. Επομένως από τη στιγμή της έναρξης των οιστρογόνων η εμβρυομεταφορά γίνεται σε 17 ημέρες. Η χορήγηση των ορμονών συνεχίζει σε όλο το πρώτο τρίμηνο της κύησης, εφόσον υπάρξει εγκυμοσύνη.
Αγαπητή Λίσα, δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ανησυχείς. Το γεγονός ότι έμεινες έγκυος στο παρελθόν είναι θετικό και δείχνει ότι ο τράχηλος είναι προσπελάσιμος. Εάν έχει κάποια γωνίωση και υπάρχει δυσκολία, τότε μπορεί να προηγηθεί ήπια διαστολή του τραχήλου και χρήση υπερήχου κατά τη διάρκεια της σπερματέγχυσης ώστε να απεικονίζεται η πορεία του καθετήρα. Ακολουθείστε τις οδηγίες του γιατρού σας και όλα θα πάνε καλά. Είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
H ποσότητα και ποιότητα του σπέρματος είναι μεγέθη με μεγάλη διακύμανση που επηρεάζονται από πάρα πολλές αιτίες. Από το κάπνισμα, την κατανάλωση αλκοόλ, το σωματικό βάρος, την εποχή τις λοιμώξεις κ.α. Για το λόγο αυτό και ζητάμε τουλάχιστον δύο σπερμοδιαγράμματα με διαφορά 3 μηνών. Το σπέρμα που παράγεται σήμερα έχει αρχίσει να δημιουργείται πριν από 60-70 ημέρες, επομένως δεν απεικονίζει το σήμερα αλλά το παρελθόν. Εάν υπήρχαν παράγοντες που επέδρασαν αρνητικά πριν από δύο μήνες το αποτέλεσμα θα το διαπιστώναμε σήμερα. Λόγω της ορχίτιδας είναι σίγουρο ότι το σπερμοδιάγραμμα θα ήταν επηρεασμένο. Είναι απαραίτητο να επαναληφθεί αφού πρώτα έχετε εξασφαλίσει ότι η λοίμωξη έχει παρέλθει πλήρως και δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι όπως η κιρσοκήλη. Εάν υπήρχε ένα σπερμοδιάγραμμα πριν την ορχίτδα θα ήταν βοηθητικό και θα λειτουργούσε ως μέτρο σύγκρισης. Η ορχίτιδα μπορεί να είναι επίπονη λοίμωξη και να δημιουργεί υποκλινικές καταστάσεις σε βάθος χρόνου καθώς τα αντιβιοτικά δεν εισέρχονται εύκολα στον όρχι. Επομένως σίγουρα χρειάζεται επανάληψη του σπερμοδιαγράμματος και στενή παρακολούθηση από ουρολόγο. Η λήψη αντιοξειδωτικών βιταμινών, η καλή διατροφή και η αποφυγή καπνίσματος βοηθάνε.
Αγαπητή φίλη, η επιθυμία σας να γίνεται παρένθετη μητέρα είναι εξαιρετικά ευγενική και καλοπροαίρετη και σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον που δείχνετε. Ο νόμος είναι αρκετά σαφής και αυστηρός σε ότι αφορά το συγκεκριμένο θέμα καθώς πρόκειται για εξαιρετικά λεπτό ζήτημα. Υπάρχουν λοιπόν κάποιες εξετάσεις που πρέπει να γίνουν και βεβαίως να πάρουμε ένα λεπτομερές ιστορικό. Όλα αυτά προϋποθέτουν την παρουσία σας στο κέντρο μας και δεν μπορούν να διεκπεραιωθούν τηλεφωνικά. Σας περιμένουμε να γνωριστούμε και να συζητήσουμε. Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον και σας αναμένουμε.
Εφόσον υπάρχει ένα έμβρυο στην κρυοσυντήρηση αυτό πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε. Τα βήματα για την προετοιμασία του ενδομητρίου είναι απλούστερα της εξωσωματικής και δεν απαιτούν τη χρήση υποδόριων ενέσεων. Σε ότι αφορά το πρωτόκολλο καλό θα είναι να τα συζητηθεί από κοντά.
Εάν είχε προηγηθεί κρυοσυντήρηση σπέρματος θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε εκείνο. Σε διαφορετική περίπτωση τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Πρέπει να εκτιμηθεί το είδος της επέμβασης που έγινε και να διαπιστώσουμε τη βλάβη της σπερματογένεσης. Η περίπτωση βιοψίας των όρχεων θα μπορούσε να έχει αποτελέσματα στο βαθμό που θα απομονώναμε σπερματοζωάρια απευθείας από τον όρχι. Εάν η βιοψία είναι μή αποδοτική τότε η επιλογή της δωρεάς σπέρματος από δότη είναι η τελευταία μας λύση.
Αγαπητή φίλη, σε γενικές γραμμές η εξέταση είναι καλή. Η κοιλότητα της μήτρας και οι σάλπιγγες είναι βατές και η διέλευση του σκιαγραφικού ανεμπόδιστη. Περιγράφονται κάποιες περικωδωνικές συμφύσεις προφανώς ως κατάλοιπο παλιάς πυελικής λοίμωξης και φλεγμονής (κρύωμα). Η λειτουργική βλάβη των σαλπίγγων ως αποτέλεσμα της λοίμωξης δεν μπορεί να εκτιμηθεί πλήρως. Η παρουσία των συμφύσεων μπορεί να τροποποιεί την ανατομία της περιοχής και να δυσκολεύει τη σάλπιγγα στο βασικό της ρόλο, δηλαδή τη σύλληψη του ωαρίου και την προώθησή του για να συναντήσει το σπερματοζωάριο. Το εύρημα αυτό χωρίς να είναι ανησυχητικό αφήνει ένα μικρό ερωτηματικό. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας για όποια άλλη πληροφορία θα θέλατε.
Η ένεση Averkap προκαλεί φαρμακευτική εμμηνόπαυση για περίπου τρείς (3) μήνες. Επομένως αν έχει γίνει τον Νοέμβριο, η δράση της θα παραμείνει μέχρι και το Φεβρουάριο. Στη συνέχεια ο ορμονικός άξονας θα επαναλειτουργήσει αλλά αυτό θα απαιτήσει επιπλέον χρόνο. Λογικά μέσα στον Μάρτιο θα έρθει η επόμενη περίοδός .
Θα περίμενε κανείς ότι με τις φυσιολογικές εξετάσεις και με τη δωρεά ωαρίων, οι προσπάθειες θα είχαν «στεφθεί» με επιτυχία. Επιγραμματικά , κάποιες εναλλακτικές προτάσεις θα ήταν οι ακόλουθες: 1. Βιοψία ενδομητρίου την 20η ημέρα του κύκλου 2. Μέτρηση επίπεδων βιταμίνης D3 στο αίμα 3. Καλύτερο έλεγχο του σπέρματος με FISH 4. Προεμφυτευτική διάγνωση PGS εμβρύων πριν την εμβρυομεταφορά.
Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες με ΣΠΩ αντιδρούν έντονα στη χρήση ορμονών κατά την ωοθηκική διέγερση και έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εκδήλωσης συνδρόμου υπερδιέγερσης. Στην προσπάθεια να αποφύγουμε αυτήν την επιπλοκή εφαρμόζουμε αρκετές διαφορετικές προσεγγίσεις, ανάλογα βεβαίως και με την δική σας οπτική. Η χορήγηση χαμηλής έντασης και μικρής διάρκειας διέγερση σε συνδυασμό με την in vitro ωρίμανση των ωαρίων είναι μια από αυτές. Εναλλακτικά, η χορήγηση κανονικής ορμονικής διέγερσης με λήψη των ωαρίων, σχηματισμό εμβρύων και κρυοσυντήρηση αυτών (Freeze all strategy) για εμβρυομεταφορά τους σε επόμενο κύκλο είναι ίσως πιο αποδοτική. Κατά αυτόν τον τρόπο λαμβάνουμε ικανό αριθμό ωαρίων και επομένως βλαστοκύστεων τα οποία αυξάνουν την πιθανότητα κύησης. Επιπλέον αποφεύγουμε την εμβρυομεταφορά στον ίδιο κύκλο, που γνωρίζουμε ότι πολλές φορές οδηγεί σε υπερδιέγερση αλλά και μειωμένα ποσοστά κύησης. Τα κρυοσυντηρημένα έμβρυα έχουν ποσοστό επιβίωσης 95% κατά την απόψυξή τους και εμφανίζουν εφάμιλλα ποσοστά επιτυχίας με τα φρέσκα.
Αγαπητέ Ηλία, το κέντρο μας καλύπτει πλήρως το σύνολο των εξετάσεων που αφορούν στην ανδρική γονιμότητα. Το σπερμοδιάγραμμα είναι το πλέον βασικό αλλά και άλλες εξετάσεις διερεύνησης όπως ορμονικό έλεγχο, κατακερματισμό του γεννητικού υλικού του σπέρματος και έλεγχος χρωμοσωμικών ανωμαλιών των σπερματοζωαρίων, εφόσον κριθεί απαραίτητο μπορούν να διενεργηθούν στις εγκαταστάσεις μας. Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε πληροφορία που θα θέλατε. Σας ευχαριστούμε για την ερώτηση.
Αγαπητέ Γιώργο, σας ευχαριστούμε για την ερώτηση και ζητούμε συγγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντησή μας. Η απάντηση στο ερώτημά σας είναι καταφατική. Βεβαίως και όλες οι εξετάσεις καθώς και η προετοιμασία μπορούν να γίνουν στη χώρα διαμονή σας και στο ΙΑΚΕΝΤΡΟ να έρθετε προγραμματισμένα μόνο για τη σπερματέγχυση. Σε ότι αφορά τις απαιτούμενες ενέργειες συνοπτικά θα σας αναφέρω: 1. Λεπτομερές ιστορικό δικό σας και της γυναίκας σας (ηλικία, προηγούμενες προσπάθειες, ύψος, βάρος, χαρακτηριστικά κύκλου, χειρουργεία, χρόνιες παθήσεις υπό θεραπεία αλλεργίες, φάρμακα κ.α), 2. σπερμοδιάγραμμα, 3. σαλπιγγογραφία της συζύγου, 4. ορμονικό προφίλ της συζύγου, 5. έλεγχος λοιμωδών νοσημάτων και στους δύο κ.α, 6. λεπτομέρειες για το πλάνο της 'άφιξης και παραμονή σας στην Ελλάδα. Θα ήταν προτιμότερο εάν συμφωνείται να είχαμε και μια τηλεφωνική επαφή όπως και να χρησιμοποιήσουμε το mail σας για να σας αποστείλουμε γραπτώς και με λεπτομέρειες την ακολουθούμενη διαδικασία. Περιμένουμε την απάντησή σας και είμαστε πρόθυμοι να ανταποκριθούμε άμεσα στις απαιτήσεις σας.
Το γεγονός ότι υπάρχει ένα παιδάκι μετά από φυσική σύλληψη πριν από δύο χρόνια είναι ανακουφιστικό. Πάραυτα τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από την κύηση είναι πολύ σημαντικά και πιθανώς έχουν επιδεινώσει την γονιμότητά της. Η διενέργεια ενός ορμονικού ελέγχου με έμφαση στην Αντιμυλλέριαν ορμόνη-ΑΜΗ είναι σημαντική (FSH, LH, E2, PRL, TSH, AMH) για να καθορίστούν τα αποθέματα των ωοθηκών σε ωάρια, όπως επίσης και ένα πρόσφατο σπερμοδιάγραμμα για την ποιότητα του σπέρματος. Είναι αλήθεια ότι στις γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερες των 40 ετών η ποιότητα του γεννητικού υλικού υποβαθμίζεται και η προσοχή στρέφεται όχι τόσο στο πόσα ωάρια υπάρχουν αλλά τι ποιότητας είναι αυτά. Η διενέργεια των εξετάσεων είναι σημαντική για να δώσει μια κατεύθυνση.
Αγαπητή φίλη, τα συγκεκριμένα χάπια είναι κλομιφαίνη και χορηγούνται για πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας σε περιπτώσεις με διαταραχές της ωοθυλακιορρηξίας. Μπορεί να λειτουργήσουν ευεργετικά στο βαθμό που οι σάλπιγγες είναι διαβατές και το σπέρμα φυσιολογικό. Χορηγούνται για 5 ημέρες (3-7 ημέρα κύκλου) σε δόση 50-150mg ημερησίως και ακολουθεί συχνός υπερηχογραφικός έλεγχος για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου αλλά και ο κατάλληλος χρόνος για ερωτική επαφή. Σε νεότερες ιδιαίτερα ηλικίες ο κίνδυνος πολύδυμης κύησης, εξωμηρίου κύησης και κύστεων είναι αυξημένος και απαιτείται έλεγχος της διαδικασίας. Εναλλακτικά η χορήγηση αναστολέων της αρωματάσης (Femara) λειτουργεί με παρόμοιο μηχανισμό και αντίστοιχα αποτελέσματα. Θα ήθελα να σημειώσω οτι η πιθανότητα αυτόματης σύλληψης που οδηγεί σε γέννηση υγιούς τέκνου σε ηλικίες μεγαλύτερες των 42 ετών είναι αρκετά χαμηλή καθώς παρατηρείται ποιοτική υποβάθμιση του γεννητικού υλικού. Σας ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας.
Πόσο αξιόπιστο είναι το αποτέλεσμα της αμνιοπαρακέντισης όταν το τεστ PAPP-A έχει βγει θετικό για σύνδρομο down? Η αμνιοπαρακέντηση είναι από τις πλέον αξιόπιστες εξετάσεις στην Ιατρική καθώς το αποτέλεσμα έχει αξιοπιστία 998/1000. Επειδή όμως είναι μέθοδος επεμβατική με κίνδυνο απώλειας του εμβρύου δεν γίνεται σε όλες τις κυήσεις παρά μόνο επί ενδείξεων όπως σε παθολογική Αυχενική διαφάνεια + PAPP-A. Εάν ενδιαφερόμαστε όμως να αποκλείσουμε μόνο το σύνδρομο Down τότε μπορούμε να αποφύγουμε την αμνιοπαρακέντηση και να επιλέξουμε τον προσδιορισμό στο μητρικό αίμα του εμβρυικού DNΑ με πολύ αξιόπιστα αποτελέσματα.
Αυτή η ηλικία θέτει κάποιους περιορισμούς ακόμα και στην εφαρμογή μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής καθώς μειώνεται σημαντικά η ανταπόκριση των ωοθηκών στις ορμόνες αλλά και υποβαθμίζεται η ποιότητα του γεννητικού υλικού. Εάν ο κύκλος παρουσιάζει μεγάλες αλλαγές στη διάρκειά του (δηλαδή αρχικά έγινε μικρός και τώρα μεγαλύτερος) αυτό είναι ένδειξη για ορμονικό έλεγχο προκειμένου να διαπιστωθεί εάν βρίσκεται σε περιεμμηνόπαυση (FSH, LH, προλακτίνη, TSH). Εάν η FSH είναι μεγαλύτερη του 12 τότε πρέπει να βιαστεί. Σε κάθε περίπτωση η εξωσωματική μπορεί να δώσει την ενδεδειγμένη λύση περισσότερο ή λιγότερο εύκολα. Προηγουμένως απαιτείται η διενέργεια εξετάσεων προκειμένου να επιλεγεί η καλύτερη μέθοδος για αυτήν.
Αγαπητή φίλη η IVM (in vitro maturation) είναι μια πολλά υποσχόμενη τεχνική αλλά και με κάποιους αρκετούς περιορισμούς. Ενδείκνυται σε περιπτώσεις με ιστορικό υπερδιέγερσης των ωοθηκών μετά IVF, σε ύπαρξη ιατρικών προβλημάτων που η λήψη ορμονών δεν επιτρέπεται κ.α. Εμφανίζει χαμηλότερα ποσοστά κλινικής κύησης σε σχέση με την κλασική εξωσωματική για το λόγο αυτό και δεν προτείνεται ευρέως. Υπάρχουν διάφορα πρωτόκολλα για IVM χωρίς καθόλου φάρμακα ή με τη χρήση μικρής διέγερσης καθώς και με τη χορήγηση ή όχι hCG. Ο στόχος είναι η λήψη ανώριμων ωαρίων από ωοθυλάκια μεγέθους 12-13χιλ. και πριν την επιλογή του επικρατούντος ωοθυλακίου από τον οργανισμό. Τα ωάρια αυτά ωριμάζουν στο εργαστήριο και στη συνέχεια όσα ωριμάζουν γονιμοποιούνται (ICSI). Το δύσκολο κομμάτι είναι η ωρίμανση καθώς αυτή δεν επιτυγχάνεται πάντα ή οδηγεί πολλές φορές σε ωάρια με χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Για το λόγο αυτό τα ποσοστά επιτυχίας είναι σχετικά μικρά και οπωσδήποτε καλύτερα σε γυναίκες ηλικίας μέχρι 35 ετών. Ευχαριστούμε για την ερώτηση και είμαστε στη διάθεσή σας.
Έκανα β χοριακή και είμαι έγκυος αλλά η προγεστερόνη είναι χαμηλή. Παίρνω utrogestan 3 χάπια την ημέρα. Είναι κακό που η προγεστερόνη μου είναι τόσο χαμηλή και τι συνέπειες μπορεί να έχει για το μωρό μου; Αγαπητή φίλη, η χαμηλή τιμή της προγεστερόνης που υπονοεί ανεπάρκεια του ωχρού σωματίου είναι θέμα προς συζήτηση και συνήθως αξιολογείται σε περιπτώσεις επαπειλούμενων αποβολών και όχι σε κυήσεις χωρίς επιπλοκές. Οι τιμές που μου αναφέρετε δεν είναι άλλωστε και τόσο χαμηλές. Από τη στιγμή όμως που λαμβάνετε θεραπεία υποκατάστασης με προγεστερόνη δεν χρειάζεται να φοβάστε για το συγκεκριμένο γεγονός ούτε για πιθανές επιπλοκές στο έμβρυο. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία επιπλοκή ή φόβος για την υγεία του εμβρύου από τη λήψη της προγεστερόνης. Ευχαριστούμε για την επικοινωνία και είμαστε πάντα στη διάθεσή σας.
Η σπερματέγχυση αποτελεί θεραπεία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και ως τέτοια διέπεται από συγκεκριμένο και αυστηρό θεσμικό πλαίσιο. Ως εκ τούτο πρέπει να διενεργείται στο χώρο ενός εξοπλισμένου ιατρείου που ασχολείται με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και προϋποθέτει την ύπαρξη συμβολαιογραφικής πράξης για δημιουργία μονογονεϊκής οικογένειας με δωρεά σπέρματος.
H μεθοδολογία είναι απολύτως σωστή. Στην περίπτωσή αυτή ο ιατρός αντικατέστησε την Pregnyl με τις ARvekap. Φτάνει δηλαδή στο επιθυμητό αποτέλεσμα (ωοθυλακιορρηξία) με διαφορετικό τρόπο. Όλη η διαδικασία είναι επιστημονικά σωστή.
Ένας άντρας που είναι 27 χρονών, με ολιγοσπερμία και κιρσοκήλη θα έχει αποτέλεσμα κάνοντας επέμβαση;
Εάν πρέπει να χειρουργείται η κιρσοκήλη είναι θέμα αντιπαράθεσης μεταξύ ουρολόγων και γυναικολόγων όταν πρόκειται για ζητήματα υπογονιμότητας. Συνήθως μια κιρσοκήλη χειρουργείται σε ηλικίες μικρότερες των 30 ετών και γενικά όταν προσδοκούμε να διορθώσουμε το πρόβλημα για να αποφύγουμε την εξωσωματική. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι σίγουρο εάν τελικά θα επιτύχουμε βελτίωση των παραμέτρων του σπέρματος. Επιπλέον, η όποια βελτίωση υπάρξει θα είναι εμφανής μετά από 6 μήνες.
Αγαπητή φίλη, μετά την επέμβαση που κάνατε συνήθως συστήνεται μια περίοδος 12 μηνών παρακολούθησης της νόσου με τεστ Παπανικολάου και κολποσκόπηση ανά 6μηνο. Εάν στο διάστημα αυτό δεν υπάρχει υποτροπή της νόσου τότε είστε ελεύθερη να προχωρήσετε σε προσπάθειες για εγκυμοσύνη. Επειδή είστε 35 ετών και η βιοψία ήταν CIN-I όπως αναφέρετε θα μπορούσατε ίσως και στο 6μηνο εφόσον όλα είναι καλά να ξεκινήσετε τις προσπάθειες. Σε ότι αφορά το εμβόλιο θα πρέπει να έχει προηγηθεί τυποποίηση του ιού που έχετε και προκάλεσε το πρόβλημα. Εάν είναι διαφορετικός από τους τύπους των ιών που καλύπτουν τα εμβόλια τότε καλό είναι να εμβολιαστείτε. Να συμβουλεύεστε πάντα και τον θεράποντα ιατρό σας ο οποίος και θα σας κατευθύνει. Ευχαριστούμε για την επικοινωνία και είμαστε στη διάθεσή σας.
Ένα έμβρυο μπορεί να κρυοσυντηρηθεί εκ νέου μετά την απόψυξή του και είναι συνηθισμένη τακτική όταν το απαιτούν οι συνθήκες. Από την εμπειρία μας φαίνεται ότι η βλαστοκύστη είναι ανθεκτική στην όλη διαδικασία αν και το στρες που υφίσταται είναι έντονο. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις το ποσοστό απώλειας της βλαστοκύστης σε επόμενη προσπάθεια απόψυξης είναι λίγο μεγαλύτερο ενώ και η πιθανότητα κλινικής κύησης είναι μικρότερη εάν η διαδικασία επαναληφθεί. Τα ποσοστά δεν είναι δεδομένα καθώς εξαρτώνται από την ηλικία της γυναίκας και την ποιότητα της βλαστοκύστης. Οπωσδήποτε η επανάληψη της διαδικασίας κρυοσυντήρηση- απόψυξη επιδρά δυσμενώς στο έμβρυο.
H Ιατρική στηρίζεται στην παρατήρηση και τα στατιστικά δεδομένα. Τίποτα δεν είναι 100%. Σε ότι αφορά την αυχενική διαφάνεια έχει θεσπιστεί ένα όριο 2,5-2,7 πάνω από το οποίο αυξάνεται η πιθανότητα για σύνδρομο Down, χωρίς όμως αυτό να είναι απόλυτο. Δηλαδή και σε χαμηλότερες τιμές υπάρχει κίνδυνος για σύνδρομο Down αλλά όσο μεγαλώνει η αυχενική διαφάνεια τόσο μεγαλώνει και η πιθανότητα της νόσου όπως έχουν δείξει οι κλινικές παρατηρήσεις. Το όριο δηλαδή αυτό είναι ένα καμπανάκι ότι πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και ίσως να ανατρέξουμε και σε άλλες εξετάσεις (εμβρυϊκό DNA στο μητρικό αίμα, κ.α) για να αποκλείσουμε την πιθανότητα νόσου. Η αυχενική διαφάνεια δεν είναι διάγνωση, αλλά ένα σημείο ελέγχου.